Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Καταδικάζοντας την επίθεση (κατά Αλαβάνου) και την υποκρισία (του Αλαβάνου)

Επιτέλους το Μήλο συμφωνεί σε κάτι με τον κ. Αλαβάνο. Η επίθεση εναντίον του είναι απολύτως καταδικαστέα. Και αυτή η καταδίκη είναι χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς προϋποθέσεις και όρους. Είναι μια καταδίκη ξεκάθαρη και ανεπιφύλακτη. Δυστυχώς, όμως, η συμφωνία μας με τον κ. Αλαβάνο τελειώνει εκεί.

Το πρόβλημα με τον κ. Αλαβάνο είναι ότι καταδικάζει την βία κατά περίπτωση. Είναι οι περιστάσεις που καθορίζουν την άποψη του στο συγκεκριμένο θέμα. Οι περιστάσεις όχι όπως τις ερμηνεύει νομικά αλλά όπως τις αξιολογεί πολιτικά. Όταν τα κίνητρα του δράστη κρίνονται προσφιλή στον κ. Αλαβάνο, τότε η άσκηση βίας δεν είναι καταδικαστέα αλλά έχει τον πολιτικά νομιμοποιητικό μανδύα της λέξης εξέγερση. Έτσι όταν διαβάζαμε το Δεκέμβρη του 2008 ότι “Σοβαρότερα είναι δύο άνδρες της ομάδας ΔΕΛΤΑ, τους οποίους ομάδα νεαρών έριξε από τη μοτοσικλέτα τους στην οδό Όθωνος, τους έβγαλε τα κράνη και τους χτύπησε με λοστούς στο κεφάλι” τότε πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με αντίσταση και πάλη.
Αντίθετα όταν τον Οκτώβρη του 2010 διαβάζουμε “Οι δράστες, όπως είπε ο κ. Αλαβάνος, του έριξαν πέτρες και αυγά” τότε φυσικά πρόκειται περί ωμής βίας.

Είναι τουλάχιστον ακραίος και ακραία επικίνδυνος ο τρόπος σκέψης του κ. Αλαβάνου. Στην Ελλάδα δεν χρειάζεται και πολλή προσπάθεια για να αντιληφθούμε πως θα ήταν τα πράγματα αν ο κ. Αλαβάνος και οι όμοιοί του ερχόντουσαν στην εξουσία. Πάντως, την τελευταία φορά που η νομιμοποίηση της βίας βασιζόταν στα πολιτικά φρονήματα του θύτη και του θύματος το λέγαμε δικτατορία.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τίποτα υγιέστερο από το να πετάς στους πολιτικούς γιαουρτάκι,
να στρώσους δερματάκι.

Μακάρι να εξαπλωθεί το φαινόμενο.

Ανώνυμος είπε...

συμφωνώ με τον προλαλήσαντα ανώνυμο, ένα γιαουρτάκι την ημέρα, το "γιατρό" τον κάνει πέρα!..

πολλά γιαουρτάκια την ημέρα, και ίσως δούμε και την υγειά μας σαν λαός!

Stefanos Zannos είπε...

Ο άνθρωπος αυτός τελικά είναι μεγάλο καθίκι. Αυτά που έλεγε μετά από το "what he disserved" δικαιώνουν την Σαπφώ Νοταρά που θα έλεγε "ΑΙΣΧΡΕ ΑΛΑΒΑΝΟ, 'το ζήταγε και σένα ο οργανισμός σου - παληοτόμαρο' ". Όχι κάθαρμα Αλαβάνε πού όταν καίνε την Αθήνα πού όταν καταστρέφουν το βιός ανυπεράσπιστων ανθρώπων που όταν καταστρέψανε την βιβλιοθήκη του Πολυτεχνείου πού όταν, όταν, όταν..... εσύ και και οι άλλοι από το (τά) κόμμα σου έλεγες "Ναι μεν αλλά..." αν όχι και να τους οργάνωνες ακόμα !

Ανώνυμος είπε...

H επίθεση στον κ Αλαβάνο με γιαούρτι είναι απολύτως καταδικαστέα όπως και σε όποιον άλλο πολιτικό ή μη. Αν αρχίσουμε να δικαιολογούμε γιαουρτώματα θα γίνουμε "ζούγκλα".
Η διαφορά είναι οτι- για τους λόγους που εξηγεί το άρθρο, για τους λόγους που επισημαίνει ο Stefanos Zanos και μερικούς χιλιάδες ακόμη- την επίθεση εχει δικαιώμα να την καταδικάζει οποιοσδήποτε ΕΚΤΟΣ από τον κ Αλαβάνο και τους ομοίους του. Αυτοι "μόκο" και να ευχαριστούν την τύχη τους που αυτοί που πέταψαν τα γιαούρτια δεν συμπεριφέρθηκαν όπως οι κατά καιρούς δήθεν "εξεγερμένοι", δήθεν "διαμαρτυρόμενοι" ( χωρίς δήθεν) τραμπούκοι.

Ανώνυμος είπε...

Αν αρχίσουμε να δικαιολογούμε γιαουρτώματα θα γίνουμε "ζούγκλα".

Ζούγκλα είμαστε. Το πολύ να αναβαθμιστούμε σε στάνη.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμος 4.24
Αυτό το "ζούγκλα είμαστε" ειλικρινά το σκεφτόμουνα όταν έγραφα τη σχετική φρασούλα.
Αλλά τα γιαουρτώματα δεν μας λύνουν το πρόβλημα.Το να τα δικαιολογούμε μάλλον δίνουν άλλοθι σε αυτούς που τους βολεύει να είμαστε ζούγκλα και οι οποίοι σημειωτέον δεν ...περιορίζονται στα γιαουρτώματα.

Δημοσίευση σχολίου