Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Όχι άλλο κάρβουνο πετρέλαιο


Έχουμε αρκετά δυσάρεστα νέα στην Ελλάδα τελευταία. Δεν χρειαζόμαστε ένα ακόμα, αυτό που θα μας ενημερώνει ότι ανακαλύφθηκε πετρέλαιο στην Ελλάδα.

Κυκλοφορεί μια ουσία που έχει καταστροφικές συνέπειες για τις κοινωνίες που την ανακαλύπτουν στο έδαφος τους, το πετρέλαιο. Δυστυχώς η ελληνική κυβέρνηση κάνοντας συνεχή λάθη είναι έτοιμη να διαπράξει ένα ακόμα:

“Ο φάκελος «κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου» στον ελλαδικό χώρο ανοίγει εκ νέου, με την πανεπιστημιακή κοινότητα να εμφανίζεται διχασμένη.

Το θέμα έρχεται σήμερα προς συζήτηση στο Υπουργικό Συμβούλιο, με την πρόταση της υπουργού Περιβάλλοντος, κυρία Τίνα Μπριμπίλη, για σύσταση του Εθνικού Φορέα Έρευνας και Εκμετάλλευσης Υδρογονανθράκων, την ίδρυση του οποίου προανήγγειλε στη Βουλή, ο υφυπουργός κ. Γιάννης Μανιάτης.”


Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα η Ελλάδα είχε πετρέλαιο αλλά του έδινε μια διαφορετική ονομασία: λεγόταν δανεισμός και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Δεν είναι τυχαίο που η κυβέρνηση Παπανδρέου, γέννημα θρέμμα της μεταπολίτευσης, είναι εθισμένη πολιτικά και κοινωνικά στο τζάμπα χρήμα.

Δεν έχουμε παρά να δούμε τι συνέπειες είχε το τζάμπα χρήμα στην ελληνική γεωργία. Σχεδόν αυτάρκης η Ελλάδα μέχρι το 81, ενώ σήμερα εισάγουμε το 70% των τροφίμων που καταναλώνουμε. Η συγκεκριμένη αλλαγή δεν συνέβη γιατί αυτοί που ήταν γεωργοί το 81 έκαναν κάτι πιο παραγωγικό το 2010, αλλά γιατί το μεγαλύτερος αριθμός των γεωργών μας είναι πλέον τρόφιμοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το πετρέλαιο θα λειτουργήσει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Ετούτη την ώρα το πετρέλαιο θα ήταν μια σανίδα σωτηρίας για ένα οικονομικό σύστημα που καταστρέφει πλούτο και για ένα κοινωνικό σύστημα που μωροποιεί τους πολίτες. Μόνο που αντί να κάνουμε τις αλλαγές που πρέπει στο προσεχές μέλλον, θα τις κάναμε πολύ αργότερα με ακόμα μεγαλύτερο κόστος.

Ο πλούτος μια χώρας δεν δημιουργείται από τις πρώτες ύλες που κατέχει αλλά από την ποιότητα των πολιτικών και οικονομικών θεσμών της. Δεν έχει κάποιος παρά να συγκρίνει την Ιαπωνία και την Βενεζουέλα.

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, πλούτος σε πρώτες ύλες σημαίνει εξάρτηση, πολιτική υπανάπτυξη και εκτενή οικονομικό παρασιτισμό. Ας ελπίσουμε ότι αν ποτέ βρούμε πετρέλαιο αυτό να γίνει όταν θα είμαστε έτοιμοι - δηλαδή διαφορετικοί από ότι είμαστε τώρα.

2 σχόλια:

Νίκος Χαραλάμπους είπε...

Πολύ σωστά, ας μην ξεχνάμε τα 'όνοματα' που έχουν δημιουργηθεί κατα καιρούς :από 'Ολλανδική αρρώστια' έως 'το αφόδευμα του Διαβόλου'.
Και αν και είμαι γενικά υπέρ των επενδύσεων, μια κλειστή θάλασσα όπως το Αιγαίο, είναι όντος το κατάλληλο μέρος για να έχουμε άντληση πετρελαίου; (που νομίζω ότι δεν είναι και άρα πολύ).

Ανώνυμος είπε...

Να το πω πιο απλά? Αν βρούμε πετρέλαιο, αν βρούμε διαμάντια, χρυσό ουράνιο, αν μας χαρίσουν το χρέος..... Αν δεν κάνουμε 5-10 βασικές αλλαγές - πράγματα που για την υπόλοιπη Ευρώπη είναι αυτονόητα- το χρέος θα το ξαναδημιουργήσουμε ταχύτατα. Τελεία.

Δημοσίευση σχολίου