Ομολογώ πως δεν συμμερίζομαι την πεποίθηση πολλών φιλελεύθερων φίλων πως η ανθρώπινη ιστορία είναι μια πορεία που οδηγεί αναπόφευκτα σε όλο και περισσότερη ελευθερία. Δυστυχώς , τα πράγματα μπορούν να χειροτερεύσουν από τη μια στιγμή στην άλλη, και ελευθερίες που απολαμβάναμε για δεκαετίες (ή ακόμη και αιώνες) να χαθούν πολύ πιο γρήγορα, απ'όσο φανταζόμαστε. Η τελευταία δεκαετία το αποδεικνύει με τον χειρότερο τρόπο. Όμως, τουλάχιστον αυτή την εβδομάδα, οι φίλοι της ελευθερίας του λόγου έχουμε κάποιους καλούς λόγους για να χαμογελάμε.
Στην Ελλάδα, αυτή τη Δευτέρα θα άρχιζε στη Βουλή η συζήτηση για το εκτρωματικό αντιρατσιστικό νομοσχέδιο το οποίο , με πρόσχημα την προστασία των μειονοτήτων, απειλούσε τις κατακτήσεις που έχουμε πετύχει μετά την μεταπολίτευση στο μέτωπο της ελευθερίας του λόγου. Όμως , τελικά, το νομοσχέδιο αποσύρθηκε για να μην διαταραχθεί η συναίνεση των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού. Όπως καταλήγει, στο σχετικό ρεπορταζ της , η "Καθημερινή" : "Για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία θα ασχοληθεί, εάν θελήσει, η επόμενη κυβέρνηση." (διακρινώ μια ελαφρά απογοήτευση στην ,κατά τ'άλλα, φιλελεύθερη εφημερίδα ή είναι ιδέα μου;). Όλους τους προηγούμενους μήνες, τόσο στο ίντερνετ όσο και στον γραπτό Τύπο, οι αντιδράσεις ήταν πολλές και από όλους τους ιδεολογικούς χώρους. Όταν το νομοσχέδιο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, η ιστοσελίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης γέμισε με οργισμένα σχόλια απλών πολιτών. Ενδιαφέρον έχει και η στάση των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Μόνο το ΠΑΣΟΚ και η "Δημοκρατική Αριστερά" υποστήριξαν το νομοσχέδιο. Η ΝΔ ,ενώ αρχικά τάχθηκε εναντίον, η στάση της στη σχετική συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής ήταν μάλλον διφορούμενη και φάνηκε να αντιδρά όχι τόσο στο νομοσχέδιο όσο στην τροπολογία που το συνόδευε και αφορούσε την αποσυμφόρηση των φυλακών. Το ΛΑΟΣ και το ΚΚΕ, προς τιμήν τους, είχαν αρνητική θέση . Η ευχάριστη έκπληξη όμως ήρθε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ θα περιμέναμε πως αυτό το κόμμα κατεξοχήν θα στήριζε την "προοδευτική" λογοκρισία του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, τελικά, μας διέψευσε. Μάλιστα, ο Υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, απευθυνόμενος στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλη Μουλόπουλο, τόνισε : «Εγώ, φρόντισα να απαλείψω όλα τα σημεία τριβής και περίμενα να έλθει η κριτική, κυρίως από το συντηρητικό χώρο, αλλά, δυστυχώς, ήλθε από εσάς και λυπάμαι ιδιαίτερα…». Και ο βουλευτής, απάντησε: «Για να μην συζητάμε στον αέρα, αυτό το πλαίσιο ήρθε από την Ευρώπη, όταν άρχισε από μια σχολή ακροδεξιών ιστορικών να αμφισβητείται το ολοκαύτωμα...Όπως ξέρετε, εμείς διαφωνούμε οριζόντια και κάθετα ότι δεν υπήρξε το ημερολόγιο της Άννα Φρανκ, ότι δεν υπήρξαν οι θάλαμοι αερίων και όλα αυτά τα πράγματα. Αυτό, ήταν η αφορμή και εμείς διαφωνούμε, αλλά αυτό είναι μια, κατά τη γνώμη μας, πλαστοποίηση της ιστορίας, η οποία όμως, θα κριθεί από την κοινωνία και όχι από τα δικαστήρια». Τελικά, η ελληνική κοινωνία μπορεί να έχει πολλα στραβά αλλά ,τουλάχιστον, η σταλινική "πολιτική ορθότητα" δεν έχει πέραση σε αυτή τη γωνιά της Μεσογείου. Υποστηρικτές βρίσκει μόνο σε κάποιες κρατικοδίαιτες ΜΚΟ, που ,για τους δικούς τους λόγους, θέλουν να χρησιμοποιήσουν την αντιρατσιστική νομοθεσία για να στήσουν μια βιομηχανία αγωγών και μηνύσεων.
