Υπάρχει η εντύπωση σε ορισμένους ότι η εποχή Σημίτη ήταν μια περίοδος προόδου και εκσυχρονισμού της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Όλα θα ήταν πολύ καλύτερα αν οι πολιτικές εκείνης της περιόδου είχαν συνεχιστεί και επί Κώστα Καραμανλή. Η παραπάνω άποψη είναι ένας ακόμα νεοελληνικός μύθος.
Συγκρίνετε δύο διαπιστώσεις/περιγραφές:
“Να ψάξουμε, δηλαδή, πώς κι από την Ελλάδα του Σηµίτη, µε ευρωπαϊκό παράστηµα και 4%-5% ανάπτυξη τον χρόνο, καταντήσαµε ζήτουλες της οικουµένης και υπήκοοι µιας τρόικας. Πώς συµβαίνει και κάθε φορά που αυτή η χώρα σηκώνει λίγο το κεφάλι, δίνει µια και χύνει µόνη της την καρδάρα µε το γάλα.”
η άλλη:
“Η οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμό άνω του 4% ετησίως. Ο τουρισμός πάει για ένα χρόνο ρεκόρ, ενώ αναμένονται περισσότερα από 16 εκατ. επισκέπτες. Η ανεργία μειώθηκε κατά την έναρξη της τουριστικής περιόδου σε 7,7%, το χαμηλότερο ποσοστό τα τελευταία χρόνια.”
Το πρώτο σχόλιο είναι μια παράγραφος από άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη στα Νέα αυτή την εβδομάδα. Η άλλη είναι από άρθρο του Economist τον Σεπτέμβρη του 2007 για την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, που όπως μαθαίνουμε από τον έγκριτο Economist, o “πανούργος” κ. Αλογοσκούφης “έβαλε τα δημόσια οικονομικά σε τάξη.”
Δύο παρόμοιες διαπιστώσεις, που αφορούν δύο διαφορετικές περιόδους(Σημίτη/Καραμανλή), αλλά που δυστυχώς περιγράφουν το ίδιο οικονομικό και πολιτικό μοντέλο και δίνουν μια πολύ ανακριβή για την εποχή εντύπωση.
Μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τον Κώστα Καραμανλή για πολλά, αλλά όχι για αλλαγή οικονομικού μοντέλου κατά την περίοδο διακυβέρνησης του. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο κ. Καραμανλής ενίσχυσε/αύξησε τον παραλογισμό που χαρακτηρίζει την ελληνική οικονομία, αλλά δεν έκανε καμία ποιοτική αλλαγή σε οποιανδήποτε κατεύθυνση.
Ο κ. Καραμανλής παρέδωσε ότι είχε παραλάβει: μια κρατικοδίαιτη οικονομία εξαρτημένη από τον φτηνό δανεισμό και τα ευρωπαϊκά κονδύλια, καθώς επίσης και την απίστευτη διεθνή άγνοια για τα οικονομικά της Ελλάδας (βλ. Economist, Moody’s, κ.α.).
“Αυτή είναι η Ελλάδα,” για να χρησιμοποιήσουμε μια γνωστή ρήση του κ Σημίτη, που οδηγήθηκε στην καταστροφή. Οι Ολυμπιακοί αγώνες, οι γέφυρες και οι δρόμοι, τα νέα νοσοκομεία, λεωφορεία, και ότι άλλο φανταστεί ο νους, εδραίωσαν μια ψευδαίσθηση εκσυχρονισμού. Μπαίναμε στο Μετρό (πληρωμένο με Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις) για να πάμε σε ένα νέο εμπορικό κέντρο (στηριζόμενο στη ζήτηση που δημιουργούσε ο φτηνός δανεισμός) και νομίζαμε ότι γίναμε Ευρώπη.
Μια οικονομία που και τότε, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του κ. Πρετεντέρη, ήταν “ζήτουλας της οικουµένης” μόνο που τότε απλά δεν μας ενδιέφερε το θέμα. Είχαμε βρει την μαγική λύση να καταναλώνουμε χωρίς να παράγουμε. Περίοδος πολλαπλών ψευδαισθήσεων σίγουρα, αλλά επ' ουδενί χρυσή εποχή.
11 σχόλια:
'Ολα καλα, η κυβέρνηση Καραμανλή ποιό έργο κατορθωσε να φτιάξει έστω και με Ευρωπαικά χρήματα;
Μηπως δεν είναι και τόσο όμοια τελικά τα παραδείγματά σας;
Είναι πραγματικά τραγικό, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι οι κυβερνήσεις Σημίτη παρέλαβαν την καταχρεωμένη Ελλάδα που είχε αφήσει ο Ανδρέας Παπανδρέου και την χρέωσαν ακόμα περισσότερο, ενώ δεν παρέλειψαν να την βάλουν στο Ευρώ συνάπτοντας παράνομες συμφωνίες με Αμερικάνικες τράπεζες.
