Ακουγα προ ημερών σε «αληθινό» ραδιόφωνο περίεργους ισχυρισμούς που μάλιστα πέρναγαν σαν αντικειμενική αλήθεια. Η παρουσιάστρια των ειδήσεων, συνεπικουρούμενη από γνωστό αριστερών πεποιθήσεων παρουσιαστή, δήλωνε με απόλυτη φυσικότητα πως οι Γερμανοί είναι παγιδευμένοι στις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες τους. Ενώ, προφανώς, εμείς είμαστε ελεύθεροι να εκφράζουμε ευέλικτες πολιτικές και οικονομικές θέσεις. Αυτό που προφανέστατα ξεπερνούσε εύκολα η παρουσιάστρια είναι πως οι Γερμανοί είναι δανειστές. Τα δικά τους καινούργια χρήματα διεκδικούμε απαιτώντας μάλιστα αυτά να μας δοθούν κάτω από όρους που εμείς, σαν δανειζόμενοι, θα επιβάλουμε!! Αυτό τιτλοφορείται «ρεαλισμός» και των άλλων η αντίληψη πως αυτά θα πρέπει να δοθούν κάτω από προυποθέσεις που θα εγγυώνται, κατά το δυνατόν, την μελλοντική τους επιστροφή είναι δογματισμός και …ιδεοληψία!
Ας εξετάσουμε κατ΄ αρχήν την «νεοφιλελεύθερη» φύση των αιτουμένων μέτρων. Ολοι ομιλούν για κάτι που δεν κατανοούν, και την ίδια ώρα απορρίπτουν. Είναι σαν μιλά δημοσκόπηση που έγινε προ ετών στην Ελλάδα όπου τοπ 75% τν ερωτηθέντων καταδίκαζαν την παγκοσμιοποίηση. Στην ίδια έρευνα τον 90%% δήλωνε πως δεν γνώριζαν τι είναι ακριβώς η παγκοσμιοποίηση!! Στην Ελλάδα, είναι φανερό πως απόψεις, πεποιθήσεις και πολιτικές τάσεις διαμορφώνονται μέσα στην άγνοια και την παραπληροφόρηση. Με βάση τις απόψεις των Φρήντριχ Χάυεκ και Μίτλον Φρήντμαν, ο ν.φ. εκφράζεται μέσα από τις δραστικές περικοπές στην φορολογία, στην μείωση του δημόσιου τομέα, στην ελαχιστοποίηση των κανονιστικών ρυθμίσεων στην οικονομία και στην αγορά εργασίας και στην σχεδόν απόλυτη ισχυροποίηση των κανόνων του ελεύθερου ανταγωνισμού. Αυτό που παρατηρείται στην Ελλάδα, με συμμετοχή και των δανειστών, είναι οι αγωνιώδεις προσπάθειες για διάσωση του δημόσιου τομέα, τρομακτική αύξηση των φόρων, διόγκωση των παρεμβατικών ρυθμίσεων στις αγορές , σχεδόν καμία ιδιωτικοποίηση και έλεγχος σχεδόν των πάντων καθ’ όσον αφορά την οικονομική δραστηριότητα από το κράτος. Σαν συνέπεια, νεοφιλελεύθερες επιλογές των δανειστών υπάρχουν μόνο στον εγκέφαλο των αντιμνημονιακών και της εν γένει αριστεράς.
Η χώρα κύλισε σε οικονομικό αδιέξοδο λόγω εκτεταμένου κρατισμού και απίστευτων παρεμβάσεων στις αγορές από κυβερνήσεις συντηρητικές και σοσιαλδημοκρατικές αλλά και με την αριστερά να υπερθεματίζει πάντα σε παροχές και παραπάνω διεύρυνση του κράτους. Κοντολογής, η χρεοκοπία προήλθε από το κράτος και όλες οι προσπάθειες για την αντιμετώπισή της στηρίζεται και πάλι σε επιλογές κρατικοπαρεμβατικών πολιτικών, Οτιδήποτε διαρθρωτικό, κυρίως κάτω από την πίεση του ΔΝΤ, που ενδεχόμενα θα περιόριζε τον δημόσιο τομέα τορπιλίσθηκε και τελικά ακυρώθηκε.
Η σημερινή κυβέρνηση ποδηγετείται από ακόμα ισχυρότερες και καταπιεστικές ιδεοληψίες. Μέσα στην παραζάλη ανεδαφικών πεποιθήσεων, πως δηλ. μέσα από μια «σοσιαλιστική» Ελλάδα θα μπορούσε να σωθεί και η Ευρώπη (!), προωθούμε πολιτικές επαναδιόγκωσης του κράτους (βλ λχ τις πολιτικές Κατρούγκαλου). Με βάση τις λογικές αυτές, ακόμη κι αν μηδενιζόταν το ελληνικό δημόσιο χρέος, σε λιγότερο από ένα χρόνο θα ήμασταν και πάλι αγκαλιά με την χρεοκοπία και θα χρειαζόμασταν καινούργια προγράμματα οικονομικής στήριξης. Στη Βραζιλία λχ, μετά την ριζοσπαστικά μεταρρυθμιστική Προεδρία Λούλα, η Βίλμα Ρούσσεφ άρχισε και πάλι τις παροχές. Με αποτέλεσμα η χώρα να πιάσει και πάλι πάτο και να κινδυνεύει ξανά με ολική κατάρρευση.
Πότε επιτέλους θα το καταλάβουν όλοι, πως οι καθαρές αριστερές επιλογές (και ιδεοληψίες) οδηγούν σε καταστροφή , φτώχεια και σε μια πραγματικά οδυνηρή ανθρωπιστική κρίση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου