Ίσως το πιο σημαντικό βιβλίο πολιτικής φιλοσοφίας του προηγούμενου αιώνα που μαζί με το έργο του Milton Friedman απογύμνωσαν τις κυρίαρχες τότε θεωρίες “δίκαιης» αναδιανομής του πλούτου. Η αναλυτική δύναμη των επιχειρημάτων του Nozick είναι μια σπάνια αρετή στις κοινωνικές επιστήμες. Με ιδιοφυή επιχειρήματα και παραδείγματα καταδεικνύει ότι η μοναδική δίκαιη κατανομή περιουσίας είναι αυτή που προέρχεται από εθελοντικές συναλλαγές. Κάθε κρατική παρέμβαση για να αποκαταστήσει υποτίθεται προηγούμενες αδικίες δεν μπορεί παρά να προκαλεί περισσότερη αδικία. Εξίσου εντυπωσιακή είναι η οξύτητα και ο σαρκασμός της γραφής του Nozick, ιδιαίτερα σπάνια για τέτοιας βαρύτητας ακαδημαϊκά έργα. Η φράση του "Marxist exploitation is the exploitation of people's lack of understanding of economics" είναι classic.
Francis Fukuyama: “The Great Disruption: Human Nature and the Reconstitution of Social Order”
‘Ένα μάλλον άγνωστο έργο του συγγραφέα που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό με το ελαφρολαϊκό «Το Τέλος της Ιστορίας». Ο Fukuyama εδώ καταπιάνεται με την εξέλιξη των κοινωνικών κανόνων στην αμερικανική κοινωνία. Αντίθετα όμως με τα θέσφατα της αριστερής κοινωνιολογίας , υποστηρίζει ότι οι κοινωνικοί κανόνες παρουσιάζουνε μια σχετικά διαχρονική σταθερότητα γιατί βασίζονται καταρχήν στην ανθρώπινη φύση που όχι μόνο καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική συμπεριφορά αλλά είναι και ο τελικός κριτής της. Σαν αποτέλεσμα, η κοινωνική τάξη αναδύεται αυθόρμητα. Μία άλλη επίπτωση αυτής της προσέγγισης είναι ότι η κοινωνική απόκλιση δεν είναι απαραίτητα μια ισάξια εναλλακτική συμπεριφορά. Οι παραπάνω παρατηρήσεις θα μπορούσαν να ακούγονται ως προφανείς, αλλά στο ελληνικό περιβάλλον της κυριαρχίας του μεταμοντέρνου σχετικισμού είναι ριζοσπαστικές.
John J. Mearsheimer: “The Tragedy of Great Power Politics”
Κάτι σαν τον Νεύτωνα, ο Mearsheimer έφερε την επιστήμη των διεθνών σχέσεων στην μοντέρνα εποχή. Το ρεαλιστικό υπόδειγμα που διαμορφώνει αυτό το βιβλίο βασίζεται σε κάποιες απλές υποθέσεις. Τα κράτη είναι οι κύριοι φορείς στις διεθνείς σχέσεις. Κύριος σκοπός των κρατών είναι η ασφάλεια και μελλοντική τους επιβίωση. Ο καλύτερος τρόπος για να τον καταφέρουν είναι η μεγιστοποίηση της δύναμής τους. Εάν μπορούν θα αναλάβουν ακόμα και τον ρόλο του τοπικού ηγεμόνα για να μειώσουν τις πιθανότητες ότι κάποιο άλλο κράτος θα το κάνει στο μέλλον. Αναλυτικές και ριζοσπαστικές σκέψεις, ένα απολαυστικό βιβλίο.
Richard Dawkins: “The Selfish Gene”
Η αλήθεια είναι ότι δεκάδες βιβλία πάνω στην εξελικτική θεωρία με έχουν επηρεάσει. Απλά εδώ διαλέγω το πιο γνωστό από έναν αγαπημένο συγγραφέα. Ο Dawkins με αυτό το βιβλίο προσεγγίζει την εξέλιξη με έμφαση στα γονίδια σαν κύριους φορείς της. Παράλληλα εισάγει την έννοια του meme σαν το αντίστοιχο «γονίδιο» στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Η αλήθεια είναι ότι το εξελικτικό υπόδειγμα είναι πια κυρίαρχο στην μοντέρνα σκέψη και μεταβάλει ριζικά σχεδόν όλες τις κοινωνικές επιστήμες. Η εξελικτική ψυχολογία, η κοινωνιοβιολογία και η πρόσφατη απόπειρα εφαρμογής της στην πολιτική επιστήμη, αποδεικνύουν πόσο σημαντική είναι η κατανόηση των θεμελιωδών εννοιών της εξελικτικής θεωρίας.
Daniel Yergin, Joseph Stanislaw: “The Commanding Heights : The Battle for the World Economy”
Η συναρπαστική ιστορία της μάχης μεταξύ κρατισμού και ελεύθερης αγοράς στον 20 αιώνα. Το βιβλίο είναι καλό, αλλά το ντοκιμαντέρ (που μπορεί να το δει κανείς ελεύθερα στο internet) ακόμα καλύτερο με πλούσιο υλικό. Ο τίτλος commanding heights προέρχεται από μια φράση του Λένιν για τον έλεγχο των στρατηγικών υψωμάτων μιας οικονομίας, δηλ. των μεγάλων επιχειρήσεων και βιομηχανιών. Η ιστορία ξεκινάει από την ρώσικη επανάσταση του 1917, συζητάει την αντίθεση Keynes και Hayek, την άνοδο της σχολής του Σικάγο, την κρίση του 70, την κυριαρχία των φιλελεύθερων σε Ευρώπη και ΗΠΑ την δεκαετία του 80 και την παγκοσμιοποίηση.
Francis Fukuyama: “The Great Disruption: Human Nature and the Reconstitution of Social Order”
‘Ένα μάλλον άγνωστο έργο του συγγραφέα που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό με το ελαφρολαϊκό «Το Τέλος της Ιστορίας». Ο Fukuyama εδώ καταπιάνεται με την εξέλιξη των κοινωνικών κανόνων στην αμερικανική κοινωνία. Αντίθετα όμως με τα θέσφατα της αριστερής κοινωνιολογίας , υποστηρίζει ότι οι κοινωνικοί κανόνες παρουσιάζουνε μια σχετικά διαχρονική σταθερότητα γιατί βασίζονται καταρχήν στην ανθρώπινη φύση που όχι μόνο καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική συμπεριφορά αλλά είναι και ο τελικός κριτής της. Σαν αποτέλεσμα, η κοινωνική τάξη αναδύεται αυθόρμητα. Μία άλλη επίπτωση αυτής της προσέγγισης είναι ότι η κοινωνική απόκλιση δεν είναι απαραίτητα μια ισάξια εναλλακτική συμπεριφορά. Οι παραπάνω παρατηρήσεις θα μπορούσαν να ακούγονται ως προφανείς, αλλά στο ελληνικό περιβάλλον της κυριαρχίας του μεταμοντέρνου σχετικισμού είναι ριζοσπαστικές.
John J. Mearsheimer: “The Tragedy of Great Power Politics”
Κάτι σαν τον Νεύτωνα, ο Mearsheimer έφερε την επιστήμη των διεθνών σχέσεων στην μοντέρνα εποχή. Το ρεαλιστικό υπόδειγμα που διαμορφώνει αυτό το βιβλίο βασίζεται σε κάποιες απλές υποθέσεις. Τα κράτη είναι οι κύριοι φορείς στις διεθνείς σχέσεις. Κύριος σκοπός των κρατών είναι η ασφάλεια και μελλοντική τους επιβίωση. Ο καλύτερος τρόπος για να τον καταφέρουν είναι η μεγιστοποίηση της δύναμής τους. Εάν μπορούν θα αναλάβουν ακόμα και τον ρόλο του τοπικού ηγεμόνα για να μειώσουν τις πιθανότητες ότι κάποιο άλλο κράτος θα το κάνει στο μέλλον. Αναλυτικές και ριζοσπαστικές σκέψεις, ένα απολαυστικό βιβλίο.
Richard Dawkins: “The Selfish Gene”
Η αλήθεια είναι ότι δεκάδες βιβλία πάνω στην εξελικτική θεωρία με έχουν επηρεάσει. Απλά εδώ διαλέγω το πιο γνωστό από έναν αγαπημένο συγγραφέα. Ο Dawkins με αυτό το βιβλίο προσεγγίζει την εξέλιξη με έμφαση στα γονίδια σαν κύριους φορείς της. Παράλληλα εισάγει την έννοια του meme σαν το αντίστοιχο «γονίδιο» στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Η αλήθεια είναι ότι το εξελικτικό υπόδειγμα είναι πια κυρίαρχο στην μοντέρνα σκέψη και μεταβάλει ριζικά σχεδόν όλες τις κοινωνικές επιστήμες. Η εξελικτική ψυχολογία, η κοινωνιοβιολογία και η πρόσφατη απόπειρα εφαρμογής της στην πολιτική επιστήμη, αποδεικνύουν πόσο σημαντική είναι η κατανόηση των θεμελιωδών εννοιών της εξελικτικής θεωρίας.
Daniel Yergin, Joseph Stanislaw: “The Commanding Heights : The Battle for the World Economy”
Η συναρπαστική ιστορία της μάχης μεταξύ κρατισμού και ελεύθερης αγοράς στον 20 αιώνα. Το βιβλίο είναι καλό, αλλά το ντοκιμαντέρ (που μπορεί να το δει κανείς ελεύθερα στο internet) ακόμα καλύτερο με πλούσιο υλικό. Ο τίτλος commanding heights προέρχεται από μια φράση του Λένιν για τον έλεγχο των στρατηγικών υψωμάτων μιας οικονομίας, δηλ. των μεγάλων επιχειρήσεων και βιομηχανιών. Η ιστορία ξεκινάει από την ρώσικη επανάσταση του 1917, συζητάει την αντίθεση Keynes και Hayek, την άνοδο της σχολής του Σικάγο, την κρίση του 70, την κυριαρχία των φιλελεύθερων σε Ευρώπη και ΗΠΑ την δεκαετία του 80 και την παγκοσμιοποίηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου