Την δεκαετία του 80 η ελληνική κοινωνία άρχισε να διδάσκεται το “απαγορεύεται το απαγορεύεται.” Μετά από συνεχείς επαναλήψεις άρχισε να το πιστεύει.
Ο μύθος που καλλιεργείται τελευταία είναι ότι το “κίνημα της ανυπακοής” είναι δημιούργημα την πρόσφατης και βαθιάς οικονομικής κρίσης. Η αλήθεια όμως είναι ότι το “κίνημα της ανυπακοής” είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Άρχισε να αναπτύσσεται από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Η δεκαετία του 80 ήταν η εποχή της επιμόρφωσης, περισσότερο θεωρία παρά πράξη. Στην δεκαετία του 90 τα πανεπιστήμια θα γίνουν ο κύριος πυρήνας και εφαλτήριο της βίας. Με τα γεγονότα στο Seattle των ΗΠΑ το 99, η βια θα γίνει της μόδας για την λεγόμενη μεταμοντέρνα αριστερά.
Στην Ελλάδα μετά από το 2004 που θα αρχίσει να καταρρέει δημοκοπικά το ΠΑΣΟΚ θα αρχίσει να ανεβαίνει ο Συριζα, το ΚΚΕ θα προσπαθήσει, επιτυχημένα, να διατηρήσει την τρίτη του θέση στο πολιτικό σκηνικό υιοθετώντας την νέα επαναστατικότητα και παρανομία στην πολιτική του δράση. Ο ανταγωνισμός στην αριστερά για το ποιος είναι ο πιο 'αντικαθεστωτικός' θα φέρει ένα πληθωρισμό ρητορικής και δράσεων.
Βέβαια όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί αν η πολιτεία την ίδια περίοδο δεν είχε παραιτηθεί της υποχρέωσης να επιβάλλει τον νόμο και την τάξη. Όταν η κάθε αριστερή ομάδα προσπαθούσε να κερδίσει εύσημα επαναστατικότητας, ταυτόχρονα το νομικό και ηθικό κόστος της παραβατικότητας άρχισε να πέφτει μιας και οι αρχές πάντα βρίσκουν κάποιους λόγους οι οποίοι καθιστούν την εφαρμογή του νόμου ‘προβληματική’.
Το αποκορύφωμα αυτού του φαινομένου ήταν τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008.
Όσο η πολιτεία αποφεύγει το αυτονόητο σε θέματα νόμου και τάξης θα πρέπει να περιμένουμε αύξηση της τζάμπα επαναστατικότητας σε πολλές μορφές και ολοένα από περισσότερες κοινωνικές ομάδες. Καλή μας τύχη.
6 σχόλια:
Δεν διαφωνώ με την θεωρία "η ανοχή οδηγεί στην παραβατικότητα" ωστόσο νομίζω ότι είναι μόνο το ένα μέρος των όσων θα έπρεπε να μας απασχολούν σε αυτό το επίπεδο. Καταρχάς να επισημάνω ότι τα προβλήματα που προκαλεί η ανοχή εμφανίζονται καθημερινά στην μικρή παραβατικότητα, που είναι και τελικά η μεγαλύτερη (σε αριθμό και σε κόστος) από τα θεαματικά "ξεσπάσματα" που τόσο έλκουν τις κάμερες (γιατί τελικά απλώς έλκουν εμάς τους ίδιους ως θεατές). Οπότε τα γεγονότα τύπου Seattle ή Κερατέας είναι φυσιολογικό να μας δίνουν καλή αφορμή για την όλη συζήτηση αλλά δεν θα πρέπει να επιτρέπουμε στις ιδιομορφίες τους να επηρεάζουν την γενικότερη συζήτηση για το θέμα.
Εάν δει κανείς την όλη συζήτηση για την παραβατικότητα και την (μη) ανοχή σε αυτήν θα καταλάβει ότι οι μεταβλητές είναι περισσότερες από την εξής μία, δηλαδή από την επιβολή του νόμου και της τάξης. Μεγάλη σημασία έχει και το περιεχόμενο του νόμου και το είδος της επιβολής. Με δυο λόγια η σωστή αντιμετώπιση της παραβατικότητας είναι η ανελέητη επιβολή ήπιων μέτρων. Τα γεγονότα του Δεκέμβρη του '08 χρησιμεύουν σαν μια καλή αναλογία, γιατί χαρακτηριζόντουσαν από μια ελλιπή και αποσπασματική εφαρμογή των πιο ακραίων μέσων επιβολής του νόμου. Γενικά μιλώντας όταν βλέπεις μια χώρα όπου κυριολεκτικά επί 24ώρου βάσεως τα ΜΑΤ βρίσκονται στους δρόμους της πόλης τότε καταλαβαίνεις ότι κάτι γίνεται λάθος.
