Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Η Ελευθεροτυπία θέλει το μεγάλο κράτος αλλά όχι τις συνέπειες του


Συνήθως η Ελευθεροτυπία διαπνέεται από συνέπεια, είναι ειδικώς και γενικώς λάθος. Η “"ναυαρχίδα" του αριστερού θολοπροοδευτισμού” γενικά σέβεται τις αρχές της και σε θέματα πάσης φύσεως ακολουθεί την ίδια γραμμή. Η διάσταση που έδωσε και ο τρόπος που κάλυψε τον φορολογικό νόμο της εβδομάδας γεννά ένα βασικό ερώτημα.

“Στη φυλακή για 5.001 ευρώ χρέος!” ήταν ο τίτλος της Ελευθεροτυπίας με υπότιτλο “Δρακόντειος φορολογικός νόμος αντιμετωπίζει με επιτροπές, Αυτόφωρο και ΕΥΠ τη φοροδιαφυγή.” Το υπό συζήτηση φορολογικό νομοσχέδιο το χαρακτήρισε η Ελευθεροτυπία στην πρώτη της σελίδα ως απλά μια “ακρότητα.”

Εκ πρώτης όψεως η περιγραφή του νόμου από την Ελευθεροτυπία φαίνεται ακριβής, το θέμα είναι η αρνητική κάλυψη στο συγκεκριμένο θέμα. Η Ελευθεροτυπία δεν κρύβει την πίστη της στον κρατισμό και ο κρατισμός όπως πολλά άλλα πράγματα δεν είναι δωρεάν. Ως ενός σημείου δικαιολογείται η Ελευθεροτυπία γιατί όπως και πολλοί άλλοι είχαν την εντύπωση ότι το χρήμα από το εξωτερικό που διατηρούσε την ελληνική φούσκα θα έρεε εσαεί. Κατανοητή η παρανόηση αλλά τώρα έχει περάσει αρκετός καιρός για να έχει ξεπεραστεί. Εξάλλου η Ελευθεροτυπία δεν είναι Ριζοσπάστης.

Τώρα προκείμενου η κυβέρνηση να φέρει υπό έλεγχο τα οικονομικά του κράτους έχει δύο επιλογές που τις περιέγραψε ο υπουργός οικονομικών κ. Παπακωσταντίνου λέγοντας “δεν μπορεί η αύξηση εσόδων να γίνεται μόνο με περικοπές μισθών και συντάξεων ή με αυξήσεις του ΦΠΑ και να αφήνονται ατιμώρητοι εκείνοι που δεν πληρώνουν φόρους”

Θα περίμενε κανείς η Ελευθεροτυπία να αγκαλιάσει το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που ακολουθεί την ιδεολογική της γραμμή αφού προσπαθεί να αποσπάσει ακόμα περισσότερο πλούτο από τον ιδιωτικό τομέα για να συντηρήσει ένα τεράστιο και σπάταλο κράτος. Όταν ένας φιλελεύθερος αντιδρά σ’ ένα τέτοιο νομοσχέδιο είναι απολύτως κατανοητό αλλά ποιος είναι ο λόγος της Ελευθεροτυπίας;

Έχοντας πνίξει με γραφειοκρατία και βαριά φορολογία την ιδιωτική πρωτοβουλία και επενδύσεις και προσπαθώντας να κάνει όσον το δυνατόν μικρότερες περικοπές και λιγότερες μεταρρυθμίσεις στο κράτος, η κυβέρνηση είναι καταδικασμένη να ακολουθεί μια πορεία που της επιβάλει να προσπαθεί να αποσπάσει όλο και μεγαλύτερα ποσά από μια διαρκώς συρρικνούμενη ιδιωτική οικονομία. Η συγκεκριμένη περίπτωση συνήθως περιγράφεται ως αδιέξοδο.

Είναι σίγουρο ότι η Ελευθεροτυπία δεν θα συμφωνεί με μια τέτοια ανάλυση αλλά ταυτόχρονα θέλει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Εάν θέλει το μεγάλο κράτος η Ελευθεροτυπία να θέλει και την υψηλή φορολογία και την άγρια ποινικοποίηση του κ. Παπακωσταντίνου και όλα τα σχετικά. Ο τζάμπα κρατισμός μας τελείωσε.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

To τελικό συμπέρασμα από όλα αυτά είναι ότι τη μετά ΔΝΤ εποχή όσα καλά έγιναν θα ξεγίνουν και πάλι στα ίδια σκατά θα καταλήξουμε. Την Ελλάδα την κυβερνάνε και θα την κυβερνάνε οι συντεχνίες. Αλλίμονο στους "εκτός". Θα εξοντωθούν όχι μόνο οικονομικά αλλά και βιολογικά. Ήδη έχουμε αυτοκτονίες ανθρώπων που λύγισαν απ' τα χρέη, την ανεργία και την ακρίβεια και δε νοιάζεται κανείς.

Δημοσίευση σχολίου