Αν δεν με απατά η μνήμη μου, η δικαιολογία που έδωσαν τον περασμένο Μαϊο, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και οι ευρωκράτες στους εξαγριωμένους φορολογούμενους, ήταν πως το πακέτο στήριξης των 700 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενεργοποιήθηκε για να μην επεκταθεί ο ελληνικός ιός στην υπόλοιπη Ε.Ε.. Και να που σήμερα, μισό χρόνο μετά, είμαστε πάλι θεατές στο ίδιο έργο. Μόνο που αυτή τη φορά πρωταγωνιστής δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Ιρλανδία.
Η αλήθεια είναι πως πίσω από την...ενάτη του Μπετόβεν και τα ζαχαρωμένα λόγια περί ευρωπαϊκής ιδέας, κρυβόταν ενα ξεδιάντροπο σύστημα κορπορατισμού και μερκαντιλισμού. Οι κυβερνήσεις των βόρειων χωρών παρείχαν στις χώρες του Νότου δάνεια για να καταναλώνουν τα προϊόντα των επιχειρήσεων του Βορρά . Το ευρω ολοκλήρωνε αυτό το φαινομενικά τέλειο σχέδιο , αφού με τα τεχνητά χαμηλά επιτόκια που επέβαλε ομοιόμορφα σε όλη την Ε.Ε., επέτρεπε στις κυβερνήσεις και στους πολίτες των φτωχών χωρών , να δανείζονται και να καταναλώνουν ακόμη περισσότερο, πέρα από τις πραγματικές τους δυνατότητες. Όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Μέχρι που η οικονομική κρίση του 2008 αποκάλυψε τις δομικές αδυναμίες του συστήματος . Φυσικά, οι ευρωκράτες απάντησαν με τον μόνο τρόπο που ήξεραν : ακόμη περισσότερα δάνεια , ακόμη περισσότερο κρατικό χρήμα. Όμως, όπως προειδοποίησε ο θρυλικός επενδυτής Jim Rogers, «δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα υπερβολικού χρέους και υπερβολικών δαπανών με ακόμη περισσότερο χρέος και ακόμη περισσότερες δαπάνες-κάτι τέτοιο απλά ξεπερνάει τη λογική». Και πράγματι, τους τελευταίους μήνες η μια κρίση διαδέχεται την άλλη . Την Ελλάδα ακολουθεί η Ιρλανδία. Αύριο, ίσως η Πορτογαλία και μετά η Ισπανία, η Ιταλία...
Όμως τα πακέτα στήριξης δεν είναι η λύση. Το φιλελεύθερο "Adam Smith Institute" είχε απόλυτο δίκιο όταν έγραφε πως "Δεν τίθεται θέμα αλτρουϊσμού. Οι μόνοι κερδισμένοι σε ένα bailout της Ιρλανδίας, θα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η πολιτική τάξη της Ιρλανδίας -όχι ο ιρλανδικός λαός." Όπως έχουμε τονίσει και σε αυτό το μπλογκ, τα πακέτα στήριξης απλά βοηθούν τις ντόπιες πολιτικές ελίτ να παραμείνουν στην εξουσία και αναβάλουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις , με ολέθριες συνέπειες για τους πληθυσμούς των κρατών . Επιπλέον, η διάσωση μιας ακόμη χώρας, δίνει λάθος μήνυμα σε άλλες χώρες με παρόμοια προβλήματα. Σαν να σκουντάει στον ώμο τους ανεύθυνους πολιτικούς και να τους καθησυχάζει : «Μην ανησυχείτε για τίποτε, συνεχίστε έτσι! Ο ανεξάντλητος κουμπαράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι εδώ και θα σας ξελασπώσει.»
Και βέβαια, τα μεγαλεπήβολα σχέδια επί χάρτου που καταρτίζουν οι ευρωκράτες, γίνονται χωρίς να ζητηθεί η γνώμη εκείνου που θα κληθεί γι άλλη μια φορά να πληρώσει , δηλαδή του Ευρωπαίου φορολογούμενου. Άραγε, πόσο θα αντέξουν ακόμη οι, ήδη βαριά φορολογούμενοι, Ευρωπαίοι πολίτες ,ακόμη και φτωχών χωρών όπως η Σλοβακία, να πληρώνουν για να ξελασπώνουν ανεύθυνες ξένες κυβερνήσεις και το ουτοπικό σχέδιο του ευρώ; Και αν για την Ελλάδα χρειάστηκαν 110 δις ευρώ , πόσα θα χρειαστούν άραγε για τη διάσωση μιας χώρας σαν την Ισπανία, και από πού θα βρεθούν τα χρήματα, όταν ακόμη και οι πλούσιες χώρες του Βορρά , βλέπουν τα χρέη τους να αυξάνονται με ιλιγγιώδη ρυθμό;
Δυστυχώς για όλους μας, η ΕΕ δείχνει να βουλιάζει όλο και πιο βαθιά μέσα στα αδιέξοδα που η ίδια δημιουργησε, και οι μεγάλοι χαμένοι θα είμαστε οι λαοί της Ευρώπης.
[ Διαβάστε επίσης :"Μήπως ήρθε η ώρα για έναν ελληνικό φιλελεύθερο ευρωσκεπτικισμό;"]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου