Κάθε φορά που κάποιος θα υποστηρίξει πως η πτώχευση είναι η λιγότερη κακή λύση για την Ελλάδα, οι οπαδοί του Μνημονίου επισείουν τον μπαμπούλα της Αργεντινής. Όμως , οι Μνημονιακοί φαίνεται να μην έχουν συνειδητοποιήσει πως η Αργεντινή βρίσκεται ήδη εδώ. Σε μια Ελλάδα που εφάρμοσε το Μνημόνιο ακριβώς για να αποφύγει την τύχη της νοτιοαμερικάνικης χώρας , η μείωση του ΑΕΠ μας τα τελευταία χρόνια αγγίζει ήδη τη μείωση του ΑΕΠ της Αργεντινής τον καιρό της πτώχευσης.
Ύστερα από πέντε συνεχόμενα χρόνια ύφεσης, η συνολική μείωση του ΑΕΠ της Ελλάδας έφτασε ήδη το 16%. Και αν, όπως όλα δείχνουν, το ΑΕΠ μας μειωθεί ακόμη 4% το 2012, τότε θα ισοφαρίσουμε τη μείωση του ΑΕΠ της πτωχευμένης Αργεντινής. Η διαφορά μεταξύ των δύο χωρών είναι πως το ελληνικό ΑΕΠ μειώνεται εδώ και πέντε χρόνια και μάλιστα χωρίς καμιά προοπτική ανάκαμψης αφού οι αναλυτές προβλέπουν πως η χώρα μας θα "καταφέρει" να έχει τη χειρότερη ύφεση της σύγχρονης ιστορίας. Αντίθετα, το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης του ΑΕΠ της Αργεντινής (15% από το 20%) έγινε απότομα μέσα στο χρόνο που ακολούθησε την πτώχευση και αμέσως μέτα η χώρα πέτυχε ρυθμούς ανάπτυξης που άγγιζαν μέχρι και το 8%.
Οι Μνημονιακοί βέβαια εξακολουθούν να επιμένουν πως το Μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση που το συνοδεύει είναι η πιο "κοινωνικά ευαίσθητη" και λιγότερο επώδυνη επιλογή που έχουμε, αφού μας δίνει χρήμα και χρόνο για να εφαρμόσουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις σταδιακά και όχι απότομα, όπως θα γινόταν αν η χώρα μας κύρυσσε στάση πληρωμών . Όπως επισήμανε και ο δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης, το Μνημόνιο είναι "προϊόν πολιτικής απόφασης για να αποτρέψει τα οδυνηρά αποτελέσματα από την λειτουργία των αγορών". Με το Μνημόνιο, μας λένε, οι απαραίτητες αλλαγές θα γίνουν με πιο "βελούδινο" τρόπο για τους πολίτες της χώρας απ'οτι αν εφαρμόζοταν οι φαινομενικά σκληρές λύσεις των ανάλγητων αγορών .
Όμως, όπως διαπιστώνουμε σήμερα, με τη λεγόμενη "ήπια προσαρμογή" του Μνημονίου αντί να έχουμε την επώδυνη, απότομη αλλά σύντομη ύφεση της πτώχευσης που θα ρευστοποιούσε τις κακές επενδύσεις του παρελθόντος και θα άνοιγε το δρόμο για μια γρήγορη ανάκαμψη , επιλέξαμε μια μακροχρόνια και ακόμη πιο βαθιά ύφεση που μάλιστα δεν δίνει καμιά προοπτική ανάκαμψης για το μέλλον. Καμιά μεγάλη μεταρρύθμιση δεν έγινε και επιπλέον ο ελληνικός λαός εξαθλιώνεται όλο και περισσότερο. Τελικά, αποδείχθηκε πως η "ήπια προσαρμογή" του Μνημονίου δεν είναι μόνο οικονομικά αναποτελεσματική . Είναι και κοινωνικά ανάλγητη.
Όσοι επιθυμούμε την φιλελευθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας , είναι πια καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως η υποστήριξη της στάσης πληρωμών δεν σε κάνει οπαδό του Τσίπρα και του Καζάκη. Η πτώχευση είναι η μόνη ρεαλιστική και ενδεδειγμένη λύση που προκρίνει η ελεύθερη αγορά σε τέτοιες περιπτώσεις. Όπως έγραψε και ο γνωστός δημοσιογράφος Alvaro Vargas Llosa (γιος του νομπελίστα συγγραφέα Mario Vargas Llosa) πριν λίγες μέρες στο έγκυρο περιοδικό "Forbes" : "Ο καπιταλισμός έχει εφεύρει δύο ,παρόμοιους, τρόπους για να ξεπεράσει μια ανυπέρβλητη οικονομική κρίση - τη στάση πληρωμών και τη χρεωκοπία. Είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο το σύστημα μπορεί να εξαγνίσει τις υπερβολές του. Διαφορετικά αυτές οι υπερβολές παραμένουν ενσωματωμένες στο σύστημα , εμποδίζοντας την αντιμετώπισή τους. Είναι καιρός η Ελλάδα (στην πραγματικότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση) να το καταλάβει αυτό. Αφήστε τις συνέπειες για την Ελλάδα να είναι αυτές που πρέπει να είναι. Δεν θα είναι χειρότερο από την παράταση της κρίσης επ'άπειρον."
[Διαβάστε επίσης "Το Μνημόνιο σαν συνέχεια της 'ήπιας προσαρμογής'"
"Ποιός θα αναλάβει τις ζημιές;"]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου