Κάποιες πρώτες σκέψεις για τις εκλογές στις Η.Π.Α.

- Το αποτέλεσμα ήταν μια ξεκάθαρη ήττα για την κεϋνσιανή πολιτική των υψηλών κρατικών δαπανών και του μεγάλου χρέους, που ακολούθησε τα τελευταία δύο χρόνια, ο "Μεσσίας" Μπάρακ Ομπάμα . Όσο και αν δεν αρέσει στις σοσιαλδημοκρατικές ελίτ της Ευρώπης, που λάτρεψαν (και λατρεύουν) τον...νομπελίστα πρόεδρο, οι Αμερικάνοι ψηφοφόροι μάλλον δεν τρελαίνονται με την ιδέα της μετατροπής των Η.Π.Α. σε....Γαλλία.

-Ας μην ξεχνάμε, πως το κόμμα που ξεκίνησε την οικονομική πολιτική που τώρα συνεχίζει ο Μπάρακ Όμπαμα, δεν είναι άλλοι από τους...Ρεπουμπλικάνους. Τα bail outs, οι υπέρογκες δαπάνες, τα μεγάλα ελλείμματα, η ενίσχυση του "κοινωνικού κράτους" έδωσαν τον τόνο στην οκταετία του δήθεν συντηρητικού Τζόρτζ Μπους. Ένα μεγάλο μέρος των Ρεπουμπλικάνων, παρά την ευκαιριακή ρητορική του υπέρ της ελεύθερης αγοράς, δεν φαίνεται ακόμη να έχει πάρει το μάθημα του. Τους επόμενους μήνες θα δωθεί μάχη στο εσωτερικό του κόμματος μεταξύ του κατεστημένου που δεν έχει κανένα πρόβλημα με το "Μεγάλο Κράτος" και των πιο ριζοσπαστικών στοιχείων που προέρχονται από τα Tea Parties. O τρόπος που λειτουργεί η πολιτική σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, με κάνει να είμαι μάλλον απαισιόδοξος και να πιστεύω πως οι δυνάμεις του συστήματος έχουν το πάνω χέρι. Δεν είναι όμως απίθανο αν οι Ρεπουμπλικάνοι εγκαταλείψουν γι άλλη μια φορά την πολιτική του "μικρού κράτους", αυτό να σημάνει την αυτόνομη κάθοδο των Tea Partiers στις εκλογές του 2012.

-Οι επόμενοι μήνες όμως θα αναδείξουν τις αντιφάσεις και των ίδιων των Tea Parties . Οι περίσσοτεροι υποψήφιοί του απέφυγαν να θίξουν το θέμα της επεμβατικής εξωτερικής πολιτικής και των υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών που προϋποθέτει. (υπολογίζεται πάνω από το 20% του΄προϋπολογισμού πηγαίνει για να καλυφθούν οι κατ'ευφημισμόν "αμυντικές" δαπάνες).Όμως χωρίς ριζικό αναπροσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής και μείωση του στρατιωτικού προϋπολογισμού, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί ουσιαστική μείωση του κράτους. Άραγε τα tea parties θα έχουν την τόλμη να προχωρήσουν; Ή θα μετατραπούν σε cheerleaders της "μεσσιανικής" εξωτερικής πολιτικής των νεοσυντηρητικών που ακόμη και τώρα κυριαρχούν στο Ρεπουμπλικάνικο Κόμμα;

- Σε αυτές τις εκλογές, τα ελληνικά ΜΜΕ θύμιζαν περισσότερο φερέφωνα της αριστερής πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος παρά αντικειμενικούς παρατηρητές των γεγονότων. Με την προκλητική τους μονομέρεια, απέδειξαν , γι'άλλη μια φορά, πως βλέπουν τον κόσμο μόνο μέσα από τα "προοδευτικά" τους γυαλιά! Αν βασίζαμε την ενημέρωση μας στον ελληνικό Τύπο , θα μέναμε με την εντύπωση πως αυτό που συνέβη χθες είναι η μεταμόρφωση ενός έθνους, που μόλις πριν 2 χρόνια ψήφισε τον πρώτο του μαύρο πρόεδρο, σε μια δράκα φανατικών ρατσιστών που απεχθάνονται τον... αυνανισμό.