Μόλις προχτές, η γαλλική δικαιοσύνη επέβαλε ποινή φυλάκισης με αναστολή στο Ζαν Μαρί Λεπέν επειδή αφίσα του κόμματός του είχε τον τίτλο : «Όχι στον ισλαμισμό». Ξανά στη Γαλλία, πριν λίγες μέρες, δικαστήριο έκρινε το συντηρητικό χρονικογράφο Ερίκ Ζεμούρ ένοχο πρόκλησης ρατσιστικού μίσους και τον καταδίκασε σε χρηματικό πρόστιμο. Το "έγκλημα" του Ζεμούρ ήταν οι δηλώσεις του σε τηλεοπτικό κανάλι πως οι περισσότεροι εμποροι ναρκωτικών είναι μαύροι ή Άραβες και πως ένας εργοδότης έχει κάθε δικαίωμα να αρνηθεί να προσλάβει άτομα που ανήκουν σε αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες.
Την ίδια ώρα στις Η.Π.Α. , τόσο οι συντηρητικοί , όσο και οι κεντροαριστεροί δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου , αποφάσιζαν σχεδόν ομόφωνα(8 ενάντι 1) πως τα μέλη μιας γραφικής και περιθωριακής εκκλησίας (που πιστεύουν πως οι θάνατοι των στρατιωτών-όπως και κάθε δεινό της ανθρωπότητας-είναι θεϊκή τιμωρία εξαιτίας της ανοχής στην ομοφυλοφιλία) έχουν το δικαίωμα να διαδηλώνουν έξω από κηδείες στρατιωτών, κρατώντας πανό με "κομψά" συνθήματα όπως "Ευχαριστούμε το Θεό για τους Νεκρούς Στρατιώτες", "Οι Αδελφές Καταστρέφουν τα Έθνη" και "Θα Πάτε στην Κόλαση". Οι δικαστές έκριναν πως "η κυβέρνηση δεν μπορεί να απαγορεύσει την διατύπωση μιας ιδέας μόνο και μόνο επειδή η κοινωνία διαφωνεί με αυτή ή τη βρίσκει προσβλητική", για να καταλήξουν πως "σαν έθνος έχουμε επιλέξει ενα διαφορετικό δρόμο- να προστατεύουμε, σε θέματα δημοσιου ενδιαφέροντος , ακόμη και τον λόγο που βλάπτει ή πληγώνει, για να εξασφαλίζουμε πως δεν παρεμποδίζεται ο δημόσιος διάλογος" .
Είναι φανερό πως σε θέματα ελευθερίας του λόγου, οι Η.Π.Α. και η Ευρώπη είναι δυο διαφορετικοί κόσμοι, με τελείως διαφορετικές αξίες και προτεραιότητες. Και ίσως αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός, να ελπίζουμε πως, εν μια νυκτί, η Ελλάδα θα μετατραπεί σε Αμερική όσον αφορά την προστασία της ελευθερίας του λόγου (εξάλλου αν δεν με απατά η μνήμη μου, σε κάποια άλλη, πολύ μακρινή πια, εποχή, ο πρωθυπουργός μας, είχε υποσχεθεί πως θα μας κάνει μόνο Δανία του Νότου και όχι Η.Π.Α...). Όμως η κυβέρνηση Παπανδρέου, με το νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο , μας οδηγεί στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, στο αυταρχικό δρόμο της Γαλλίας, όπου δεν τολμάς να πείς τίποτε λόγω του φόβου ότι θα προσβάλλεις τις "ευαισθησίες" κάποιας φυλετικής, θρησκευτικής ή εθνοτικής ομάδας . Άραγε, αυτό είναι το μέλλον που θέλουμε για τη χώρα μας ;
9 σχόλια:
Καλά μην θεοποιούμε όμως την Αμερική, δυστυχώς ούτε αυτή είναι τέλεια. Διαβάζοντας το περιοδικό reason νομίζω θα δούμε πολλές περιπτώσεις όπου κι εκεί καταπατείται η ελευθερία του λόγου.
Αλλά τουλάχιστον στην Αμερική όντως υπάρχει μία πιο βαθειά κουλτούρα σχετικά με αυτό το θέμα, σίγουρα καλύτερη από την ευρωπαϊκή.
Από συζητήσεις μου με πολύ κόσμο τον τελευταίο καιρό διαπιστώνω ότι ακόμα και πολύ μορφωμένοι άνθρωποι δεν έχουν ακόμα καταλάβει τι είναι αυτό που λέμε "ελευθερία του λόγου". Μου φαίνεται πολύ αστείο όταν φτάνουν στο σημείο να μου πουν: "χρειάζεται ελευθερία του λόγου, αλλά υπάρχουν κάποια όρια". Μα δεν καταλαβαίνουν οτι αυτή η φράση είναι εντελώς παράλογη;;
Πόσο υποκριτής πρέπει να είσαι φίλε μου Αμερικανέ όταν μιλάς για ελευθερία του λόγου σε μια χώρα όπου απαγορεύονται ταινίες,βλεπε michael moore και κλείνονται sites όπως το wikileaks. Οπότε φάτε κανά burger και sweet dreams..
Δεν είναι σκοπός μου να εξιδανικεύσω όσα συμβαίνουν στην Αμερική. Μάλιστα, διαφωνώ πλήρως με την τάση πολλών Ελλήνων και Ευρωπαίων φιλελεύθερων να παρουσιάζουν τις ΗΠΑ σαν το απαύγασμα του φιλελευθερισμού. Στο θέμα της ελευθερίας του λόγου όμως και ειδικά όσον αφορά την "πολιτικά ορθή" λογοκρισία , παρά τα προβλήματα που υπάρχουν και στις ΗΠΑ, δεν νομίζω πως αμφιβάλλει κανένας πως τα πράγματα είναι σίγουρα πολύ καλύτερα εκεί απ'ότι στην Ευρώπη.(http://en.wikipedia.org/wiki/Freedom_of_speech_in_the_United_States)
Δεύτερε ανώνυμε, ποιά ταινία του Μαϊκλ Μουρ απαγορεύτηκε στις ΗΠΑ, επειδή δεν έχω κάτι τέτοιο υπόψη μου?
Στις ΗΠΑ υπάρχει το 1st amendment, όσο και να το στριφογυρίζουν οι διάφοροι καλοθελητές περί "hate speech", στο τέλος πάντα κολλάνε εκεί. Εκεί βέβαια υπάρχει αυτολογοκρισία, όποιος τολμήσει να εκφράσει κάτι έστω και καθ'υπόνοια μη πολιτικώς ορθό, αμέσως διαπομπεύεται ως ρατσιστής, ναζί, απολύεται από το μέσο που δουλεύει και άλλα τέτοια πειθαρχικά μέτρα.
Τι να κάνουμε, αυτό είναι το τίμημα των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Όταν υποχρεώνεις να συμβιώσουν όλες οι φυλές του Ισραήλ, που δεν είναι απαραίτητο ότι αλληλοσυμπαθιούνται, θα πρέπει μετά να ποινικοποιήσεις την έκφραση αντιπάθειας της μίας πρός την άλλη διότι ενδέχεται να οδηγήσει σε διακοινοτική βία.
Όσο προχωράει το πράγμα θα γίνεται όλο και πιο σαφές ότι το πραγματικό δίλημμα δεν είναι υπέρ ή κατά της μίας ή της άλλης ελευθερίας, αλλά μεταξύ πολυπολιτισμού ή δημοκρατίας.
"Όταν υποχρεώνεις να συμβιώσουν όλες οι φυλές του Ισραήλ, που δεν είναι απαραίτητο ότι αλληλοσυμπαθιούνται, θα πρέπει μετά να ποινικοποιήσεις την έκφραση αντιπάθειας της μίας πρός την άλλη διότι ενδέχεται να οδηγήσει σε διακοινοτική βία."
Άμα πιστεύεις ότι υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ λόγου σε σημείο που να πρέπει να τον απαγορεύσουμε τότε συμβαίνουν δύο τινά:
Είτε είσαι υποκριτής όταν υποστηρίζεις την απόσυρση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου καθώς αυτό που σε ενοχλεί είναι ότι τίθεται υπέρ "της προστασίας" των μειονοτικών ομάδων.
