Πώς ο Φ.Π.Α. οδήγησε σε ακόμη μεγαλύτερο κράτος και ακόμη μεγαλύτερο χρέος

Μια από τις πολλές "ιερές αγελάδες" που συναντάμε στα σοσιαλδημοκρατικά κράτη της Δυτικής Ευρώπης , είναι και ο περιβόητος Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ). Ο ΦΠΑ πρωτοεφαρμόστηκε (πού αλλού;) στην κοιτίδα του ευρωπαϊκού κρατισμού, τη Γαλλία, και μέχρι το 1980, χάρη στην τότε ΕΟΚ, επεκτάθηκε και στα υπόλοιπα κράτη μέλη της Κοινότητας (στην Ελλάδα καθιερώθηκε την 1η Ιανουαρίου 1987 μετά από απόφαση του τότε Υπουργού Οικονομικών Δημήτρη Τσοβόλα). Παρότι, ποτέ δεν συζητάμε για το αν ο ΦΠΑ έχει θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία και αν ωφελεί τους πολίτες , θεωρείται δεδομένο πως , για κάποιο μυστηριώδη λόγο, πρέπει να υπάρχει. Στις ΗΠΑ,πάλι, όπου, άκουσον άκουσον , κατορθώνουν να επιβιώνουν και χωρίς ΦΠΑ, έχει φουντώσει η συζήτηση για το αν πρέπει η χώρα να ακολουθήσει τον ευρωπαϊκό δρόμο και να υιοθέτησει τον επαχθή φόρο. Τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης Ομπάμα, στην εναγώνια προσπάθεια τους να μετατρέψουν τις ΗΠΑ σε κάτι μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας, δεν κουράζονται να απαριθμούν τα υποτιθέμενα ευεργετηματα του ΦΠΑ . Ένα από τα επιχειρήματα τους (που χρησιμοποίησε και η ελληνική κυβέρνηση όταν, την προηγούμενη χρονιά, προχώρησε σε διαδοχικές αυξήσεις του ΦΠΑ) είναι πως σε μια τόσο δύσκολη οικονομική συγκυρία, ο νέος φόρος θα φέρει επιπλέον έσοδα, θα μειώσει τα ελλείμματα και θα οδηγήσει στο νοικοκύρεμα των οικονομικών. Όμως, ο καλός οικονομολόγος Daniel J. Mitchell, με άρθρο του στο Reuters , εξηγεί γιατί η επιβολή του ΦΠΑ θα οδηγήσει τελικά σε ακόμη μεγαλύτερο κράτος και ακόμη υψηλότερο χρέος. Και αν κρίνουμε από τη δικιά μας περίπτωση, μάλλον έχει δίκιο. Μήπως τελικά η λύση δεν είναι η αύξηση του ΦΠΑ, όπως ευαγγελίζεται η σοσιαλιστική μας κυβέρνηση και η Τρόικα, αλλά η κατάργηση του;

Γράφει ο Mitchell :

"Επειδή ο Φ.Π.Α. μένει κρυφός από τους καταναλωτές, οι πολιτικοί βρίσκουν ότι είναι μια εύκολη πηγή νέου εισοδήματος- αυτός είναι ο λόγος που ο μέσος όρος του ΦΠΑ στην Ευρώπη είναι τώρα πάνω από 20%!

Και μάλλον δεν θα εκπλαγείτε, αν μάθετε, πως τα πρόσθετα φορολογικά έσοδα από το ΦΠΑ δεν οδήγησαν σε μείωση του ελλείμματος. Τα έθνη της Δυτικής Ευρώπης επέβαλαν τον ΦΠΑ για πρώτη φορά πριν από 40 χρόνια, και το αποτέλεσμα ήταν μεγαλύτερο κράτος, μόνιμα ελλείμματα και περισσότερο χρέος. Σύμφωνα με το Economist Intelligence Unit, το δημόσιο χρέος στη Δυτική Ευρώπη ισούται με το 74% του ΑΕΠ, ενώ στις ΗΠΑ με το 64% (και η διαφορά ήταν πολύ μεγαλύτερη πριν το όργιο δαπανών της περιόδου Μπους και Ομπάμα, που διπλασίασε το βάρος του αμερικάνικου χρέους) .

Αλλά η πιο σημαντική σύγκριση δεν είναι το χρέος, αλλά το ύψος των κρατικών δαπανών. Εαν πάτε πίσω στα μέσα της δεκαετίας του '60, πριν την επιβολή του ΦΠΑ, τα δυτικοευρωπαϊκά κράτη είχαν ένα σχετικά μέτριου μεγέθους κράτος , μόνο λίγο μεγαλύτερο από αυτό των ΗΠΑ. Η υιοθέτηση του ΦΠΑ, έδωσε στους πολιτικούς μια γιγαντιαία νέα πηγή φορολογικών εσόδων. Και όπως δεν θεραπεύεις έναν αλκοολικό, δίνοντας του τα κλειδιά της γειτονικής κάβας, έτσι δεν προωθείς και την οικονομική υπευθυνότητα, δίνοντας στην κυβέρνηση μια νέα πηγή εσόδων.

Εξαιτίας, σε μεγάλο βαθμό, του ΦΠΑ, οι κρατικές δαπάνες στη Δυτική Ευρώπη φτάνουν πια το 50% του ΑΕΠ. Αυτό πνίγει την ανάπτυξη, αφού εκτρέπει ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής από τον παραγωγικό τομέα της οικονομίας, κάτι που εξηγεί γιατί το ευρωπαϊκό βιοτικό επίπεδο είναι 30 με 40% κάτω από τα αμερικάνικα επίπεδα."

[Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο του Daniel J. Mitchell]