Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Σάρα Πέιλιν εναντίον Μισέλ Ομπάμα: Πρέπει το κράτος να έχει λόγο στο τί θα τρώνε τα παιδιά μας ;


Πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς στη Σάρα Πέιλιν και να έχει απόλυτο δίκιο. Ομολογώ όμως πως υπάρχει κάτι που μου αρέσει στην πρώην κυβερνήτη της Αλάσκας (πέρα, βεβαίως από το γεγονός πως έχει τον τρόπο να εξαγριώνει τους "διανοουμενίζοντες" φίλους μου της σαλονάτης Αριστεράς). Η Σάρα διατηρεί ακόμη αρκετά στοιχεία από αυτόν το τόσο γοητευτικό "live and let live" ατομικισμό της αμερικάνικης Δύσης. Όπως χτες π.χ. , που τα έβαλε με την Πρώτη Κυρία των Η.Π.Α. , Μισέλ Ομπάμα και την εκστρατεία της εναντίον της παιδικής παχυσαρκίας :

"Αυτό που μας λέει η Μισέλ Ομπάμα, είναι πως δεν εμπιστεύεται τους γονείς να αποφασίζουν για το τί πρέπει να τρώνε τα παιδιά τους και οι οικογένειες τους. Αντί όμως για αυτή την αντίληψη πως πρέπει η κυβέρνηση να αποφασίζει για μας σύμφωνα με τις προτεραιότητες κάποιου πολιτικού ή της συζύγου του, απλά αφήστε μας στην ησυχία μας και επιτρέψτε μας να ασκήσουμε το δικαίωμα μας να είμαστε εμείς που θα αποφασίζουμε για μας. Τότε η χώρα μας θα γυρίσει στο σωστό δρόμο", είπε η Σάρα .

Βέβαια, η πατερναλιστική αμερικάνικη Αριστερά, πήρε αμέσως το γνωστό δασκαλίστικο ύφος της και έσπευσε να προειδοποιήσει τους...υπηκόους πως τέτοιες ανεύθυνες δηλώσεις "αποτελούν μια άμεση απειλή για το μέλλον αυτής της χώρας". Η Σάρα όμως δεν είπε κάτι πέρα από το αυτονόητο : οι γονείς και όχι κάποιοι απρόσωποι γραφειοκράτες είναι αυτοί που πρέπει να αποφασίζουν για τα παιδιά τους. Μόνο που σε μια εποχή, σαν τη δικιά μας, , όπου το κράτος-νταντά έχει εισβάλλει "για το καλό μας" σε κάθε πλευρα της ιδιωτικής μας σφαίρας, ακόμη και αυτό το αυτονόητο φαντάζει πια τόσο ριζοσπαστικό.

Σάρα-Μισέλ σημειώσατε 1.

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μην τα μπερδεύουμε τα πράγματα! Αλλο το κράτος αποφασίζει για το τι θα τρώνε τα παιδιά και άλλο το κράτος κάνει ενημερωτική εκστρατεία, ώστε οι γονείς να αποφασίζουν ότι τα παιδιά τους δεν πρέπει να τρέφονται με ....γαριδάκια.
Καλός ο φιλελευθερισμός αλλά και σε αυτόν το κράτος έχει- και σοβαρότατο μάλιστα- ρόλο. Δεν είναι απλώς "να είμαστε εμείς που θα αποφασίζουμε για μας"

Ανώνυμος είπε...

Ναι, πολύ γοητευτικός ο "live and let live" "ατομικισμός" της Palin. Εκφράζεται τέλεια με τις θέσεις της για τις εκτρώσεις, για την έρευνα σε βλαστοκύτταρα, για τις διακρίσεις εις βάρος ομοφυλόφιλων ζευγαριών (ακόμα και για απλή συμβίωση), για το τζαμί στην Νέα Υόρκη, για τον τζόγο, για την αποποινικοποίηση του χασίς και τον πόλεμο στα ναρκωτικά ή για τον πόλεμο με το Ιράν. Live and let live.. αυτά είναι.

Ανώνυμος είπε...

κ. Χορμοβίτη,

Η πρόσφατη κριτική στον κ. Μανδραβέλη για μια a la carte αντίληψη και προσέγγιση του φιλελευθερισμού δεν συνάδει με τη μονομερή και αποσπασματική εκ μέρους σας υιοθέτηση κάποιων κλισέ της κας Πέιλιν. Φιλευθερισμός a la carte δεν νοείται, είτε προέρχεται από φιλευθερίζοντες δημοσιογράφους της χώρας είτε από φιλελευθερίζοντες celebrities πέραν του Ατλαντικού.

EyeDoctor είπε...

friki2010, εσύ τα μπερδεύεις. Το κράτος δεν έχει κανένα ρόλο στο να ξοδεύει χρήματα δίνοντας (δήθεν) συμβουλές "για το καλό μας" και για το αυτονόητο (βολεύοντας και τα κομματόσκυλα σε "θέσεις ευθύνης" όλως παρεμπιπτόντως). Άλλοι (μη κρατικά χρηματοδοτούμενοι) φορείς μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά, αν θέλουν. Ιδρύστε έναν σύλλογο "Γονείς κατά της παιδικής παχυσαρκίας", βάλτε από ένα χιλιάρικο ο καθένας, κι εγώ μαζί σας. Θα βάλουμε το κράτος και στο τραπέζι μας? Ήμαρτον.
Koukopoulos και ανώνυμος: Που λέει ρε παιδιά ο άνθρωπος ότι συμφωνεί με την Πέιλιν? Αντιθέτως, ξεκινά την ανάρτηση με το "Πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς στη Σάρα Πέιλιν και να έχει απόλυτο δίκιο." Επί της ουσίας, που λέγαν και κάποιοι, έχετε αντίρρηση για το συγκεκριμένο θέμα?

Θωμάς Νούκος είπε...

@EyeDoctor
Έχετε την τάση οι νεοφιλελεύθεροι να υπερ-απλουστεύετε τα πράγματα. Το κράτος στην Αμερική αντιμετωπίζει ένα δεδομένο πρόβλημα. Τα παιδιά της υπερδύναμης είναι τα πιο παχύσαρκα στον κόσμο. Υπάρχουν όντως σύλλογοι στην Αμερική οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν ν'αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Βλέποντας το κράτος οτι η ιδωτική πρωτοβουλία δεν έχει δώσει λύση τι θα κάνει; Η κρατική πολιτική που "εξ ορισμού πρέπει να είναι κακή" αποσκοπεί στην ενημέρωση των γονιών, στο να τους ταρακουνήσει.

Δεν μπορώ να καταλάβω πως επιβάλει στους γονείς τη διατροφή των παιδιών τους; Όπως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλα αυτά είναι "δήθεν" συμβουλές με αυτοόητο μάλιστα αποτέλεσμα το βόλεμα κομματόσκυλων; Ξέρεις ποιοι έχουν διοριστεί υπεύθυνοι της εκστρατείας και το λες;
Συμφωνώ και γω με την ιδέα του "ελαχίστου κράτους" αλλά εσείς το παρατραβάτε...

Ανώνυμος είπε...

@ Eye Doctor
O Θωμάς Νούκος με κάλυψε.
Να προσθέσω ότι αποτελεσματικό κράτος καθόλου δεν σημαίνει "βολεύω κομματόσκυλα σε θέσεις ευθύνης" Διότι αυτό μας πάει στην λογική "να κάψουμε το πάπλωμα να μην μας τρων οι ψύλλοι" και σίγουρα αυτό δεν είναι φιλελευθερισμός.

Τηλέμαχος Χορμοβίτης είπε...

Με καλύπτει η θέση του Eye Doctor. Ίσως θα είχε ενδιαφέρον ένα άρθρο για τους κινδύνους που κρύβει ο "soft paternalism" που είναι τόσο της μόδας τελευταία.Προς το παρόν, λόγω έλλειψης χρόνου, προτείνω αυτό το άρθρο από Economist ( http://www.economist.com/node/677234...6?story_id=6772346), που μεταξύ άλλων, επισημαίνει : "Yet from the point of view of liberty, there is a serious danger of overreach, and therefore grounds for caution. Politicians, after all, are hardly strangers to the art of framing the public's choices and rigging its decisions for partisan ends. And what is to stop lobbyists, axe-grinders and busybodies of all kinds hijacking the whole effort? There is, admittedly, a safety valve. People remain free to reject the choices soft paternalism tries to guide them into—that is what is distinctive about it. But though people will still have this freedom, most won't bother to use it—that is what makes soft paternalism work. For all its potential, and its advantage over paternalism of the hard sort, this is a tool that transfers power from the individual to the state, which only sometimes knows best.Its champions will say that soft paternalism should only be used for ends that are unarguably good: on the side of sobriety, prudence and restraint. But private virtues such as these are as likely to wither as to flourish when public bodies take charge of them. And life would be duller if every reckless spirit could outsource self-discipline to the state. Had the government deprived Coleridge of opium, he might have been happier. Then again, there might have been no “Kubla Khan”"."
Και αυτό το άρθρο από το Cato (http://www.cato-unbound.org/2010/04/05/glen-whitman/the-rise-of-the-new-paternalism/) που καταλήγει : "Real people are susceptible to cognitive biases that can lead to poor decisions. It’s only natural to want to help them make better choices.But no one is immune to bias. Not social scientists, and certainly not policymakers. In translating behavioral science into policy, we may be led astray by the very same cognitive defects we wish to correct. New paternalist policies, and indeed the intellectual framework of new paternalism itself, create a serious risk of slippery slopes toward ever more intrusive paternalism."Και αυτό επίσης (http://www.economist.com/node/6768159?Story_ID=6768159). Βέβαια, συνηθως ο soft paternalism δεν είναι τίποτε άλλο παρά το πρώτο βήμα για τον hard paternalism. O πόλεμος εναντίον των παχυντικών τροφών είναι η νέα μόδα στις ΗΠΑ, μετά την απαγόρευση του καπνίσματος. Πχ πρόσφατα το Σαν Φρανσίσκο απαγόρευσε τα παιχνίδια που προσφέρουν σε παιδικά γεύματα οι αλυσίδες φαστ φουντ . Ο Δημοκρατικός δήμαρχος της πόλης αντέδρασε, σε στυλ Σαρα Πεϊλιν, λέγοντας, : "Parents, not politicians, should decide what their children eat, especially when it comes to spending their own money. Despite its good intentions, I will veto this unwise and unprecedented governmental intrusion into parental responsibilities and private choices.”. (http://nannystateliberationfront.net/2010/11/11/san-francisco-mayor-vows-to-veto-happy-meal-toy-ban/), ίδρυση του National Prevention, Health Promotion, and Public Health Council από τον πρόεδρο Ομπάμα (http://nannystateliberationfront.net/2010/06/12/obama-issues-executive-order-mandating-lifestyle-behavior-modification/), απαγόρευση παχυντικών τροφών στα κυλικεία των σχολείων, επιβολή στα εστιατόρια του τρόπου που πρέπει να μαγειρεύουν. (http://www.emaxhealth.com/1506/74/35007/california-adopts-trans-fat-ban.html) και βέβαια μην ξεχνάμε τα εκατομμύρια δολλάρια που ξοδεύει ο φορολογούμενος για να χρηματοδοτηθούν αυτές οι εκστρατείες.

Τηλέμαχος Χορμοβίτης είπε...

@koukopoulos
Άρχισα το ποστ γράφοντας "Πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς στη Σάρα Πέιλιν και να έχει απόλυτο δίκιο" και συνέχισα "διατηρεί ακόμη αρκετά στοιχεία από αυτόν το τόσο γοητευτικό "live and let live" ατομικισμό της αμερικάνικης Δύσης". Δεν εγραψα πως η Πεϊλιν είναι libertarian,έγραψα πως "διατηρεί αρκετά στοιχεία από αυτόν το τόσο γοητευτικό "live and let live" ατομικισμό της αμερικάνικης Δύσης".Πράγμα που φαίνεται στην κριτική στην εκστρατεία της Μισέλ Ομπάμα.Συμφωνείς ή διαφωνείς με τη συγκεκριμένη θέση?
Σε άλλα θέματα, σαφως η Πεϊλιν δεν είναι τόσο φιλελεύθερη. Νομίζω όμως πως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, η εικόνα που περνάει στον αριστερό Τύπο,μιας αρχιπουριτανής Πεϊλιν που ετοιμάζεται να απαγορεύσει στους αμερικανούς πολίτες όλες τις απολαύσεις!Ναι, η Πεϊλιν είναι κοινωνικά συντηρητική αλλά δεν δείχνει και ιδιαίτερη διάθεση να επιιβάλλει νομοθετικά τις απόψεις της. Αντιγράφω από τη wikipedia : "When asked what she would do as governor if Roe v. Wade were overturned, she responded "it would not be up [to me] to unilaterally ban anything. It would be up to the people of Alaska to discuss and decide how we would like our society to reflect our values."Palin personally supported bills to outlaw late-term abortions and to require parental consent for underage abortions in Alaska,but rebuffed religious conservatives who wanted to legislate restrictions on abortion even though she agreed with the bills.In her televised interview with ABC News anchor Charlie Gibson on September 12, 2008, Sarah Palin made the statement that as a politician she felt that her opinions were to be made openly to the public, but that sometimes it may differ with political legislation. When Gibson asked if she thought Roe v. Wade should be overturned, she replied, "I think it should and I think that states should be able to decide that issue." Palin also said that she hoped "to reach out and work with those who are on the other side of this issue, because I know that we can all agree on the need for and the desire for fewer abortions in America and greater support for adoption, for other alternatives that women can and should be empowered to embrace, to allow that culture of life.".
Ακόμη και στο θέμα των ναρκωτικών, έχει τονίσει πως πρέπει να είναι ένα ζήτημα χαμηλής προτεραίοτητας για μια κυβέρνηση
(στο 15 56 http://www.youtube.com/watch?v=aNxJZJGzcOQ).

Τηλέμαχος Χορμοβίτης είπε...

@koukopoulos
Πάντως μου κάνεις εντύπωση που υιοθέτεις αυτή την καρικατουρίστικη εικόνα για τη Σάρα Πεϊλιν, αφού ξέρεις πολύ καλά πως οι υπερβολές του ελληνικού Τύπου για τους κοινωνικά συντηρητικούς στις ΗΠΑ, δεν ανταποκρίνονται και τόσο στην πραγματικότητα. Είχες γράψει παλαιότερα σε ανάλογη συζήτηση: "Εγώ απεναντίας έχω μέχρι και συγγενείς που ψηφίζουν το ρεπουμπλικανικό κόμμα οπότε επιτρέψτε μου να σας πω ότι κανείς ρεπουμπλικάνος που γνωρίζω δεν είναι υπέρ του να υπάρχει προσευχή μέσα στην τάξη. Ίσως αρκετοί υποστηρίζουν το να μπορεί να προσεύχεται στο προαύλιο ένας μαθητής από δική του πρωτοβουλία - κάτι με το οποίο οι δημοκρατικοί συχνά διαφωνούν. Αλλά η ελεύθερία της θρησκευτικής έκφρασης έχει πάρα πολλά να κάνει με τον φιλελευθερισμό, αντίθετα απ'ότι λέτε.

Επίσης οι περισσότεροι ρεπουμπλικάνοι είναι υπέρ της δυνατότητας έκτρωσης, απλά δεν πιστεύουν ότι θα πρέπει να γίνεται χωρίς την άδεια του γονέα ή να ενθαρρύνεται ενεργητικά από το κράτος. Δεν βλέπω γιατί αυτό είναι αντιφατικό με τον φιλελευθερισμό.

