Οι ιστορικές αποτιμήσεις της πορείας της Κεντροδεξιάς και της Δεξιάς στην Ελλάδα κατά κανόνα κατατρύχονται από μεροληπτική οπτική και από έναν ορισμένο βαθμό προχειρότητας κατά την προσέγγιση των ιστοριογραφικών, αλλά και των αμιγώς πολιτικών δεδομένων. Η ιδεοληπτική αριστερόστροφη οπτική, η οποία επικράτησε μέσω της γενιάς του Πολυτεχνείου εξακολουθεί να παραμένει ακμαία στην ανάγνωση της πολιτικής ιστορίας, ενώ μόλις προσφάτως γνώρισε υποχώρηση σε θέματα οικονομικής οργάνωσης.
Η παράταξη της Κεντροδεξιάς αποτελεί συχνό αντικείμενο επιθέσεων από αυτόκλητους υπερασπιστές της ιδεολογικής ηγεμονίας του κεντροαριστερού λόγου. Σχετικό παράδειγμα πρόσφατο άρθρο στο Βήμα της Κυριακής, στο οποίο ο αρθρογράφος μας έδωσε την δική του ιδεοληπτική ανάγνωση του ιστορικού ρόλου της ελληνικής Κεντροδεξιάς.
Η Κεντροδεξιά παρά τις όποιες αδυναμίες και ελλείψεις της σε ιστορικό διαχρονικό επίπεδο, υπήρξε η παράταξη, η οποία συνεισέφερε περισσότερο από όλες στην πρόοδο της χώρας. Επίσης υπήρξε η μόνη παράταξη, η οποία έχει προβεί σε αυτοκριτική -σε αντίθεση με την Αριστερά, η οποία δεν απολογήθηκε ποτέ, και την Κεντροαριστερά, η οποία εφάρμοσε τις ιδεοληψίες της προηγούμενης-, ενώ μετά το 1974 επιδίδεται σε αυτοακρωτηριασμό, αποδεχόμενη την προπαγάνδα της Αριστεράς, η οποία άδραξε την ευκαιρία να επικρατήσει σε ηθικό και ιδεολογικό πεδίο στην ελληνική κοινωνία. Επιγραμματικά όσον αφορά στον μεταπολεμικό ιστορικό ρόλο της Δεξιάς περιορίζομαι να αναφέρω τα εξής σημεία:
1. Η Κεντροδεξιά ως ιδεολογία υπεράσπισης του δυτικού προσανατολισμού της χώρας έδωσε την απαραίτητη δυναμική στην διάσωση της Δημοκρατίας το 1944 και καθ’ όλη την περίοδο της κομμουνιστικής εξέγερσης των ετών 1946-49, όταν τμήμα του Κέντρου τηρούσε έως τότε εφεκτική στάση έναντι του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού. Η Δημοκρατία νίκησε το 1949 κατά του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού χάρις στην ιδεολογική ενότητα, η οποία οφειλόταν στην ιδεολογική επικυριαρχία της Δεξιάς.
2. Η Κεντροδεξιά ήταν η παράταξη, η οποία με συγκροτημένες και ολοκληρωμένες παρεμβάσεις την επόμενη περίοδο δημιούργησε τις δομές της ανάπτυξης της Ελλάδος τα έτη 1952-63 και έθεσε τις βάσεις για την επιτυχή ενίσχυση της κρατικής ισχύος της Ελλάδος.
3. Η Κεντροδεξιά είναι η παράταξη, στην οποία οφείλεται η εισδοχή του ελληνικού κράτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι δύο μεγάλες προκλήσεις του 20ού αιώνα, αφενός η συμπαράταξη με το δυτικό δημοκρατικό στρατόπεδο αφετέρου η είσοδος στην ευρωπαϊκή οικογένεια των κρατών, είναι επιτυχία της Δεξιάς, όχι του Κέντρου και οπωσδήποτε όχι της Αριστεράς, η οποία ήταν μονίμως αντίπαλος των επωφελών αυτών προοπτικών της χώρας.
4. Η Κεντροδεξιά είναι η παράταξη, η οποία δημιούργησε την έννοια της κοινωνικής συνοχής και μίας λελογισμένης πολιτικής κοινωνικών παροχών, έννοια, η οποία γνώρισε την κατάχρησή της από την Κεντροαριστερά και την Αριστερά, η οποία επέβαλε τη σοβιετική οργάνωση της οικονομίας με την υπέρμετρη διόγκωση του Δημοσίου μετά το 1981.
5. Η Κεντροδεξιά είναι η παράταξη, η οποία πιστεύει στην αρχή της εθνικής ταυτότητας και της πολιτισμικής ενότητας του κοινωνικού συνόλου, υπερασπιζόμενη σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο το έθνος-κράτος, τις ευρωπαϊκές αξίες και αρχές έναντι των μη δημοκρατικών ιδεολογημάτων και της ακραίας πολυπολιτισμικότητας.
Σε κάθε περίπτωση, ζητούμενο κάθε φορά δεν είναι η διακρίβωση των ιστορικών δεδομένων, αλλά η κατάδειξη της προτιμότερης προοπτικής για το ελληνικό κράτος. Και αυτή δεν είναι δυνατόν να είναι αφενός τα αναχρονιστικά ιδεολογήματα της Αριστεράς αφετέρου η αντιφατικότητα του σχιζοειδούς κυβερνητικού ιδεολογήματος που πρεσβεύει η Κεντροαριστερά.
Σήμερα, στους κόλπους της Μεγάλης Κεντροδεξιάς Παράταξης, υπάρχει ένα ανερχόμενο δυναμικό τμήμα νέων ανθρώπων, οι οποίοι απορρίπτουν την ιδεολογική επικυριαρχία του αριστερού λόγου και προτείνουν την πολιτισμική επανάσταση της Κεντροδεξιάς, σύμφωνα με ένα σχήμα κεντροδεξιού γκραμσισμού. Επαρχιωτισμός και οπισθοδρομική στάση είναι να νομίζει κανείς λ.χ. στην Ευρώπη επικρατούν οι ιδέες του Μάη του 1968. Ας ρίξουν μια ματιά οι Έλληνες σχολιαστές στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης, θα εκπλαγούν.
1 σχόλιο:
Ιδεολογικό Κέντρο δεν υπάρχει σήμερα. Το πρόθεμα κεντρο- σημαίνει λίγο φλου, λίγο mainstream, λίγο συμμόρφωση με την επικυρίαρχη ιδεολογία δλδ με την αριστερή ιδεολογία. Δεξιά επανάσταση και ολίγον πολυπολιτισμός δεν συνάδουν.
Δημοσίευση σχολίου