Είτε είσαι εχθρός της ελευθερίας της έκφρασης γενικότερα καθώς δεν αντιλαμβάνεσαι την αξία της.
Δυστυχώς από σχόλια στο ίντερνετ και στο open gov οι περισσότεροι που είναι κατά δεν το κάνουν για λόγους προστασίας της ελευθερίας της έκφρασης αλλά επειδή είναι κρυπτορατσιστές ή μισαλλόδοξοι.
Το πραγματικό τους πρόβλημα είναι η πολυπολιτισμικότητα(όχι μόνο η state multiculturalism, αλλά γενικότερα) που αντιμάχονται σε κάθε ευκαιρία.
Θα ήθελα να μάθω τι πιστεύουν για το κάψιμο της ελληνικής σημαίας, της παρομοίωσης της με σύμβολο ναζιστικό κλπ αλλά δυστυχώς η ανωνυμία του διαδικτύου περιορίζει την αξιοπιστία και την συνέπεια.
Και το ζήτημα έχει να κάνει με την ελευθερία και όχι με την πολυπολιτισμικότητα. Αυτό νομίζω είναι σαφές.
Δεν το πιστεύω εγώ, αυτοί που προωθούν τις απαγορεύσεις αυτό λένε. Ότι ναι κι αυτοί -κατά (πολύ) βάθος- είναι πολύ υπέρ της ελευθερίας του λόγου αλλά υπάρχει ο κίνδυνος η "ρητορική μίσους" (όπως την ορίζουν αυτοί) να οδηγήσει σε βία κατά συγκεκριμένων ομάδων επόμενως πρέπει να απαγορεύεται. Κι ο εν λόγω νόμος αυτό λέει, συνδέει τις "εχθροπάθειες" με "κίνδυνο για τη δημόσια τάξη".
Τώρα τα άλλα που λες είναι δικές σου εικασίες, κι εγώ μπορώ να υποθέσω ότι ανήκεις σε "προστατευόμενη" μειονοτική ομάδα και επικροτείς την απαγόρευση του λόγου που "διεγείρει εχθροπάθεια" γιατί έτσι σε βολεύει. Άρα συμβαίνουν τρία τινά:
Είτε είσαι υποκριτής όταν υποστηρίζεις την ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου καθώς αυτό που επιθυμείς είναι απλά η φίμωση εκείνων που πιθανόν να ασκούν δίκαια ή άδικη κριτική στην ομάδα σου
Είτε είσαι εχθρός της ελευθερίας της έκφρασης γενικότερα καθώς δεν αντιλαμβάνεσαι την αξία της.
Είτε και τα δύο.
Και νομίζω είναι σαφές ότι το ζήτημα έχει ακριβώς να κάνει με την ελευθερία σε συνάρτηση με την πολυπολιτισμικότητα, η αιτιολόγηση του νόμου ξεκινά με "ενόψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας κατά τη μετάβασή της σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία..."
Το συγκεκριμένο είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς η δεύτερη χρησιμοποιείται για να περιορίζει την πρώτη, με τρόπο που χωρίς αυτήν κανείς δεν θα διανοούνταν να κάνει σε μια δημοκρατική κοινωνία.
@ ανώνυμος 8.51
"Τι να κάνουμε, αυτό είναι το τίμημα των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Όταν υποχρεώνεις να συμβιώσουν όλες οι φυλές του Ισραήλ, που δεν είναι απαραίτητο ότι αλληλοσυμπαθιούνται, θα πρέπει μετά να ποινικοποιήσεις την έκφραση αντιπάθειας της μίας πρός την άλλη διότι ενδέχεται να οδηγήσει σε διακοινοτική βία"
Αυτό λέγεται: "Τα σκουπίδια κάτω από το χαλί". Η αντιπάθεια μπορεί να υπάρχει, και αν υπάρχει δεν θα σταματήσει αν ποινικοποιήσεις την έκφραση της. Η αντιπάθεια θα βρει άλλους πιο επικίνδυνους δρόμους Το πιθανότερο μάλιστα είναι η ποινικοποίηση- πολύ περισσότερο η καθ΄ υπερβολή ποινικοποίηση - να αυξήσει την αντιπάθεια αφου οι "αντίπαλοι" θα αισθάνονται εκτός των άλλων και φιμωμένοι. Εκτός αυτού ο περιορισμός στην ελευθερία της έκφρασης στην ουσία κόβει τις γέφυρες της λεκτικής επικοινωνίας, των επιχειρημάτων, του δημοκρατικού ορθολογισμού δημιουργώντας ή διαιωνίζοντας ιδιότυπα "γκέτο". Η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι μόνο θέμα αρχής. Είναι ο μόνος τρόπος να καταφέρεις κάποια στιγμή να συμβιώσεις ομαλά με τον "άλλον".