Είναι πάντως αβάσιμα τα συμπεράσματα αφενός ότι τα πανεπιστήμια έχουν γίνει τα εφαλτήρια της βίας - είτε στις ΗΠΑ είτε στην Ελλάδα - όπως και αφετέρου ότι αρκεί το "αυτονόητο" για να αποφευχθεί η αύξηση της βίας. Η αντιμετώπιση του εγκλήματος κάθε άλλο παρά αυτονόητο ζήτημα είναι.
Το ένα κόμμα έχει ομολογήσει ότι δεν θεωρεί πως δεσμεύεται από το Σύνταγμα της χώρας και το άλλο δεν χρειάζεται καν να το πει αφού μας το δείχνει με τη δράση του.
Έχεις δύο πολιτικούς φορείς που μαζί εκπροσωπούν ένα ~15% και που σου λένε ξεκαθαρα ότι δεν αναγνωρίζουν το παρόν πολίτευμα, προφανώς το ανέχονται απλά μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες.
Τι κάνεις με αυτούς; Εδώ είναι το μεγάλο ερώτημα. Νόμος και τάξη μπορεί να σημαίνει εμφύλιο γιατί αυτοί εκεί το πάνε. Ο Μπερλουσκόνι τους πλάκωσε στο ξύλο τους αριστεριστές και έκτοτε ηρέμησαν οι Γένοβες και οι λοιποί. Αλλά εκεί το κομμουνιστικό κόμμα είναι από παράδοση ευρωκομμουνιστικό που το ίδιο οργάνωνε πορείες κατά της τρομοκρατίας. Δεν είναι νεοσταλινικό όπως το ελληνικό.
Το μόνο που εξάγει αυτή χώρα πλέον είναι ακροαριστερή τρομοκρατία έρχονται εδώ οι Ιταλοί κι Ισπανοί "σύντροφοι" για να πάρουν το know how.
Άντε πάλι! Οι αντιαριστερές προκαταλήψεις του μπλογκ είναι εμφανείς! Καλά, η Δεξιά ή εν πάση περιπτώσεις ο κοινωνικός χώρος εκτός του 10% που ψηφίζει τα 'αριστερά' κόμματα, δεν έχει παραβιάσει νόμους και συντάγματα?
Η φοροδιαφυγή, η οικοδομική αυθαιρεσία, τα σκάνδαλα των προμηθειών, οι αναθέσεις σε ημετέρους, οι διορισμοί από πίσω πόρτες, που εξασκήθηκαν από ΝΔ/ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 35 χρόνια στοιχειοθετούν παραβατικότητα του νόμου και ως ένα βαθμό οικονομική βία ενάντια στο κοινωνικό σύνολο, ναι ή όχι?
Εκείνο που -με όλο το σεβασμό στοους συντάκτες του ιστολογίου- λείπει από την ανάλυσή τους, όπως και από τις αναλύσεις ολόκληρου του φιλελεύθερου χώρου πάνω στο ζήτημα της "αριστερής" τζάμπα και κρατικά ανεκτής ψευτοεπαναστατικότητας, είναι ακριβώς μια εξήγηση του ΓΙΑΤΙ ειναι τόσο ανεκτή...
Γιατί ρε παιδάκι μου δε στέλνει το κράτος τα -γενικά αντιδημοκρατικά- ΜΑΤ του να κάνουνε ασήκωτους τους ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ή αυτούς που κατεβάζουνε βιτρίνες;; Γιατί δεν κλείνει φυλακή πέντε έξι σπασιματίες παραδειγματικά ώστε να μάθουν και οι άλλοι ότι το να καταστρέφεις ξένη περιουσία έχει κόστος;;
Γιατί τέλος πάντων η ΝΔ, ένα από κατατομής δυτικόφιλο, παραδοσιακά αστικό και συντηρητικό κόμμα δεν έχει κάνει παντιέρα της τον αντιΣΥΡΙΖΑ - "αντεπαναστατικό" λόγο (με την έννοια της αντι-τζάμπα επανάστασης), όταν σε όποιο λεωφορείο και να μπεις ακούς κριτική στα περισσότερα τραμπούκικα κινήματα της ψευτοαριστεράς;; Η ψηφοθηρία δεν κολλάει εδώ, πιο πολλούς ψηφοφόρους θα κέρδιζε η ΝΔ αν έπαιζε έτσι παρά τώρα που κάνει την ουρά στον Περισσό και στην Κουμουνδούρου.
Ακόμα και η κατά τεκμήριο πιο δημοκρατική από τη ΝΔ πια "Δημ. Συμμαχία" της Μπακογιάννη πολύ δειλά καταγγέλει το φασισμό και τον εκβιασμό που ασκεί στην κοινωνία η ψευτοαριστερά. Κι αυτό δείχνει -και να μας συγχωρούν οι φιλελεύθεροι- ένα έλλειμμα δημοκρατικού βάθους μέσα στον ελλαδικό αστικό φιλελευθερισμό.
Η θεωρία που λέει πως το άσυλο των ψευτοαριστερών οφείλεται σε τύψεις της δεξιάς και του κέντρου για τις διώξεις των επαναστατών συντρόφων μας κομμουνιστών μετεμφυλιακά δε στέκει με τίποτα... Και η γαλλική αστική τάξη είχε κάνει φρικιαστικά αντιαποικιακά εγκλήματα, ενώ είχε και μια ισχυρότατη φιλοχιτλερική πτέρυγα (κυβέρνηση του Βισύ - Πεταίν κλπ.). Δεν έχει μετατραπεί ωστόσο η Γαλλία σε κυβερνείο των ψευτοκομμουνιστών και των τροτσκιστών, αν και έχουν δύναμη...
Νομίζουμε πως τελικά μόνο στη συμπαράταξη των ηγεσιών ΠΑΣΟΚ κυρίως -και ΝΔ πια- με τα δυο μικρά τραμπούκικα κόμματα της ψευτοαριστεράς σε επίπεδο διεθνούς στρατηγικής -συμμαχία με Ρωσία, Κίνα- μπορεί να αναζητηθεί η λύση του μυστηρίου που πολλοί καλοί φιλελεύθεροι θέτουν στο τραπέζι, δηλαδή της ασυλίας του λεγόμενου "ΚΚΕ" και του "ΚΚΕ Β'" (ΣΥΝ)...
Και τελειώνοντας, μια υπόμνηση: αν δεν διεξαγάγει κάποιος ιδελογική και πολιτική πάλη ενάντια σε ένα τραμπούκικο και αντιδημοκρατικό ρεύμα, αν δε το αποκαλύψει στο λαό σα τέτοιο, αν δεν το απονομιμοποιήσει ακόμα και στη βάση που το στηρίζει αρχικά, δε μπορεί να το καταστείλει κιόλας. Το να στείλει μια δημοκρατική κυβέρνηση -αν υπήρχε τέτοια- τα ΜΑΤ ενάντια σε ένα ψευτοαριστερό κίνημα χωρίς να το έχει πολεμήσει σε επίπεδο ιδεών, θα λειτουργούσε αμιγώς προβοκατόρικα υπέρ των ψευτοαριστερών...
Μπορεί να είσαι σε συμφωνία και με τους μεγάλους, αλλά είναι η συμφωνία που κάνεις ο μαγαζάτορας με τον νταβατζή για να μην του διαλύσει το μαγαζί. Γι'αυτό τους δίνουν από κάτι για τις επιχειρήσεις τους, τις ΜΚΟ τους που τους τα ζητάνε εκβιαστικά για να μην κάνουν και χειρότερα. Αν είναι και οι Ρώσοι από πίσω ας φέρουν τη ρωσική αστυνομία να τους συμμαζέψει, να δούμε μετά αν κάθονται φρόνιμα ή όχι.
Αυτά γίνονται επειδή οι περισσότεροι τους φοβούνται, είναι απλό. Όχι θεωρητικά, πρακτικά για τη σωματική τους ακεραιότητα και τη ζωή τους. Είδατε τι πήγαν να κάνουν στον Χατζηδάκη. Δεν θα το έκαναν φυσικά στον Καμμένο που το παίζει πλέον νεοδεξιοκομμουνιστής γιατί έχει καταλάβει ποιοι έχουν τη δύναμη στην Ελλάδα.
Ποιος και γιατί να τα βάλει με αποφασισμένους μαφιόζους τραμπούκους όταν ξέρει ότι μετά θα είναι μόνος απέναντι στις απειλές τους "θα σε βρούμε, θα σου δείξουμε κλπ." Από κοντα και καμιά προειδοποιητική βομβα από τους τρομοκράτες.
Αναρωτιούνται κάποιοι γιατί τάχα οι πρυτάνεις δεν αίρουν το "άσυλο" όταν τελούνται παρανομίες. Μα έχουν ήδη στείλει δύο στο νοσοκομείο πριν εκείνοι να το έχουν σκεφτεί καν, ο ένας κόντεψε και να πεθάνει από έμφραγμα. Για τρελούς ψάχνετε;
Αυτή είναι η λειτουργία τους, Ντρανγκέτα. Τα λεγόμενα αστικά κόμματα απλά συναλλάσσονται μαζί της για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και στη θέση του.
κ. Κουκόπουλε,
“Τα γεγονότα του Δεκέμβρη του '08 χρησιμεύουν σαν μια καλή αναλογία, γιατί χαρακτηριζόντουσαν από μια ελλιπή και αποσπασματική εφαρμογή των πιο ακραίων μέσων επιβολής του νόμου.”
Λίγο παραπάνω λεπτομέρεια εδώ αν μπορείτε.
@ Ανώνυμος 10 Φεβρουαρίου 2011 1:33 μ.μ.
Οι παρανομίες με πολιτική κάλυψη έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά το ΜπλεΜήλο έχει ασχοληθεί και με αυτές που αναφέρετε στο παρελθόν. Ακολουθούμε την επικαιρότητα.
Δημοσίευση σχολίου