Το δεύτερο καλό νέο μας έρχεται από τις ΗΠΑ. Δύο νομοσχέδια με τα αστεία ονόματα, SOPA (Stop Online Piracy Act) και PIPA (Protect IP Act ), που όμως, πρέπει να τα πάρουμε στα σοβαρά, αφού ,με πρόσχημα την καταπολέμηση της "πειρατείας", "απειλούν την ελευθερία λόγου και έκφρασης τόσο εντός όσο και εκτός των ΗΠΑ, δημιουργώντας ένα εξαιρετικά επικίνδυνο προηγούμενο πάνω στο θέμα της λογοκρισίας στο Ίντερνετ" (όπως είπε ο ιδρυτής της Wikipedia, Τζίμι Γουέιλς). Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, "δίνεται το ελεύθερο σε κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων να ζητούν δικαστικές αποφάσεις εναντίον ιστοσελίδων εκτός ΗΠΑ που κατά τη γνώμη τους «διευκολύνουν» την παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων και να πετυχαίνουν καταδίκες ακόμα και 5 ετών για τους παραβάτες. Μάλιστα, οι εταιρείες θα μπορούσαν να ζητήσουν την καταδίκη ιστοσελίδων ακόμα και για περιεχόμενο που έχουν δημοσιεύσει οι χρήστες τους και όχι οι ίδιοι οι διαχειριστές τους. Το δικαστήριο, με βάση τον προωθούμενο νόμο, θα μπορούσε να διακόψει την νόμιμη χρηματοδότηση τέτοιων ιστοσελίδων: να απαγορεύσει την προβολή διαφημίσεων από αμερικάνικα δίκτυα στα επίμαχα websites, να σταματήσει την εμφάνιση τους στις μηχανές αναζήτησεις αλλά και να επιβάλλει την διακοπή της συνεργασίας τους με αμερικάνικες εταιρείες όπως το PayPal, που διευκολύνουν την πληρωμή μέσω διαδικτύου." (Διαβάστε εναντίον του νομοσχεδίου και εδώ). Οι διαμαρτυρίες στο διαδίκτυο ήταν πραγματικά άνευ προηγουμένου τόσο από απλούς χρήστες όσο και από εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε αυτό . Στην πιο εντυπωσιακή κίνηση προέβη η wikipedia, που για να διαμαρτυρηθεί, όλη τη χτεσινή ημέρα, μπλόκαρε την πρόσβασή της στο ίντερνετ. Αυτές οι ενέργειες ήδη έχουν αποτέλεσμα. Η νομοθεσία έχει ήδη αρχίσει να κλονίζεται αφού οκτώ μέλη του Κογκρέσου απέσυραν την υποστήριξή τους ενώ και ο ίδιος ο πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε την αντίθεση του.
Βέβαια, είναι ακόμη νωρίς για πανηγυρισμούς .Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο μπορεί να ξαναέρθει στη Βουλή, από την επόμενη κυβέρνηση, αφού αποτελεί επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ο αγώνας εναντίον των SOPA και PIPA δεν έχει τελειώσει ακόμη. Όμως, προς το πάρον, όλοι οι φίλοι της ελευθερίας έχουμε δύο καλούς λόγους για να χαιρόμαστε. Απ'ότι φαίνεται, μια μεγάλη μερίδα των πολιτών του Δυτικού κόσμου(ίσως και η πλειοψηφία, σε αρκετές περιπτώσεις)τάσσεται ενάντια σε περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης, όποιο πρόσχημα και αν επικαλούνται οι κυβερνήσεις. Και όταν αυτοί οι πολίτες αποφασίζουν να δράσουν, τότε έχουν και τη δύναμη να νικήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου