Είναι ένα από τα παράξενα των καιρών που η κυβέρνηση που κάνει ότι περνά από το χέρι της για να αποτύχει, είναι η ίδια κυβέρνηση που αρνείται ότι θα υπάρξει κούρεμα στο χρέος. Όμως ακόμα και μια πρόχειρη ματιά στα οικονομικά στοιχεία υποδεικνύει ότι ένα τέτοιο σενάριο είναι σχεδόν αναπόφευκτο. Ταυτόχρονα όμως υπάρχει και μια ηθική διάσταση, οι τράπεζες και άλλοι επενδυτές που τα προηγούμενα χρόνια αγόρασαν ελληνικά ομόλογα, θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και συνεπώς ένα λογικό κούρεμα στις επενδύσεις τους.
Οικονομική αναγκαιότητα: Όταν τα αισιόδοξα σενάρια κάνουν λόγο για χρέος που θα φτάνει και θα ξεπερνά το 150% του ΑΕΠ, καταλαβαίνουμε ότι τα περιθώρια για την εξυπηρέτηση αυτού του χρέους θα είναι τουλάχιστον ιδιαίτερα δύσκολα. Ακόμα και αν από αύριο η κυβέρνηση Παπανδρέου σοβαρευτεί θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσει την υπάρχουσα κατάσταση. Τα τρομακτικά μεγέθη του ελληνικού χρέους δείχνουν μια κατεύθυνση, αυτή του λεγόμενου κουρέματος. Το αν αυτό το κούρεμα θα είναι ένα εργαλείο και παράγοντας για την βελτίωση της οικονομίας ή απλά ένα ακόμα σύμπτωμα πολιτικής ανεπάρκειας θα εξαρτηθεί από την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Ηθική αναγκαιότητα: Είναι καθόλα κατανοητό ότι οι κυβερνήσεις και οι επενδυτές θέλουν να αποφύγουν όσο το δυνατόν ένα κούρεμα. Οι επενδυτές για να διαφυλάξουν τα κεφάλαια τους και οι κυβερνήσεις γιατί φοβούνται ότι ένα κούρεμα δεν θα τους επιτρέψει να επιστρέψουν στο όργιο υψηλών δαπανών μόλις ξεπεραστεί η κρίση. Δηλαδή ότι το κούρεμα θα δημιουργήσει ένα συντηρητικό κλίμα σε επενδυτικούς κύκλους που θα κάνει την επιστροφή του εύκολου χρήματος που κυριάρχησε αυτή την δεκαετία αμφίβολη. Έτσι και οι κυβερνήσεις και οι επενδυτές θα ήθελαν ο Ευρωπαίος φορολογούμενος να αναλάβει αποκλειστικά το βάρος της κρίσης, είτε μέσο μεγαλύτερης φορολογίας, είτε μέσο πληθωρισμού ή με ένα συνδυασμό των δύο αυτών επιλογών.
Αλλά κρίση χωρίς κούρεμα θα ήταν άδικη και συνταγή μιας μεταγενέστερης και μεγαλύτερης κρίσης. θα επέτρεπε σε κυβερνήσεις και επενδυτές, να συνεχίσουν να ξοδεύουν οι πρώτοι και να επενδύουν οι δεύτεροι, ως αν τα κρατικά ομόλογα είναι ακίνδυνα γιατί πάντα υπάρχει το κορόιδο ο φορολογούμενος να πληρώσει τα σπασμένα.