Γενικότερα τα όσα λέτε είναι είτε υπερβολές είτε συχνότερα ανακρίβειες τα οποία ίσως χαρακτηρίζουν μια θρησκευτικά φανατισμένη μειονότητα στις ΗΠΑ που συνδέθηκε με το ρεπουμπλικανικό κόμμα μέσω της καμπάνιας του Bush αλλά σε καμμία περίπτωση δεν ταιριάζουν στον μέσο ρεπουμπλικάνο ψηφοφόρο."
(https://www.blogger.com/comment.g?blogID=9006713&postID=5590581343585223837)
Το πρόβλημα με την Πεϊλιν δεν είναι τόσο ο κοινωνικός συντηρητισμός αλλά η άγνοια της και οι "γερακίσιες" θέσεις της στην εξωτερική πολιτική, που ακυρώνουν σε μεγάλο βαθμό τις, ούτως ή άλλως,επιλεκτικές (πχ υποστήριξε τα bail out επί Bush )φιλελεύθερες οικονομικά απόψεις.
Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι πως ενώ ξέρεις τόσα χρόνια τις απόψεις μου, στο σχόλιο σου, προσπαθείς να τις διαστρεβλώσεις συνειδητά. Διακρίνω κάποια προσωπική εμπάθεια ή μου φαίνεται; Cool, δεν μπορούμε όλοι να χάσκουμε με ανοιχτό το στόμα μπροστά στον ανυπάρκτο φιλελευθερισμό του Καμίνη, ούτε να θεωρούμε το ευρώ φιλελεύθερο, όπως είναι η θέση του κόμματος σου.

Ματθαίος Κόφφας είπε...

This is an excellent article by Tilemachos.

What some people in this discussion do not understand, perhaps because of incomplete information, is that the obesity epidemic is a problem that the government has created through its intervention in free market and is now trying to solve through more intervention in the free market. One example of government intervention that led to obesity is the subsidies the government offers to corn and corn-derived products in the US. It is estimated that Americans consume 73 pounds of corn-derived sweetener per person per year. Michael Pollan points out that the growth of corn-based sweeteners is a direct result of the government's farm policy, which subsidizes corn production. A basic consequence of economic law is that when something is subsidized, more of it will be produced. Pollan writes,

"Very simply, we subsidize high-fructose corn syrup in this country, but not carrots. While the surgeon general is raising alarms over the epidemic of obesity, the president is signing farm bills designed to keep the river of cheap corn flowing, guaranteeing that the cheapest calories in the supermarket will continue to be the unhealthiest."

Pollan also correctly notes that the calories from high-fructose corn syrup are unhealthier than those from natural sweeteners such as sugar. Research by Powell et al. concludes that "[r]ats with access to high-fructose corn syrup gained significantly more weight than those with access to table sugar, even when their overall caloric intake was the same."[16] Avena, commenting on their study, said that "[o]ur findings lend support to the theory that the excessive consumption of high-fructose corn syrup found in many beverages may be an important factor in the obesity epidemic."

The obesity epidemic in America has been exacerbated by the abundance and relative cheapness of high-fructose corn syrup. The growth of calories produced, and in particular the abundance of unhealthy calories, is not an outcome of the free market but rather the direct — if perhaps unintended — consequence of government farm policy. As Pollan writes:

"Since 1977 an American's average daily intake of calories has jumped by more than 10 percent…. This was, of course, the same decade that America embraced a cheap-food farm policy…. Since the Nixon administration, farmers in the United States have managed to produce 500 additional calories per person every day."

Only by removing the subsidies available to corn producers, and allowing local and organic farmers to compete on an even playing field, will healthier calories become more economically attractive to consumers.

My apologies for the long comment.

Ανώνυμος είπε...

Μήπως πρέπει να σκεφτόμαστε πιο συνεπειοκρατικά; Έχουν τεράστιο πρόβλημα με την παχυσαρκία στην Αμερική. Είναι καλύτερα να το αφήσουν να υφίσταται απ' το να κάνουν μια εκστρατεία ενημέρωσης; Μην υποπίπτετε στην slippery slope fallacy.

Θωμάς Νούκος είπε...

