Το ΜπλεΜήλο κατανοεί ότι ο λαός, μετά από τις κυβερνήσεις Κώστα Καραμανλή, έχει μπερδευτεί για το τι σημαίνει δεξιά. Φαίνεται όμως ότι η σύγχυση έχει φτάσει και στα ανώτερα κλιμάκια της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κλασσική περίπτωση αυτή του Κώστα Μαρκόπουλου, κοινοβουλευτικού εκπρόσωπού της ΝΔ, για το θέμα των αγροτικών μπλόκων.
Τις προηγούμενες ημέρες παρατηρήθηκε εν Ελλάδι ένα σπάνιο φαινόμενο. Αγρότες των Σερρών προσπάθησαν να μπλοκάρουν τους δρόμους στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Το ελληνικό κράτος έδρασε εγκαίρως και η παρανομία αποτράπηκε.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη και ο αστυνομικός διευθυντής Σερρών κ. αξίζουν συγχαρητηρίων. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της νόμος-και-τάξη ΝΔ κ. Μαρκόπουλος έχει διαφορετική άποψη:
“Ο βουλευτής της Ν.∆. επισήμανε ότι η απόφαση αυτή «είναι αφαίρεση στοιχειωδών συνταγματικών ελευθεριών και θυμίζει άλλες εποχές, του αποφασίζομεν και διατάσσομεν». «Τις εποχές είτε της χούντας είτε τις πρακτικές του μακαρίτη του Αρκουδέα με τη ζάχαρη στα ρεζερβουάρ των τρακτέρ», σημείωσε ο Κώστας Μαρκόπουλος, κατηγορώντας την κυβέρνηση πως «έδεσε τη χώρα στο Μνημόνιο και τώρα αφαιρεί από τους πολίτες κατοχυρωμένα συνταγματικά δικαιώματα».”
Το κατοχυρωμένο συνταγματικό δικαίωμα στο οποίο αναφέρεται ο κ. Μαρκόπουλος είναι αυτό του μπλοκαρίσματος των δημοσίων δρόμων.
“Τέτοιες πράξεις έχω να θυμηθώ από τη χούντα, ο αστυνομικός διευθυντής Σερρών επέβαλε στρατιωτικό νόμο”
Το τελευταίο απόσπασμα είναι του κ. Λαφαζάνη του ΣΥΡΙΖΑ και όχι του κ. Μαρκόπουλου. Τέτοιου είδους καταθλιπτικές διευκρινίσεις γίνονται όλο και πιο αναγκαίες τελευταία.
Η κατ΄όνομα δεξιά εφημερίδα της κατ΄όνομα δεξιάς παράταξης, Ελεύθερος Τύπος, είχε ένα τίτλο στην πρώτη σελίδα που μόνο ως ένας εκ παραδρομής αυτοσαρκασμός μπορεί να εκληφθεί: “Σάλος για το “χουντικό” μπλόκο Παπουτσή στα αγροτικά μπλόκα.”
Η ελληνική δεξιά είχε εκ γενετής πληθώρα αδυναμιών. Είχε όμως και καλά στοιχεία. Ένα από αυτά ήταν ο αντικομουνισμός της. Τα τελευταία χρόνια όμως η ΝΔ είχε αναπτύξει μια ιδιότυπη σχέση με το ΚΚΕ. Στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο η ΝΔ αρνήθηκε να καταδικάσει τα εγκλήματα του κομμουνισμού.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της ήταν οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί. Η αρχή εδώ ήταν ότι το κράτος θα σπαταλά μόνο ποσό ίσο με τα έσοδα του. Απλά ας πούμε ότι αυτή η αρχή στοχοποιήθηκε ιδιαίτερα από τις κυβερνήσεις του καθόλα προοδευτικού Κώστα Καραμανλή.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό ήταν η εμμονή της στο “νόμος και τάξη.” Τα νέο-Δεκεμβριανά και οι μαζικές νομιμοποιήσεις λαθρομεταναστών έσβησαν και αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό δεξιάς ιδεολογίας και πολιτικής.
Στην μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών, η ελληνική δεξιά δεν έχει πολλά να πει και να κάνει, οπότε περνάει τον καιρό της ως αντίλαλος του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.
