Τί σχέση έχουν τα Tea Parties με τον...Αλέξη Τσίπρα;

Παρότι οι αμερικανικες εκλογές τελείωσαν, τα ελληνικά ΜΜΕ εξακολουθούν να ασχολούνται με τα Tea Parties. Πάντα βέβαια με την ίδια εμπάθεια και άγνοια, που έχουμε συνηθίσει. Αφού ο ελληνικός Τύπος καταφέρε να παρουσιάσει το συγκεκριμένο κίνημα σαν τη σύγχρονη αναβίωση της Κου Κλουξ Κλαν, η νέα μόδα είναι η ταύτιση Ελλήνων πολιτικών με τα Tea Parties , με εμφανή σκοπό την απαξίωση των πρώτων.Και αυτή τη φορά, δεν είναι η Αριστερά που πρωταγωνιστεί σε αυτούς τους, ατυχείς (όπως θα δούμε) παραλληλισμούς, αλλά αξιοσέβαστοι "εκσυγχρονιστές" και αυτοαπακαλούμενοι "φιλελεύθεροι". (επιβεβαιώνοντας την υποψία που είχαμε, πως η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που στην Ελλάδα παρουσιάζονται σαν φιλελεύθεροι, σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του Δυτικού Κόσμου, θα θεωρούνταν ,στην καλύτερη περίπτωση, μετριοπαθείς σοσιαλδημοκράτες).

Στη σημερινή "Athens Voice" ο Φώτης Γεωργελές, ταυτίζει τον Κακλαμάνη και τον Άνθιμο με το σκοταδιστικό Tea Party και τους Καμίνη και Μπουτάρη με το πεφωτισμένο ομπαμικό Δημοκρατικό Κόμμα,για να δικαιολογήσει προφανώς την ασυγκράτητη χαρά του για τη νίκη των πρώτων. Όπως γράφει : "Οι χομεϊνικού τύπου επιθέσεις του Άνθιμου, οι ακροδεξιές επιθέσεις εναντίον του Μπουτάρη και του Καμίνη που «θα φέρουν λαθρομετανάστες, Εβραίους και Τούρκους στην Ελλάδα μας», έβαζαν το δίλημμα με το “Tea Party” ή με τους Δημοκρατικούς;"

Στην κυριακάτικη "Καθημερινή", πάλι, ο Γιώργος Παγουλάτος,ανακαλύπτει ομοιότητες των Tea Parties με τον...Αντώνη Σαμαρά. "Το 2010, υπό διαφορετικές συνθήκες, πατώντας στη λαϊκή δυσαρέσκεια, άγνοια και ανασφάλεια, δύο δεξιά κόμματα παραδόθηκαν στην αφροσύνη: Οι Ρεπουμπλικανοί των ΗΠΑ στο «Πάρτι τσαγιού» και η Ν.Δ. στο πάρτι του αριστεροδεξιού «αντιμνημονιακού» λαϊκισμού.", είναι η κατακλείδα του άρθρου.

Τέλος, ο Τάκης Μίχας στην ιστοσελίδα protagon, κανει ένα βήμα πιο πέρα και ταυτίζει τον "ακραίο νεοφιλευθερισμό", όπως γράφει, του Tea Party, , με τον...Αλέξη Τσίπρα. O λόγος ; Kαι οι δυο αντιτίθενται στο ΔΝΤ και στο πακέτο διάσωσης των ευρωπαϊκών οικονομιών.Όπως όμως λέει ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Jim DeMint "αυτό το σχέδιο διάσωσης...θα έχει ως μοναδικό αποτέλεσμα ότι θα αναβάλλει τις σκληρές αποφάσεις που θα πρέπει να λάβουν οι Έλληνες, οι Πορτογάλοι, οι Ιταλοί και οι Ισπανοί. Πραγματική απάντηση για την χρηματοπιστωτική κρίση στην Ευρώπη είναι η χρηματοοικονομική πειθαρχία, οι σκληρές αποφάσεις και οι μεταρρυθμίσεις που θα αποκαταστήσουν τις ευρωπαϊκές οικονομίες και τις παγκόσμιες αγορές. Η Αμερική προσπαθεί να αποκαταστήσει την δική της οικονομία και αυτή είναι η χειρότερη περίοδος να ζητήσει κανείς από τους φορολογούμενους να δανειστούν και άλλα χρήματα από την Κίνα προσκείμενου να συμβάλλουν στην διάσωση ξένων κρατών». Προφανώς, τo γεγονός πως η φιλοσοφία βασει της οποίας τα Tea Parties και η αμερικάνικη Δεξιά αντιτίθενται στο ΔΝΤ και στα πακέτα στήριξης βρίσκεται,στον αντίποδα της φιλοσοφίας της ελληνικής Αριστεράς, ουδόλως απασχολεί τον καλό δημοσιογράφο.

Από τη μια μεριά, ο αριστερόστροφος λαϊκισμός του Αντώνη Σαμαρά, ο βασιλιάς της σπατάλης Νικήτας Κακλαμάνης και ο θαυμαστής του Τσάβεζ, Αλέξης Τσίπρας που πιστεύει πως θα βγούμε από την οικονομική κρίση ,αν διορίσουμε και άλλους εκατό χιλιάδες Ελλήνες στο Δημόσιο. Από την άλλη τα Tea Parties που ζητούν μικρότερο κράτος,λιγότερες δαπάνες, ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και μείωση του χρέους. Για το ποιές είναι οι ομοιότητες των πρώτων με το αμερικάνικο κίνημα ,μόνο οι συντάκτες των παραπάνω άρθρων μπορούν να μας διαφωτίσουν. Το "Μπλε Μήλο" σηκώνει τα χέρια ψηλά!