@ ανώνυμος 11.38
Αλλο πράγμα η προστασία των μεινοτικών ομάδων μέσω της διασφάλισης της ισονομίας κι άλλο η προσπάθεια να θέσεις την διαφορετικότητα τους υπεράνω της κριτικής του καθένα. Το νομοσχέδιο ταυτίζει μίσος και αντιπαλότητα, ρατσισμό και ξενοφοβία, μπερδεύει την αντίθεση που μπορεί να έχει κάποιος με τις αρχές μιας θρησκείας με τον ρατσισμό και μάλλον μοιάζει ή να είναι γραμμένο στο πόδι ή να κρύβει κάτι. Δεν είναι εξ άλλου πολύ συνηθισμένο το Υπουργείο να βγάζει δελτίο τύπου (1/3) σχετικά με το τι εννοεί ο νόμος.
Οσο για την πολυπολιτισμικότητα... κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε τα όρια, τις προυποθέσεις, τις αντοχές και σε τελευταία ανάλυση το σημερινό περιεχόμενο της. Οι Ευρωπαίοι εταίροι το .... αναστοχάζονται τη στιγμή που εμείς "παρεμπιπτόντως" αποφασίζουμε "εν όψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα μας κατά την μετάβαση της σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία " ( έτσι αναφέρει η αιτιολογικη έκθεση)
Είμαι ο ανώνυμος 11.38:
Μάλλον συμφωνούμε, στα βασικά τουλάχιστον. Αυτό το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί γιατί περιορίζει την ελευθερία του λόγου, πράγμα ανεπίτρεπτο σε μια φιλελεύθερη κοινωνία, καθώς δεν αντιλαμβάνεται την αξία της, τουλάχιστον αυτό συνάγω από την αιτιολογική έκθεση και από το δελτίο τύπου.
Στο άλλο ζήτημα, δεν πιστεύω πως ο περιορισμός που υφίσταται έχει να κάνει άμεσα με το ζήτημα της πολυπολιτισμικότητας. Περιορισμοί αντίστοιχοι επιβάλλονταν, και επιβάλλονται ακόμη, πάνω σε ζητήματα που δεν έχουν να κάνουν με αυτή όπως η απάγορευση προσβολής συμβόλων ή του Θεού. Άλλο ζήτημα αν δεν εφαρμόζονται βέβαια, κάτι που δεν ξέρουμε αν θα γίνει με τον νέο νόμο. Έχει να κάνει με την μανία κάποιον να χρησιμοποιούν το κράτος για να επιβάλλουν τις απόψεις τους, είτε είναι multi culti είτε εθνικιστικές είτε χριστιανορθόδοξες.
Το πρόβλημα είναι η θεσμικά επιβαλλόμενη πολυπολιτισμικότητα, η υπέρμετρη προστασία των μειονοτήτων(που τις περισσότερες φορές καταλήγει να είναι εις βάρος τους), πέρα από αυτή που παρέχει η ισονομία. Όχι η ύπαρξη και συνύπαρξη πολλών πολιτισμών, ή καλύτερα ατόμων με διαφορετικές κουλτούρες.
"Το πρόβλημα είναι η ΘΕΣΜΙΚΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗ πολυπολιτισμικότητα, η υπέρμετρη προστασία των μειονοτήτων(που τις περισσότερες φορές ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥΣ), πέρα από αυτή που παρέχει η ισονομία"
Ακριβώς έτσι!
Δημοσίευση σχολίου