Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Ζητείται Ηγέτης με Κοινωνική Ευαισθησία


Μετά από μια μικρή περίοδο ευφορίας για πρόοδο στα δημόσια χρηματοοικονομικά, η πραγματικότητα μας χτύπησε ξανά την πόρτα. Το έλλειμμα για το 2010 τώρα επίσημα υπολογίζεται να φτάσει το 9.4%, μακριά από τον αρχικό στόχο του 8.1%. Με δεδομένη και την μεγαλύτερη της αναμενόμενης μείωση του ΑΕΠ (-4% το 2010) το συνολικό χρέος θα ξεπεράσει σύντομα το 140%, ενώ κάποιοι αναλυτές πιστεύουν ότι σταδιακά θα φτάσει το 170%, διαλύοντας κάθε φαντασίωση δημοσιονομικής βιωσιμότητας.

Τα ψέμματα λοιπόν τελείωσαν. Παγώματα στις αυξήσεις και επιφανειακές περικοπές στον δημόσιο τομέα δεν αρκούν. Οι αυξήσεις φόρων έχουν φτάσει στο στάδιο να μειώνουν το συνολικό φορολογικό εισόδημα αφού μειώνουν την συνολική ζήτηση. Ο Άη Βασίλης των χαλαρών μεταρρυθμίσεων πέθανε.

Αυτήν την ώρα χρειαζόμαστε έναν ηγέτη με ειλικρίνεια που να λέει την ίδια αλήθεια για την ανάγκη επίπονων μεταρρυθμίσεων ανεξάρτητα από το ακροατήριο. Χρειαζόμαστε έναν ηγέτη φιλόπατρη με ιστορική συνείδηση, που να κατανοεί το φιλελεύθερο πρόταγμα αυτής της ιστορικής συγκυρίας και που να είναι έτοιμος να πάρει το πολιτικό κόστος για την μεταρρύθμιση της ελληνικής κοινωνίας.

Πάνω απόλα όμως, χρειαζόμαστε έναν ηγέτη με κοινωνική ευαισθησία που θα διορθώσει την μεγαλύτερη σε κλίμακα κοινωνική αδικία στην μοντέρνα ιστορία μας. Πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες αυτής της χώρας χαίρονται βασιλικές απολαβές εφόρου ζωής ανεξάρτητα από τα προσόντα τους, ανεξάρτητα από την κατάσταση της οικονομίας, ανεξάρτητα από την απόδοση τους. Οι πληρωμές αυτές προέρχονται από φορολογία του ιδιωτικό τομέα και από εξωτερικό δανεισμό που επωμίζονται οι «άλλοι» συμπολίτες τους. Απότελεσμα είναι η δραματική μείωση του επιπέδου διαβίωσης των κολίγων συμπολιτών που δεν είχανε τις διασυνδέσεις ή την νοοτροπία για μια παρασιτική δουλειά στο δημόσιο. Προσωπικά δεν έχω δει μεγαλύτερο παράδειγμα εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Χρειάζομαστε λοιπόν έναν ηγέτη που να τον πονάει η κοινωνική ανισότητα, που να είναι αρκετά ιδεολόγος, αρκετά ριζοσπάστης για να βάλει τέλος στην εξαθλίωση της «άλλης» Ελλάδας του ιδιωτικού τομέα.

Κύριε πρωθυπουργέ, έχετε αρκετή κοινωνική ευαισθησία για να διορθώσετε αυτήν την αδικία;

8 σχόλια:

ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ είπε...

Μα για κοινωνικη ευαισθησια μιλανε οι ψευτοαριστεροι και οι φιλελευθεροι κανουν το λαθος αντι να αποκαλυψουν οτι αυτη η ευσθησια ειναι καλπικη και επι του περιεχομενου αντικοινωνικη, να λενε οτι δεν υπαρχει κοινωνια. Τις αλλαγες δεν τις φερνουν οι ηγετες αλλα οι κοινωνιες. Οι ηγετες απλα αναδυωνται ως εκφραστες κοινωνικων αιτηματων

ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ είπε...

Επι της ουσιας, οι σπαταλες του δημοσιου τομεα ειναι μονο η μια πλευρα της οικονομικης κρισης, δεν ειναι καν η κυρια. Το βασικο προβλημα ειναι το παραγωγικο ελλειμα της χωρας που εχει σχεση εισαγωγων προς εξαγωγες 3,5/1.
Το μεγαλυτερο προβλημα του δημοσιου τομεα ειναι περισσοτερο το σαμποταρισμα της παραγωγης και λιγοτερο το πραγματικα μεγαλο κοστος της.
Ο κομματικος γραφειοκρατης, πολιτικος ή διεφθαρμενος λειτουργος που ζηταει ποσοστο 10% επι μιας επενδυσης με αποτελεσμα να την αποτρεψει, κανει πολυ μεγαλυτερη ζημια απο τον αδουλευτο -σε μεγαλο βαθμο- μισθο του

Ανώνυμος είπε...

Κι αν γίνουν απολύσεις στο δημόσιο τομέα θα απολύσουν τους λιγότερο βυσματωμένους άρα και περισσότερο παραγωγικούς.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα ανώνυμο. Οι απολύσεις δεν πρέπει να γίνουν με τα ίδια "αντικειμενικά κριτήρια" που έγιναν οι προσλήψεις. Χρειάζεται να συσταθούν διακομματικές επιτροπές που θα αξιολογήσουν το παραγόμενο έργο των Δ.Υ. και να πάρουν πόδι οι παρασιτικοί και μη παραγωγικοί!

Ανώνυμος είπε...

@ Δευκαλίωνα

Οντως τις αλλαγές τις φέρνουν οι κοινωνίες, αλλα οι κοινωνίες χρειάζονται ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΕΣ !

ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ είπε...

Τις αξιολογησεις πρεπει να τις κανουν απευθειας οι πολιτες η δυνατον. Αν περιμενετε απο ''διακομματικες'' επιτροπες...

ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ είπε...

Oταν οι κοινωνιες δεν ειναι ετοιμες οι ''καθοδηγητες'' χαρακτηριζονται ''γραφικοι'' απο την ιδια την κοινωνια...

ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ είπε...

Το θεμα βεβαια ειναι βασικα πολιτικο. πχ στον δημοσιο τομεα η μεγαλυτερη αναξιοκρατια υπαρχει εκει που τυπικα υπαρχει αξιολογηση πχ οταν ειναι να βγουν οι θεσεις προισταμενων. Οταν η αξιολογηση ειναι συνεντευξη απο κομματοσκυλα το αποτελεσμα ειναι αναμενομενο... Ειχα σχετικη εμπειρια σε εξετασεις για θεση σε διαχειριστικη αρχη των Ευρωπαικων κονδυλιων οπου παρα το οτι ειχα γραψει καλυτερα απο ολους τους υποψηφιους για 2 θεσεις (τεστ τυπου GMAT και τεστ γνωσεων), με εριξε η ''συνεντευξη''. Μαλιστα δεν εβγαλαν καν αποτελεσματα αλλα προσελαβαν αυτους που ηθελαν. Οταν εκανα αιτηση ζητωντας την αποφαση καταταξης μου απαντησαν εγγραφως!!! οτι αυτο δεν ειναι δυνατον γιατι ''η επιλογη γινεται με ενα εμπιστευτικο εταιρικο εργαλειο και τυχον δημοσιευση του θα οδηγουσε σε αχρηστευση του''!!!

Δημοσίευση σχολίου