Εικόνα 1. Η εξέλιξη του ΑΕΠ της Ιρλανδίας και της Ελλάδας από το 1996, την πρώτη χρονιά του Κώστα «δεν-θα-γινούμε-Ιρλανδία» Σημίτη. Μετά από 8 χρόνια στο τέλος της θητείας του, η Ελλάδα είχε μεγαλώσει 38% ενώ η Ιρλανδία 81%. Το 2009 σύμφωνα με το ΔΝΤ, η Ελλάδα είχε κατα κεφαλήν εισόδημα ~$29Κ ενώ η Ιρλανδία ~$50Κ. Αυτά παθαίνουνε οι νεοφιλελεύθεροι Ιρλανδοί.
Εικόνα 2. Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η ποιοτική ανάλυση της αύξησης του ΑΕΠ. Η ανάπτυξη της Ελλάδας βασίστηκε στο κευνσιανό μοντέλο: το κράτος χρεώνεται και ξοδεύει μέσω ημετέρων. Έτσι, η Ελλάδα είχε την περίοδο 1996-2010 μέση ανάπτυξη 2.8%, με μέσο ετήσιο δημόσιο έλλειμμα 5.7%.
Η ανάπτυξη της Ιρλανδίας αντίθετα ήρθε από τον ιδιωτικό τομέα. Την ίδια περίοδο που η οικονομία μεγάλωνε κατα μέσο όρο με 5.1% το χρόνο, οι προυπολογισμοί ήτανε πλεονασματικοί (μέχρι το 2008). Έτσι ακόμα και μετά την πρόσφατη εγγύηση όλων των χρεών του τραπεζικού τομέα που εκτινάσσει το φετινό χρέος στο 32% του ΑΕΠ, το συνολικό χρέος της χώρας δεν θα ξεπεράσει το 100%, αντίθετα από της Ελλάδας που θα περάσει το 140%.
