Η... "εμπνευσμένη" γερμανική πρόταση για διορισμό επιτρόπου επί των δημοσιονομικών στην Ελλάδα το μόνο που κατάφερε ήταν να τροφοδοτήσει την εγχώρια πολιτική καφρίλα. Το έργο το έχουμε ξαναδεί και δυστυχώς θα το βλέπουμε όλο και πιο συχνά τους επόμενους μήνες.
Τα έχουμε ξαναγράψει : προτάσεις περί άμεσης εποπτείας της οικονομικής μας πολιτικής από τις Βρυξέλλες είναι επικίνδυνες, αντιδημοκρατικές και αναποτελεσματικές . Δεν είναι μόνο θέμα αξιοπρέπειας ενός ολόκληρου λαού . Είναι θέμα στοιχειώδους σεβασμού στους θεσμούς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας . Και είναι θέμα κοινής λογικής που μας λεει πως τέτοιες πρακτικές το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι να κάνουν λαϊκούς ήρωες τύπους σαν τον Τσίπρα και τον Καζάκη και να υπονομεύσουν κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια στο εσωτερικό της χώρας .
Και αυτή τη φορά, και μόνο η ανακοίνωση τέτοιων σκέψεων ήταν ικανή να ρίξει μπόλικο νερό στο μύλο του πιο λαϊκιστικού, αντιμεταρρυθμιστικού και πρωτόγονου πολιτικού χουλιγκανισμού. Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών, Γιάννης Δημαράς δεν έχασε χρόνο και έστειλε επιστολή προς τον επικεφαλή της ΚΟ του Κόμματος της κυρίας Μέρκελ όπου έδωσε τη δική του εκδοχή του "όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, εσείς τρώγατε βελανίδια" : "Στη Χώρα μου, οφείλετε το γεγονός ότι από άγριοι και απολίτιστοι Γότθοι μετατραπήκατε σε συντεταγμένο έθνος, μόνο που όπως φαίνεται η πρώτη σας ιδιότητα είναι γονιδιακή και δεν σας εγκαταλείπει...Εμείς, προτάσσουμε τον Πλάτωνα απέναντι στο δικό σας Χιτλερισμό και τον Οικουμενικό Χαρακτήρα του Πολιτισμού μας και την Προκοπή απέναντι στη διαχρονικά αποικιοκρατική νοοτροπία και διάθεσή σας." Σε αυτό το ρεσιταλ ρατσιστικού τραμπουκισμού, δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει και ο μετρ του είδους. Ο αγαπημένος του "ΜπλεΜήλου", Πάνος Καμμένος, ανέβασε στη σελίδα του στο facebook φωτογραφία του , ανοιχτά, gay Υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Γκουίντο Βεστερβέλε μετά του συζύγου του και σχολίασε, με τη γνωστή φινέτσα που τον διακρίνει : "Υπουργοί και παλικάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια...........Θέλει να βάλει και καγγελάριο στην Ελλάδα ο υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας που φωτογραφίζεται με τον άντρα του στον γάμο...Γιώργο Τράγκα στους παραδίδω.................". (Όπως καταλαβαίνετε, άφησα ανέγγιχτα και τα 31 αποσιωπητικά του πρωτότυπου κειμένου για να μην χαθεί η ζωντάνια και γλαφυρότητα του καμμενικού λόγου.)
Όμως, οι "εκρήξεις" των Ελλήνων βουλευτών δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός, άνευ σημασίας. Αντίθετα, αντικατοπτρίζει την ευρωπαϊκή πραγματικότητα των τελευταίων δύο ετών. Στην πραγματικότητα, ήταν οι πατερναλιστικές, αντιδημοκρατικές προτάσεις περί ευρωπαϊκής εποπτείας που έθρεψαν την καφρίλα του Γιάννη Δημαρά και του Πάνου Καμμένου. Και τα δύο φαινόμενα είναι απλά διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Η, από τα πάνω, επιβολή ενός ευρωπαϊκού υπερκράτους, χωρίς καν να ερωτηθούν οι Ευρωπαίοι πολίτες , τροφοδοτεί αναπόφευκτα τον πιο πρωτόγονο εθνικισμό. Και φυσικά στο ευρωπαϊκό ρινγκ δεν διαδραματίζεται μόνο η ελληνογερμανική κλωτσοπατινάδα. Στις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά οι χαρακτηρισμοί "τεμπέληδες", "χαραμοφάηδες" και "μπατίρηδες" είναι μάλλον από τους πιο ήπιους που ακούγονται για τους Νότιους από δημοσιογράφους, πολιτικούς αλλα και απλούς πολίτες . Πριν λίγους μήνες, η μεγάλη ιταλική εφημερίδα "Il Libero" κυκλοφόρησε με ένα σκίτσο που παρουσίαζε την Άνγκελα Μέρκελ ως ...Χίτλερ. Ο Μπερλουσκόνι, πάλι, αποκάλεσε τη Γερμανίδα καγκελάριο "χοντρή" ενώ ο Σαρκοζί αποφεύγει ακόμη και να χαιρετήσει τον Ντέιβιντ Κάμερον .
Και δυστυχώς αυτές οι "σχέσεις στοργής" θα έχουν και συνέχεια . Η ,έστω και προσωρινή, διάσωση του ευρώ απαιτεί μια κοινή ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική, απαιτεί οι γραφειοκράτες των Βρυξέλλες να υπαγορεύουν με κάθε λεπτομέρεια την οικονομική πολιτική των κρατών-μελών , απαιτεί οι φορολογουμένοι των χωρών του Βορρά να βάλουν ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, απαιτεί οι λαοί του Νότου να χάσουν κάθε δικαιώμα ελέγχου των κυβερνήσεων τους και να μην έχουν πια φωνή για το μέλλον τους . Αυτό το ευρωπαϊκό υπερκράτος θα είναι, αναπόφευκτα, ένα αντιδημοκρατικό και αυταρχικό τεχνητό κατασκεύασμα. Όπως έγραψε και ο αρθρογράφος Ambrose Evans-Pritchard πριν λίγους μήνες : "Για να λειτουργήσει το σύστημα (του ευρώ) , η Ευρώπη θα πρέπει να εξελιχθεί σε μια δημοσιονομική ένωση αλλά αυτό θα ήταν εγγενώς αντιδημοκρατικό, χωρίς μια πραγματική ευρωπαϊκή κυβέρνηση, κοινοβούλιο και ένωση των πολιτών . Όμως, αυτή η υπερ-εθνική ένωση δεν μπορεί να έχει δημοκρατική ζωτικότητα, διότι δεν υπάρχει ευρωπαϊκός "δήμος" , ή μια κοινή κοσμοθεωρία , ή ακόμη και οποιαδήποτε λαϊκή υποστήριξη για ένα τέτοιο επαναστατικό βήμα. Μια τέτοια ένωση θα ευνουχίσει τα ιστορικά εθνικά κοινοβούλια, προς όφελος τίνος; Έτσι αυτή η «λύση» οδηγεί αναπόφευκτα σε ένα αυταρχικό καθεστώς." Όμως, η ευρωπαϊκή ελίτ αυτό το σενάριο προωθεί με κάθε μέσο. Μην σαν ξεγελά η αντίθεση του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στο διορισμό επιτρόπου στην Ελλάδα. Ο επικεφαλής του Eurogroup λέει "ναι" στην επιτροπεία, απλά δεν θέλει να είναι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλες τις "προβληματικές" χώρες της Ε.Ε. Όταν, λοιπόν, οι σημερινές γερμανικές προτάσεις εξελιχθούν στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα του αύριο, τότε αυτό που θα δούμε δεν θα είναι η αυθόρμητη έκρηξη της "ευρωπαϊκής αλληλεγγύης" , για την οποία μας μιλάνε οι Ευρωκράτες, αλλά μια σύγκρουση όλων εναντίον όλων. Γιατί σε κανέναν λαό του κόσμου δεν αρέσει να του υπαγορεύουν οι ξένοι πώς να διαχειρίζεται τα του οίκου του , σε κανέναν λαό του κόσμου δεν του αρέσει να πληρώνει για τα χρέη άλλων κρατών . Και όμως αυτόν τον εκρηκτικό συνδυασμό έχει βάλει σήμερα σε εφαρμογή η Ευρωπαϊκή Ένωση για να διατηρηθεί στη ζωή το ουτοπικό σχέδιο του ευρώ .
Γράφαμε τον Σεπτέμβριο του 2011:
"Πριν δέκα χρόνια, οι αρχιτέκτονες του ευρώ μας έλεγαν πως το κοινό νόμισμα θα έφερνε πιο κοντά τους λαούς της Ευρώπης. Σήμερα, εξαιτίας του κοινού νομίσματος βλέπουμε να έχουν ξυπνήσει σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο μίση, προκαταλήψεις και πάθη που νομίζαμε πως είχαμε αφήσει πίσω μας μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου. Και δυστυχώς, όσο οι Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν αντιλαμβάνονται την αποτυχία του ουτοπικού εγχειρήματος του ευρώ και επιμένουν να θυσιάζουν τους λαούς τους για να το σώσουν, τότε αυτό που θα καταφέρουν θα είναι το αντίθετο από αυτό που λένε πως επιδιώκουν: οι εθνικιστικές φωνές θα γίνονται όλο πιο άγριες και πρωτόγονες ενώ οι λαοί της Ευρώπης θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο μεταξύ τους."
Σήμερα, πέντε μήνες μετά, οι λαοί της Ευρώπης είναι ακόμη πιο μακριά ο ένας από τον άλλον και ο πρωτόγονος εθνικισμός όσο πάει και δυναμώνει . Και τί ειρωνεία, αλήθεια, όλα αυτά να προκαλούνται από πολιτικές που ασκούνται στο όνομα της ευρωπαϊκής ιδέας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου