Αν είχατε κάποιες αμφιβολίες ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ διαφέρει ουσιαστικά από το ΠΑΣΟΚ του χθες, δεν έχετε παρά να διαβάσετε την συνέντευξη της Μιλενάς Αποστολάκη στα Νέα.
Στα συμβατικά ΜΜΕ όποιος από το ΠΑΣΟΚ δεν είναι δασύτριχος και άπλυτος μουστακαλής από την δεκαετία του 80 θεωρείται εκσυγχρονιστής. Αυτή είναι και η περίπτωση της Μιλένας Αποστολάκη. Ο πολιτικός της λόγος συχνά στερείται πολιτικού περιεχομένου αλλά επειδή έχει φράσεις κλειδιά που ικανοποιούν ένα μέρος της κοινωνίας που θέλει να θεωρεί τον εαυτό του προοδευτικό, χωρίς να ταυτόχρονα να αισθάνεται λαϊκιστικό, έχει περάσει στα ΜΜΕ ως ένα πρόσωπο με σύγχρονη σκέψη και άποψη.
Έτσι στην συνέντευξη της στα Νέα η κ. Αποστολάκη μας αποκαλύπτει ότι “∆εν µπορούµε πλέον, να βασιζόµαστε στα δανεικά. Είµαστε υποχρεωµένοι να προσπαθήσουµε µόνοι µας. Αυτό το νόηµα έχουν η φορολογική δικαιοσύνη, η περικοπή της σπατάλης, η αξιοποίηση της δηµόσιας περιουσίας. Λέω ναι σε ένα µικρότερο και καλύτερο κράτος. Λέω ναι στην αντιµετώπιση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς. Λέω ναι σε µια οικονοµία που θα απελευθερώσει τους πολίτες και τις παραγωγικές τους ικανότητες. Λέω ναι στην κατάργηση του κράτους της διαµεσολάβησης. ∆εν πάει άλλο.”
Βέβαια όλα αυτά είναι λίγο παράξενα για όσους τα διαβάζαμε, γιατί εάν η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι ξεκάθαρη σε κάτι, αυτό είναι η αυτοκαταστροφική εμμονή της να διατηρήσει ακριβώς αυτό το φαύλο κράτος ως έχει, έστω και αν καταστραφεί η Ελλάδα.
Όταν η κ. Αποστολάκη καλείται να πάρει θέση σε συγκεκριμένα θέματα εκεί το εκσυχρονιστικό μπρίο αρχίζει να υποχωρεί ατάκτως. Διαβάζουμε στην συνέντευξη “ ότι η διατήρηση του δηµόσιου ελέγχου σε στρατηγικής σηµασίας δηµόσιες επιχειρήσεις ταυτίζεται µε το δηµόσιο συµφέρον.”
Τι σημαίνει όμως δημόσιος έλεγχος σε στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις;
- Σημαίνει ότι εξασφαλίζουμε την χρηματοδότηση των κομμάτων εξουσίας. Ας μην ξεχνάμε ότι από τις “δωρεές” που έκανε η Siemens για τις προμήθειες του ΟΤΕ, μόνο ένα μικρό μέρος κατέληγε σε πρόσωπα. Η πλειοψηφία των “δωρεών” πήγαινε στα ταμεία των κομμάτων.
- Σημαίνει ότι δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα κατά την περίοδο των εκλογών. Έτσι στο “πόρισμα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή” “ ένας από τους βασικούς λόγους για τα άσχημα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρείας (Αττικό Μετρό) είναι το αυξημένο κόστος μισθοδοσίας, το οποίο το 2009, με έτος βάσης το 2001, αυξήθηκε κατά 700% περίπου», αφού από 1.139 άτομα που απασχολούνταν την 31/3/2004, έφθασαν τα 1.688 άτομα στις 21/10/2009, αύξηση δηλαδή κατά 50%. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι το 50% των προσλήψεων έγιναν το 2009 και συγκεκριμένα σε διάστημα μόλις 23 ημερών, από 12/08/2009 έως 04/09/2009 προσελήφθησαν συνολικά 210 άτομα.”
- Σημαίνει ότι δίνουμε την δυνατότητα σε μια χούφτα συνδικαλιστών να εκβιάζουν μια ολόκληρη κοινωνία. Έτσι όταν πέρυσι τον Αύγουστο η κυβέρνηση θα σκεφτεί να απελευθερώσει τον τομέα της ενέργειας διαβάζαμε ότι “Οι συνδικαλιστές προειδοποιούν ανοιχτά την κυβέρνηση να μην σκεφτεί καν αυτήν την λύση γιατί θα βυθίσουν την χώρα στο σκοτάδι.”
- Σημαίνει ότι σε αυτά λαμπρά συνδικαλιστικά παλικάρια, λόγω της μεγάλης κοινωφελούς προσφοράς τους προς το έθνος, διαθέτουμε μεγάλα ποσά για την άψογη συνδικαλιστική τους δράση. Έτσι η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ έλαβε από την ΔΕΗ 25 εκατομμύρια ευρώ από το 1992 μέχρι το 2010 σε χορηγίες, οι οποίες, παρεμπιπτόντως, ήταν παράνομες.
- Σημαίνει ότι τα κόμματα εκτός από “δωρεές” έχουν ακόμα και την δυνατότητα να παίρνουν θαλασσοδάνεια. Δεν είναι τυχαίο που η κρατική Αγροτική τράπεζα έχει την μερίδα του λέοντος στον δανεισμό χρεοκοπημένων οργανισμών όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ χρωστά 96.9 εκ. και η ΝΔ 105 εκ. στην Αγροτική. Και όπως δήλωνε η τότε αρμόδια υπουργός “Η Αγροτική δεν πωλείται.” (Δείτε τα χάλια της Αγροτικής εδώ)
- Σημαίνει ότι μικρές ομάδες λόγω της προνομιακής σχέσης τους με το πολιτικό σύστημα έχουν την δυνατότητα να έχουν μισθούς και προνόμια που όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι - δηλαδή αυτοί που τους πληρώνουν - ούτε που θα μπορούσαν να τα φανταστούν. “Διπλάσιο από τον μέσο μισθό του ιδιωτικού τομέα και μιάμιση φορά μεγαλύτερο από αυτόν του υπόλοιπου Δημοσίου απολάμβαναν οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ το 2008, ενώ το 2009 δέχθηκαν και αύξηση 2.435 ευρώ κατά μέσο όρο, με αποτέλεσμα ο ετήσιος μισθός τους να ανέλθει στα 40.772 ευρώ τον χρόνο.”
Και φυσικά εξαιρετικά επιδόματα:
~ Προθέρμανσης αυτοκινήτου (ΟΤΕ)
~ Πλυσίματος χεριών (ΟΣΕ)
~ Κεραίας (ΗΣΑΠ)
~ Παραλαβής - παράδοσης λεωφορείων.
~ Έγκαιρης προσέλευσης (ΕΘΕΛ)
~ Φαξ (ΔΕΗ)
~ Ετήσιο επίδομα χρήσης του κυλικείου (σ.σ. το φαΐ στα εστιατόρια τους είναι δωρεάν). (Όμιλος Ελλ. Πετρελαίων)
Βέβαια για όλα αυτά υπάρχουν αντισταθμιστικά οφέλη για τον καταναλωτή και φορολογούμενο, όπως, απεργίες, πορείες, ουρές, υψηλοί λογαριασμοί και φόροι.
Επομένως η θέση της κας Αποστολάκη για την σημασία του δημόσιου έλεγχου σε στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις φαίνεται και δικαιολογημένη και ιστορικά δικαιωμένη.
Παρά τις διαφωνίες μας με την κα Αποστολάκη για αυτό το θέμα οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι από την θέση της ως υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να βγει η Ελλαδα από την κρίση. Έτσι σε πρόσφατο νομοσχέδιο της “προβλέπεται για πρώτη φορά η απαγόρευση συµµετοχής κάθε είδους ζώου σε τσίρκο.”
Κακοήθεις άνθρωποι, χαμηλοτάτου επιπέδου, θα σχολίαζαν ότι αν απαγορευτεί η συμμετοχή κάθε είδους ζώου σε τσίρκο, μετά την ψήφιση του νόμου, δεν θα είναι δυνατή η σύγκληση υπουργικού συμβουλίου.
Φυσικά, μακριά από εμάς τέτοια σχόλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου