Το οργουελικό "Newspeak" του ΣΚΑΪ : Όταν "πολυφωνία" σημαίνει "λογοκρισία"

Στο χθεσινοβραδινό του δελτίο ειδήσεων, ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ σε μια λαμπρή επίδειξη οργουελικού Νewspeak, υπερασπίστηκε την "πολιτική πολυφωνία" , η οποία, σύμφωνα με το σταθμό, θα επιτευχθεί μόνο μέσω της ... κρατικής λογοκρισίας.

Στο στόχαστρο του ΣΚΑΪ μπήκε ο τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός σταθμός του ΚΚΕ, 902 . Σύμφωνα με το ρεπορταζ : "Στο καθημερινό πρόγραμμα και στα δελτία ειδήσεων (του 902) δεν παρουσιάζεται σχεδόν καμία άλλη άποψη επί των ζητημάτων της επικαιρότητας, εκτός από αυτή του ΚΚΕ και των συνδικαλιστικών του φορέων. Έτσι, ο πολίτης που θα τύχει να παρακολουθήσει δελτίο ειδήσεων του 902 δεν μπορεί να διαμορφώσει καμία άλλη άποψη εκτός από εκείνη της κομματικής γραμμής." Το ίδιο συμβαίνει και στο κανάλι του Γιώργου Καρατζαφέρη, το ΤΗΛΕΑΣΤΥ. Ο ΣΚΑΪ ζήτησε την εφαρμογή του Νόμου 2328/1995 για τα ΜΜΕ , σύμφωνα με τον οποίο: "Οι τηλεοπτικοί σταθμοι έχουν την υποχρέωση να διασφαλίζουν την πολιτική πολυφωνία, και την παρουσιάση των απόψεων των πολιτικών κομμάτων, που εκπροσωπούνται στη Βουλή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για κάθε ζήτημα που καθίσταται αντικείμενο πολιτικής αντιδικίας." Aπό κοντά και ο ,κατά τ'άλλα φιλελεύθερος, Στέφανος Μάνος, που υπερασπίστηκε το θεάρεστο έργο του ΕΣΡ : «Αυτό είναι μέσα στη γενική ανομία που υπάρχει στον τόπο μας. Ο ΕΣΡ δεν κάνει σωστά τη δουλειά του αλλά και η πολιτεία δεν κάνει σωστά τη δουλειά της και μέσα στο γενικό μπάχαλο γίνονται και αυτά».

Η προσέγγιση του ΣΚΑΪ στο συγκεκριμένο θέμα μου θύμισε μια ιστορία που διηγήθηκε κάποτε ο δημοσιογράφος Αθανάσιος Παπανδρόπουλος στον Γιάννη Μαρίνο. Όταν ο Παπανδρόπουλος προσπαθούσε να βρει εκδότη για τη "Μαύρη Βίβλο του Κομμουνισμού", ένας εκδοτικός οίκος συμφώνησε να εκδόσει το βιβλίο, με τον όρο να γράψει τον πρόλογο ο ... Χαρίλαος Φλωράκης για λόγους ισορροπίας! Τέτοια ακριβώς είναι και η "πολυφωνία" που οραματίζονται οι "εκσυγχρονιστές" φωστήρες του ΣΚΑΪ, όταν ζητούν από το κράτος να εφαρμόσει το συγκεκριμένο νόμο. Φανταστείτε μια τηλεόραση όπου ο Γιώργος Καρατζαφέρης θα είναι υποχρεωμένος να έχει καλεσμένο στην εκπομπή του στο "Τηλεάστυ" τον Αλέξη Τσίπρα για λόγους ισορροπίας ενώ ο Λαζόπουλος κάθε φορά που βγάζει τους πύρινους λόγους του υπερ των απεργών και των λαθρομεταναστών θα έχει την υποχρέωση να δίνει το λόγο στον Άδωνι Γεωργιάδη για τον αντίλογο! Και επειδή είναι αδύνατον να ελέγχονται όλοι οι σταθμοί με το υποδεκάμετρο για το αν πληρούν τους κανόνες της πολυφωνίας, τελικά το κράτος είναι αυτό που θα καθορίσει ,αυθαίρετα και επιλεκτικά, τί σημαίνει "πολυφωνία" και ποιός έχει δικαίωμα σε αυτή. Αντί ένα τέτοιο μέτρο να προωθήσει τον πλουραλισμό τελικά θα πετυχεί τα αντίθετα αποτελέσματα, αφού οι παρουσιάστες θα αυτολογοκρίνονται για να μην μπλέξουν με το νόμο. Αυτό έγινε και στις ΗΠΑ από το 1949 μέχρι το 1987, με το περιβόητο "Fairness Doctrine", που απαιτούσε από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς να παρουσιάζουν με ισορροπημένο τρόπο αμφιλεγόμενα θέματα. Ο νόμος χρησιμοποιήθηκε από τις κυβερνήσεις Κένεντυ και Νίξον για να σιωπήσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους στα ΜΜΕ, και καταργήθηκε το 1987, επειδή όπως παραδέχτηκαν οι Αρχές αντί να ενθαρρύνει την πολυφωνία τελικά έβαζε εμπόδια στην ελευθερια του λόγου.

Πολυφωνία δε σημαίνει πως κάθε εφημερίδα, κάθε ραδιοφωνικός σταθμός ή κάθε τηλεοπτικό κανάλι έχει την υποχρέωση να φιλοξενήσει όλες τις απόψεις. Πολυφωνία σημαίνει πως κάθε μέσο θα μπορεί να έχει τη δικιά του πολιτική γραμμή και τους δικούς του καλεσμένους , με όσο μονομερή τρόπο κι αν γίνεται αυτό . Ο πολίτης δεν έχει ανάγκη την καθοδήγηση του κράτους-πατερούλη , επειδή, όπως πιστεύει ο ΣΚΑΪ, αν τύχει να παρακολουθήσει δελτίο ειδήσεων του 902 δεν θα μπορεί να διαμορφώσει καμία άλλη άποψη εκτός από εκείνη της κομματικής γραμμής του ΚΚΕ . Ο πολίτης ξέρει πολύ καλά γιατί παρακολουθεί 902 ή ΤΗΛΕΑΣΤΥ. Αν θέλει να ακούσει άλλη άποψη, σε μια εποχή σαν τη σημερινή με δεκάδες κανάλια, εφημερίδες και το internet , μπορεί εύκολα να το κάνει. Και αν μη τι άλλο, ένας κομμουνιστής , ένας εθνικιστής ή ένας φιλελεύθερος έχει κάθε δικαίωμα να παρακολουθεί ένα σταθμό που απλά θα ενισχύει τις προκαταλήψεις του.

Όπως λοιπόν το κανάλι του κύριου Αλαφούζου μπορεί να παρουσιάζει τα θέσφατα της οικολογικής ορθοδοξίας, χωρίς να αναφέρει την αντίθετη άποψη, έτσι και ο 902 μπορεί να προβάλλει από το πρωί μέχρι το βράδυ τους ύμνους της Αλέκας Παπαρήγα στο Στάλιν και το ΤΗΛΕΑΣΤΥ να αφιερώνει όλο το πρόγραμμά του στους παραληρηματικούς μονολόγους του Κώστα Πρέκα . Σε μια ελεύθερη κοινωνία αυτό σημαίνει πολυφωνία και όχι το κράτος να καθορίζει το περιεχόμενο των εκπομπών κάθε καναλιού.