Το blog και οι κύριοι συντελεστές του δεν είναι τίποτε περισσότερο από παραφυάδες ακροδεξιών, υπερσυντηρητικών και φανατικά αντιαριστερών τάσεων, που εκφράζονται από τα Tea Parties και τη Sarah Palin στην Αμερική και μια σκοτεινή και αντιδραστική πτέρυγα της ΝΔ του Σαμαρά. Ευτυχώς, η επιρροή τους είναι και θα παραμείνει αμελητέα.
@ Nassos
Δεν θα διαφωνούσα και πολύ μαζί σας. Εξάλλου οι της ΝΔ όταν κυβερνούσαν έκαναν τα πάντα για να μιμηθούν τους προκατόχους τους και ως γνωστόν οι μιμήσεις δεν έχουν την ποιότητα του γνήσιου.
@ Κόκκινο Αχλάδι
Καλά οι χαρακτηρισμοί περί ακροδεξιάς, αλλά έχετε τίποτα που να στοιχειοθετεί την κατηγορία;
Δεν ανήκω σ’ αυτό το χώρο που στη Ελλάδα λέγεται δεξιά, αλλά είναι κακό –με πολιτικούς όρους- να είσαι αντιαριστερός? Δηλαδή η αντιδεξιά τοποθέτηση είναι τίτλος τιμής και η μη ευρέως αποδεκτή άποψη (ουσιαστικά υπάρχει άγνοια στη χώρα μας) για τα Tea Parties είναι ποινικό αδίκημα και φασισμός? Έχουμε τρελαθεί σ’ αυτή τη χώρα…..
κ. Λιναρδάτο,
Δεν έχω δει άρθρο από συστάσεως του blog να κάνει κριτική σε θέσεις ή πρακτικές της ΝΔ (του Καραμανλή ή του Σαμαρά) του ΛΑΟΣ ή των Tea Parties και των (υπερ)συντηρητικών ομάδων ('κινημάτων') στις ΗΠΑ. Αντίθετα, η αριστερά, οποιασδήποτε απόχρωσης, στοχεύεται σε καθημερινή βάση. Αυτό στην καλύτερη περίπτωση σημαίνει προκατάληψη και στη χειρότερη πολιτικός φανατισμός.
Όσο σεβαστές και αν είναι αυτές οι απόψεις, ας μην κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας.
Σωστά. Διότι πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ελληνόφωνο μέσο που να μην βρίζει τη δεξιά και να μην γλείφει την αριστερά. Ή έστω να κρατάει ισορροπίες. Στα αριστερόστροφα ΜΜΕ (δηλ. στο 90%) δεν υπάρχουν βέβαια ισορροπίες, αλλά πρέπει να υπάρχουν στο 10%. Τα δικά μας δικά μας, και τα δικά σας δικά μας.
Αντιλαμβάνεστε την ολοκληρωτική νοοτροπία που κρύβει ακόμα και αυτό το αστείο "παράπονο" ενός ταπεινού κόκκινου αχλαδιού;
Πως προκύπτει ότι το 90% των ΜΜΕ είναι αριστερόστροφα? Τι θα πει 'αριστερόστροφα'?
@ Κόκκινο Αχλάδι
Έστω και αν διαφωνείτε με εμάς τουλάχιστον το ότι διαφέρουμε από όλους τους άλλους δεν θα έπρεπε να σας ανησυχεί. Δεν έχετε βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια όλη την ώρα;
Όσο για το “Δεν έχω δει άρθρο από συστάσεως του blog να κάνει κριτική σε θέσεις ή πρακτικές της ΝΔ (του Καραμανλή ή του Σαμαρά) του ΛΑΟΣ ή των Tea Parties και των (υπερ)συντηρητικών ομάδων ('κινημάτων') στις ΗΠΑ.”
Δείτε:
http://blemilo.blogspot.com/2010/11/blog-post_20.html
και για το “Πως προκύπτει ότι το 90% των ΜΜΕ είναι αριστερόστροφα? Τι θα πει 'αριστερόστροφα'?”
Δείτε
http://blemilo.blogspot.com/2011/01/blog-post_12.html
και
http://blemilo.blogspot.com/2010/11/tea-parties.html
Ακούς εκεί να υπάρχουν αντι-αριστεροί! Αν είναι δυνατόν! Η Αριστερά ως γνωστόν είναι μη μου άπτου.
@ Κόκκινο Αχλάδι
Ας μην κάνετε ανυπόστατους χαρακτηρισμούς για ένα μπλογκ που αρθρογραφεί με επιχειρήματα! Που ακριβώς διαφωνείτε επί της παρούσης με το άρθρο. Τέλος θεωρείτε την αριστερά στην Ελλάδα προοδευτική δύναμη?
Δημοσίευση σχολίου