Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η κρίση στην Λιβυή δεν έχουμε κουραστεί να επαναλαμβάνουμε πως "O πόλεμος είναι η υγεία του κράτους". Πως οι πολεμικές περιπέτειες οδηγούν σε αύξηση της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία. Πως δε γίνεται να θέλεις να μειώσεις τις κρατικές δαπάνες και ταυτόχρονα να το παίζεις διεθνής cowboy και να διεξάγεις πολέμους (ανθρωπιστικούς και μη) ανα τον πλανήτη. Πως ο φιλελευθερισμός είναι απλά αταίριαστος με μια φιλοπόλεμη , επεμβατική εξωτερική πολιτική. Μόλις τρεις εβδομάδες μετά την έναρξη της, η στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη δείχνει ήδη πως δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα.
Όπως διαβάζω, ο Βρετανός πρωθυπουργός , Ντέιβιντ Κάμερον, εξετάζει το ενδεχόμενο να μην πραγματοποιηθούν τελικά οι προβλεπόμενες περικοπές στις αμυντικές δαπάνες της Βρετανίας λόγω της συμμετοχής της χώρας στους συμμαχικούς βομβαρδισμούς στη Λιβύη. Το ρεπορτάζ συνεχίζει πως "στη Λιβύη έχει χρησιμοποιηθεί αρκετό πολεμικό υλικό το οποίο ίσως χρειαστεί να αντικατασταθεί άμεσα με τον Βρετανό πρωθυπουργό να εξετάζει οικονομική υπέρβαση ύψους 800 εκατ. βρετανικών λιρών στους προϋπολογισμούς 2011 και 2012 για την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων." Και όλα αυτά με λίγες εβδομάδες πολεμικών επιχειρήσεων. Άραγε αν ο πόλεμος διαρκέσει μήνες, ο Κάμερον είναι διατεθειμένος να τινάξει στον αέρα το ,τόσο απαραίτητο για την οικονομία, πρόγραμμα περικοπων που έχει εξαγγείλει;
Την ίδια ώρα η στρατιωτική επέμβαση πηγαίνει ...περίφημα. Ο πόλεμος από υπόθεση λίγων ημερών,έχει ήδη κρατήσει τρεις εβδομάδες, χωρίς ορατό τέλος , τα αεροπλάνα της Δυτικής Συμμαχίας βομβαρδίζουν τους... αντικαθεστωτικούς και ο Καντάφι παραμένει στη θέση του. Oh, what a lovely war!
[Παλαιότερα άρθρα του "ΜπλεΜήλου" για τους "ανθρωπιστικούς" πολέμους και την επέμβαση στη Λιβύη εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ] .
4 σχόλια:
Διαβάστε το πρωτότυπο άρθρο στο SkyNews, και μερικές ακόμα απόψεις σχετικά. Μην κάνουμε την τρίχα τριχιά, δεν αλλάζει τίποτα από το πρόγραμμα περικοπών των αμυντικών δαπανών κατά 8%, μερικές καθυστερήσεις αποστρατείας μόνον. Τα 800εκ είναι το 0,05% του ΑΕΠ ή το 0,3% των εξαγωγών τους, και το 2,5% των συνολικών αμυντικών δαπανών τους, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί σημαντική αλλαγή οικονομικής πολιτικής. Ο Cameron δεν είναι ούτε Κώστας, ούτε Γεωργάκης.
Μιλάμε για 800 εκατομμύρια λίρες μόνο για τις τρεις πρώτες εβδομάδες του πολέμου! Το θεωρείτε μικρό ποσό στους καιρούς μας? Είναι προτέρημα που είστε τόσο κουβαρντάς, αλλά ξεχνάτε πως είστε κουβαρντάς με τα λεφτά των άλλων. Οι Βρετανοί φορολογούμενοι θα πληρώσουν τα μεγαλεπήβολα "ανθρωπιστικά" οράματα του Κάμερον, και όχι εσείς. Τώρα, για την προσήλωση του Κάμερον στο πρόγραμμα μείωσης των δαπανών, θα μου επιτρέψετε να έχω κάποιες αμφιβολίες. Η μέχρι τώρα πραγματικότητα δείχνει πως στους επτά πρώτους μήνες της "φιλελεύθερης" κυβέρνησης Κάμερον, οι δαπάνες αυξήθηκαν κατά 7% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, όταν στην εξουσία βρίσκοταν ο "κρατικιστής" Γκόρντον Μπράουν.(http://blemilo.blogspot.com/2011/03/blog-post_29.html)
Δεν είμαι καθόλου κουβαρντάς με δημόσια λεφτά, το αντίθετο μάλιστα, τα 800εκ είναι η συνολική επιβάρυνση που υπολογίζουν και όχι μόνον τα έως τώρα έξοδα και είπα ότι είναι ασήμαντη για τα δικά τους οικονομικά μεγέθη. Δεν είναι θέμα ανθρωπιστικών οραμάτων κλπ, είναι θέμα εξωτερικής πολιτικής και ισχύος μιάς χώρας και όποιος κάνει πώς δεν καταλαβαίνει ότι η ελευθερία κοστίζει και λεφτά, ξυπνάει ένα πρωί με μιά τουρκική φρεγάτα έξω από το Λαύριο να κάνει δήθεν αβλαβή διέλευση.
Γνωρίζει η κυβέρνηση Κάμερον από τώρα πόσο θα διαρκέσει ο πόλεμος στη Λιβυή και πώς θα εξελιχθεί για να υπολογίσει και τη συνολική επιβάρυνση? Και οι Αμερικάνοι στο Ιράκ άλλα ποσά υπολόγιζαν αρχικά και άλλα, πολύ μεγαλύτερα, τους βγήκαν τελικά. Αναρωτιέμαι βέβαια για ποιό λόγο η ελευθερία των Βρετανών κινδυνεύει από την παραμονή του Καντάφι στην εξουσία...
Δημοσίευση σχολίου