Αυτά που λέτε παιδιά είναι τόσο ουτοπικά που πραγματικά απορώ πως δεν το συνειδητοποιείται; Θ'αναφέρω ένα παράδειγμα εδώ απο την Ελλάδα. Πριν απο 2 χρόνια αν δε με απατά η μνήμη μου το τότε υπουργείο δημοσίας τάξης έφτιαξε μια ειδική υπηρεσία -παράρτημα τη δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος- που αντικείμενο της ήταν η αποτροπή αυτοκτoνιών! Διάφοροι νέοι αυτοκτονούσαν αφού είχαν πρώτα αναρτήσει σε διάφορες ιστοσελίδες στο ιντερνετ την πρόθεση τους ν'αυτοκτονήσουν. Μετά απο δύο αυτοκτονίες(!) συστήθηκε η υπηρεσία αυτή για την οποία εγώ θυμάμαι 2 φορές στα δελτία ειδήσεων να έχει αποτρέψει παρόμοια περιστατικά. Ήταν ξεκάθαρη, απροκάλυπτη κρατική παρέμβαση στην προσωπική επιθυμία κάποιου να τερματίσει τη ζωή του. Αν θυμάμαι καλά ο ένας νεκρός ήταν κι έφηβος. Σύμφωνα με το σκεπτικό σας λοιπόν αυτό ήταν ανεπίτρεπτο. Μια κατάφωρη κρατική παρέμβαση που έσωσε όμως τουλάχιστον 2 ζωές. Λέω τουλάχιστον γιατί τόσες πέτυχα εγώ στα δελτία που δεν είμαι και πολύ φαν...
Δεν νομίζω οτι χρειάζεται να πω περισσότερα.

Είμαι φανατικά αντίθετος στο κράτος όταν παραβιάζει τα ατομικά δικαιώματα, την ελευθερία του ατόμου, μέχρι πιο σημείο όμως; Κατηγορηματικά αντίθετος όταν πνίγει την ιδιωτική πρωτοβουλία. Όταν όμως η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες τις κοινωνίας; Όσο κι αν προτιμώ την οικονoμία της αγοράς, δεν μπορώ να παραβλέψω τις στρεβλώσεις της. Αυτό ήταν ένα γενικότερο σχόλιο.

Θωμάς Νούκος είπε...

Αυτά που λέτε παιδιά είναι τόσο ουτοπικά που πραγματικά απορώ πως δεν το συνειδητοποιείται; Θ'αναφέρω ένα παράδειγμα εδώ απο την Ελλάδα. Πριν απο 2 χρόνια αν δε με απατά η μνήμη μου το τότε υπουργείο δημοσίας τάξης έφτιαξε μια ειδική υπηρεσία -παράρτημα της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος- που αντικείμενο της ήταν η αποτροπή αυτοκτoνιών! Διάφοροι νέοι αυτοκτονούσαν αφού είχαν πρώτα αναρτήσει σε διάφορες ιστοσελίδες στο ιντερνετ την πρόθεση τους ν'αυτοκτονήσουν. Μετά απο δύο αυτοκτονίες(!) συστήθηκε η υπηρεσία αυτή για την οποία εγώ θυμάμαι 2 φορές στα δελτία ειδήσεων να έχει αποτρέψει παρόμοια περιστατικά. Ήταν ξεκάθαρη, απροκάλυπτη κρατική παρέμβαση στην προσωπική επιθυμία κάποιου να τερματίσει τη ζωή του. Αν θυμάμαι καλά ο ένας νεκρός ήταν κι έφηβος. Σύμφωνα με το σκεπτικό σας λοιπόν αυτό ήταν ανεπίτρεπτο. Μια κατάφωρη κρατική παρέμβαση που έσωσε όμως τουλάχιστον 2 ζωές. Λέω τουλάχιστον γιατί τόσες πέτυχα εγώ στα δελτία που δεν είμαι και πολύ φαν...
Δεν νομίζω οτι χρειάζεται να πω περισσότερα.

Είμαι φανατικά αντίθετος στο κράτος όταν παραβιάζει τα ατομικά δικαιώματα, την ελευθερία του ατόμου, μέχρι πιο σημείο όμως; Κατηγορηματικά αντίθετος όταν πνίγει την ιδιωτική πρωτοβουλία. Όταν όμως η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες τις κοινωνίας; Όσο κι αν προτιμώ την οικονoμία της αγοράς, δεν μπορώ να παραβλέψω τις στρεβλώσεις της. Αυτό ήταν ένα γενικότερο σχόλιο.
http://cebil.gr/news/Oi-arxes-apetrepsan-aytoktonies-anilikon

Δημοσίευση σχολίου