Την τελευταία μέρα του 2011 στη Χαβάη, ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Μπάρακ Ομπάμα, άφησε ,βαρυγκομώντας, την πισίνα της παραθεριστικής του κατοικίας. Αν και βρίσκοταν σε διακοπές , έπρεπε να τελειώνει με μια υπηρεσιακή εκκρεμότητα . Σε λίγα λεπτά , με την υπογραφή του βραβευμένου με Νόμπελ Eιρήνης και λατρεμένου των -ανα τον κόσμο- προοδευτικών, Μπάρακ Ομπάμα, το "National Defense Authorization Act" (NDAA),που καταργεί βασικές διατάξεις του αμερικάνικου Συντάγματος, έγινε νόμος του κράτους και έτσι ο Πρόεδρος μπόρεσε να συνεχίσει ,απερίσπαστος, τις διακοπές του.
Αυτός ο επικίνδυνος νόμος που , ουσιαστικά, αναστέλλει την ισχύ του habeas corpus, νομιμοποιεί την επ' αόριστον κράτηση υπόπτων για τρομοκρατία χωρίς την απαγγελία κατηγοριών ή δυνατότητας δίκης, ανεξαρτήτως εθνικότητας ή του τόπου όπου συνελήφθησαν. Και μάλιστα ορίζει ότι την ευθύνη σε αυτές τις περιπτώσεις αναλαμβάνει ο στρατός.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, η αμερικάνικη κυβέρνηση εφάρμοσε μια σειρά από μέτρα και πολιτικές που έπληξαν καίρια βασικά ατομικά δικαιώματα, αναπόσπαστα δεμένα με το κράτος δικαίου και σεβαστά στον αγγλοσαξονικό κόσμο από την εποχή της Μάγκνα Κάρτα. Ο Μπάρακ Ομπάμα, παρά τις προεκλογικές του υποσχέσεις, όχι μόνο δεν κατήργησε, αλλά ενίσχυσε αυτό το καταπιεστικό και ανελεύθερο νομικό οικοδομήμα. Μετά τον περιβόητο Patriot Act, το κολαστήριο του Γκουαντάναμο και τον βασανισμό κρατουμένων , το ΝDAA είναι η συνεισφορά του Ομπάμα σε αυτή την , άνευ προηγουμένου, ενίσχυση της εξουσίας του Λεβιάθαν εις βάρος των ελευθεριών των αμερικανών πολιτών.
Μόνο που αυτή τη φορά, μην περιμένετε διαμαρτυρίες, ούτε ογκώδεις διαδηλώσεις όπως γίνοταν επί προεδρίας Μπους. Η "προοδευτική" κεντροαριστερά παραμένει , στο μεγαλύτερο μέρος της, σιωπηλή. Βλέπετε , τώρα ο πρόεδρος είναι δικός της. Ευτυχώς, τη σημαία της υπεράσπισης των ατομικών ελευθεριών κρατούν κάποιες οργανώσεις όπως η "Αμερικανική Ενωση Πολιτικών Ελευθεριών"(AUCL). Από τους προεδρικούς υποψήφιους, ο μόνος που αντιτάχθηκε στο φασιστικό νόμο ήταν -ποιος άλλος;- ο Ρον Πολ , ο οποίος αφού χαρακτήρισε το NDAA ως ένα ακόμη “βήμα προς την τυραννία" , συνέχισε :
"Ο Χάρτης των Δικαιωμάτων δεν έχει εξαιρέσεις για πραγματικά κακούς ανθρώπους ή τρομοκράτες ή ακόμη και μη πολίτες. Είναι ένας βασικός έλεγχος της κυβερνητικής εξουσίας εναντίον οποιουδήποτε ατόμου. Αυτό δεν είναι μια αδυναμία στο νομικό μας σύστημα, είναι η ίδια η δύναμη του νομικού μας συστήματος. Η NDAA επιχειρεί να δικαιολογήσει το "κόντεμα" της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων με βάση τη θεωρία ότι τα δικαιώματα αναστέλλονται σε καιρό πολέμου, και το σύνολο των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ένα πεδίο μάχης στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Αυτή είναι, πράγματι, μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη".
Μια επεμβατική , μεσσιανική εξωτερική πολιτική που διεξάγει συνεχείς πολέμους ανά τον πλανήτη για να επιτύχει, δήθεν, την ...αιώνια ειρήνη είναι ασύμβατη με κάθε μορφή φιλελεύθερισμού, αφού δημιουργεί μια διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης που δίνει μια αυξημένη νομιμοποίηση στην κρατική εξουσία. Έτσι, οι ελεύθεροι πολίτες μετατρέπονται σε μια φοβισμένη μάζα , που είναι πρόθυμη να δεχτεί κάθε επέκταση του κράτους και κάθε περιορισμό των ελευθεριών τους. Μια τέτοια πολιτική δεν πλήττει μόνο τον οικονομικό φιλελεύθερισμο, με τις τεράστιες κρατικές δαπάνες και τη γενικότερη ενίσχυση του ρόλου του κράτους στην οικονομία που απαιτεί. Μια τέτοια πολιτική είναι ο χειρότερος εχθρός των ατομικών ελευθεριών των πολιτών, ο πιο σίγουρος και σύντομος δρόμος για "όλους εκείνους που επιζητούν να καταστρέψουν τις ελευθερίες ενός δημοκρατικού έθνους", όπως έγραφε ήδη από τον 19ο αιώνα ο Αλέξης Ντε Τοκβιλ. Η ψηφίση του NDAA το αποδεικνύει γι'άλλη μια φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου