Μπορεί να ακούγεται εξωπραγματικό, αλλά η Elisabeth Sabaditsch-Wolff καταδικάστηκε από δικαστήριο της Αυστρίας το 2011 μ. χ. , για το έγκλημα της δυσφήμισης των διδασκαλιών μια αναγνωρισμένης θρησκείας.
Για όσους είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν το νόμο λογοκρισίας που προτίθεται να περάσει η κυβέρνηση Παπανδρέου λέγοντας ότι απλά θα καλύπτει κάποιες ακραίες περιπτώσεις δεν έχουν παρά να δουν την περίπτωση της Elisabeth Sabaditsch-Wolff στην Αυστρία.
Η Elisabeth Sabaditsch-Wolff στις 15 Φεβρουαρίου καταδικάστηκε για μια σειρά παρουσιάσεων που είχε κάνει σχετικά με την ισλαμική θρησκεία. Όταν ένα αριστερό περιοδικό δημοσίευσε ένα αρνητικό άρθρο για τα όσα είχε πει τότε ασκήθηκε δίωξη εναντίον της με την κατηγορία ότι χρησιμοποίησε ρητορική του μίσους.
Θα ήταν πολύ δύσκολο να φανταστούμε ακόμα και πριν από λίγα χρόνια ότι ένα άτομο θα καταδικαζόταν σε μια χώρα της δυτικής Ευρώπης για εγκλήματα σκέψης και λόγου. Αλλά οι ανάγκες της πολυπολιτισμικότητας...
Ότι οι συγκεκριμένες κατηγορίες για εγκλήματα σκέψης και λόγου θα αφορούσαν μια θρησκεία και η ρουφιανιά στις αρχές θα γινόταν από ένα αριστερό περιοδικό θα ήταν ακόμα πιο δύσκολο να το φαντασθούμε.
Στην υπόθεση επειδή το δικαστήριο δεν μπορούσε να βρει στοιχεία ενοχής περί ρητορικής μίσους για την Wolff στο τέλος η δικαστής πρόσθεσε την κατηγορία της δυσφήμισης των διδασκαλιών μιας αναγνωρισμένης από το κράτος θρησκείας.
Εδώ να σημειώσουμε ότι η δυσφήμιση προήλθε όταν η Wolff απλά ανέφερε συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα και στις παρουσιάσεις της διάβασε από βιβλία και πηγές της συγκεκριμένης θρησκείας. Ούτε το δικαστήριο, ούτε και ο εισαγγελέας την κατηγόρησαν ότι οτιδήποτε είχε πει ήταν αναληθές.
Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τότε που διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις στην Ελλάδα έσερναν στα δικαστήρια όποιον νόμιζαν ότι πρόσβαλε την επίσημη του κράτους θρησκεία. Τότε η ελληνική αριστερά μαζί με τους φιλελεύθερους προάσπιζε την ελευθερία της σκέψης και του λόγου. Τώρα που τα ίδια γεγονότα συμβαίνουν αλλά με μια άλλη θρησκεία υπάρχει κυριολεκτικά σιωπή.
Η επιλεκτική στάση της αριστεράς ήταν αναμενόμενη. Η αριστερά υποστηρίζει ή καλύτερα φαίνεται να υποστηρίζει τα ατομικά δικαιώματα μόνο στις περιπτώσεις που νομίζει ότι η εφαρμογή τους θα αποδυναμώσει είτε τις παραδοσιακές αξίες μιας δυτικής κοινωνίας, είτε θα γίνει εργαλείο ενδυνάμωσης των εχθρών της.
Η επιλεκτική στάση των φιλελεύθερων πως εξηγείτε;
Δυστυχώς η υπόθεση της Elisabeth Sabaditsch-Wolff δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Η καταπάτηση της ελευθερίας της σκέψης και του λόγου γίνετε όλο και πιο συχνή στην Ευρώπη.
Από την μεριά όλων αυτών που εκφράζουν την φιλελεύθερη σκέψη στα ελληνικά ΜΜΕ υπάρχει εκκωφαντική σιωπή. Σιωπή για την ποινικοποίηση της σκέψης και του λόγου, σιωπή για το νέο νόμο λογοκρισίας της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Τελικά, οι φιλελεύθεροι του γλυκού νερού περισσότερο ενδιαφέρονται για το παρελθόν του Βορίδη παρά για το μέλλον της ελευθερίας στην Ελλάδα.
Δείτε τις δύο προηγούμενες αναρτήσεις του ΜπλεΜήλου για το νόμο λογοκρισίας που ετοιμάζει η κυβέρνηση.
Μήπως αυτό είναι το τέλος για την ελευθερία του λόγου στη χώρα μας;
και
Ο Γιάννης Τριάντης εναντίον του "αντιρατσιστικού" νομοσχεδίου
12 σχόλια:
Ποιός φιλελεύθερος στάθηκε επιλεκτικά στα θέματα της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης;
Ναι, και γω δεν το ΄πιασα το υπονοούμενο.
Έχεις δει κάποιο άρθρο κατά του νόμου λογοκρισίας της κυβέρνησης που δεν έχουμε δει εμείς;
Το παρελθόν του Βορίδη, πώς συνδέεται με το θέμα της λογοκρισίας;
Από το γεγονός ότι κανείς μας δεν έχει δει ένα άρθρο σε συμβατικά ΜΜΕ κατά της λογοκρισίας δεν συνάγεται κατ' ανάγκην ότι η φιλελεύθερη προσέγγιση είναι επιλεκτική! Άλλωστε, το δικό σου άρθρο Ναπολέοντα είναι ήδη αναρτημένο.
"Θα ήταν πολύ δύσκολο να φανταστούμε ακόμα και πριν από λίγα χρόνια ότι ένα άτομο θα καταδικαζόταν σε μια χώρα της δυτικής Ευρώπης κοινωνία για εγκλήματα σκέψης και λόγου"
Μην ψάχνεις παραπλήσιες περιπτώσεις, για το τι μπορεί να γίνει, βρες στο google τον αρνητή David Irving που δικαίως καταδικάστηκε πριν μερικά χρόνια.
"Holocaust denial is anti-Semitism dressed up as intellectual debate. It should be regarded as such and treated as such"
από το σκεπτικό του δικαστηρίου.
"Έχεις δει κάποιο άρθρο κατά του νόμου λογοκρισίας της κυβέρνησης που δεν έχουμε δει εμείς;" Ξέρω ότι υπάρχουν αρκετά στο φούρνο κι ετοιμάζονται. :) Μπορεί κανείς να μας (εμάς τους φιλελεύθερους του γλυκού νερού) κατηγορήσει για πολλά πράγματα. Το ότι όμως δεν υποστηρίζουμε την ελευθερία της έκφρασης δεν είναι δίκαιο να είναι ανάμεσα σε αυτά.
Το νομοσχέδιο της λογοκρισίας που θέλει να φέρει και στην Ελλάδα η ομάδα των οπαδών του αντιδημοκρατικού ιδεολογήματος της πολυπολιτισμικότητας πρέπει να βρει κάθε σοβαρό και σκεπτόμενο πολίτη αντίθετο. Το Σύνταγμα αναγνωρίζει την αναγκαιότητα της πολιτισμικής ομοιογένειας, η πολυπολιτισμικότητα είναι ένα προνεωτερικό ουσιαστικά ιδεολόγημα ως προς τις συνέπειές του. Η αποδόμηση του νομοσχεδίου για την λογοκρισία πρέπει να είναι συνεχής και χωρίς υποχωρήσεις στην πολιτική ορθότητα.
Γνωστά τα πράματα. Ο νόμος θα καταπέσει στο ΣτΕ και θα βγει το ίνδαλμα των εν Ελλάδι φιλελευθέρων, Πάσχος Μανδραβέλης να μιλήσει για εγκληματίες κι ανόητους δικαστές...
ΥΓ Αν υποψιαστώ ότι το καστανιδονομοσχέδιο έχει να κάνει με τον Πειραιώς κι ότι το "κράτος εκδικείται", θα πάθω "εχθροπάθεια"...
Δεν θα υπηρχε αναγκη για νομικη ''προστασια'' απο τις εκφρασεις μισους, αν οι εκφρασεις αυτες αντιμετωπιζονταν πολιτικα. Δεκαδες αρθρα γραφηκαν για το ''δικαιωμα'' του Πλευρη να ζηταει την γενοκτονια των Εβραιων, αλλα παραδοξως ελαχιστα για να αντιμετωπισουν πολιτικα τα ψευδη του Πλευρη.
Οι Φιλελευθεροι το χανουν οταν στο δικαιωμα της ''ελευθεριας την εκφρασης'' δεχονται και το δικαιωμα στον γενοκτονικο λογο. Το να ειναι ποινικο αδικημα το να αποκαλεσεις καποιον βλακα, αλλα να μην ειναι ποινικο αδικημα το να προπαγανδιζει καποιος την γενοκτονια ενος εθνους, ειναι -συμφωνα με την δικη μου λογικη τουλαχιστον- η απολυτη διαστροφη της πραγματικοτητας.
"Η επιλεκτική στάση της αριστεράς ήταν αναμενόμενη. Η αριστερά υποστηρίζει ή καλύτερα φαίνεται να υποστηρίζει τα ατομικά δικαιώματα μόνο στις περιπτώσεις που νομίζει ότι η εφαρμογή τους θα αποδυναμώσει είτε τις παραδοσιακές αξίες μιας δυτικής κοινωνίας, είτε θα γίνει εργαλείο ενδυνάμωσης των εχθρών της.
Η επιλεκτική στάση των φιλελεύθερων πως εξηγείτε;"
Διότι οι περισσότεροι δεν είναι αμιγώς φιλελεύθεροι αλλά αριστεροφιλελεύθεροι. Δηλαδή είναι φιλελεύθεροι μόνο στο βαθμό που δεν έρχονται σε άμεση σύγκρουση με την αριστερά η οποία τους καθορίζει το γενικό πλαίσιο στο οποίο θα κινούνται.
Γι'αυτό τους απασχολούν οι γάμοι των γκέι, αλλά όχι π.χ. η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
Γιώργο,
Όταν μιλώ για τους φιλελεύθερους του γλυκού νερού δεν εννοώ αυτούς που μπορεί διαφωνώ μαζί τους αλλά είναι χωρίς συμβιβασμούς φιλελεύθεροι σε όλα τα θέματα, π.χ. μετανάστευση, ιδιτικωποιησείς κτλ. Αλλά συνήθως για τις ‘φιλελεύθερες’ φωνές στα mainstream media που έχουν την τάση είτε να αποσιωπούν συγκεκριμένα θέματα (ισλαμοφασισμός-ελευθερία λόγου), είτε να βάζουν αρκετό νερό στο κρασί σε άλλα (π.χ. οικονομικά)
@ Grotesque Soulthorn
Είναι αναφορά στην ανάρτηση για το Μάκη Βορίδη.
Δημοσίευση σχολίου