Αγαπητοί φιλελεύθεροι αναγνώστες του "ΜπλεΜήλου", αν περιμένετε αν διαβάσετε ένα άρθρο όπου θα περνάω τον καθηγητή Βαρουφάκη γενεές δεκατέσσερις και θα τον αποκαλώ με το προσωνύμιο "Μπαρουφάκης" , μάλλον θα απογοητευτείτε. Στην πραγματικότητα, θα ήθελα να εξετάσω ποιά είναι τέλος πάντων αυτά τα φοβερά και τρομερά που λέει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει συγκέντρωσει την οργή και το μένος του Μνημονιακού μπλοκ και ιδιαίτερα της φιλελεύθερης παραφυάδας του.
Πολύ διαφωτιστική είναι η συνέντευξη που έδωσε ο καθηγήτης Βαρουφάκης στην τηλεοπτική εκπομπή "Κουτί της Πανδώρας" και την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ. Ακολουθούν κάποια πολύ ενδιαφέροντα αποσπάσματα:
-"(Τα Μνημόνια) αγοράζουν χρόνο. Τα μνημόνια αυτά δεν είχαν καμία άλλη χρήση παρά μόνο να δώσουν στη Γερμανία και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα περιθώριο χρόνου μέχρι να αποφασίσουν πως θέλουν να αντιμετωπίσουν το συστημικό πρόβλημα της ευρωζώνης.Το λάθος εδώ έγκειται, στο ότι αυτός ο χρόνος εξαγοράστηκε εις βάρος της βιωσιμότητας του χρέους των χωρών στις οποίες προέκυψε το πρόβλημα χρέους και της βιωσιμότητας του τραπεζικού συστήματος της Ευρωζώνης στο σύνολο της.
Γιατί; Ο λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι ανήκουμε σε ένα ευρωσύστημα, που όπως είπα και προηγουμένως, ήταν σχεδιασμένο λες και στόχος του ήταν, με την πρώτη κρίση να αρχίσει να καταρρέει."
-"Αν πίστευε ότι υπάρχει έστω και μια μικρή πιθανότητα να μπορούμε στα επόμενα χρόνια να πληρώνουμε τους μισθούς και τις συντάξεις με την πολιτική που ασκούμε σήμερα, χωρίς να γίνει στάση πληρωμών, χωρίς να υπάρξει ένα μεγάλο συστημικό σοκ και στην Ελλάδα αλλά και εκτός Ελλάδας, θα έλεγα προχωρήστε. Θα υποστήριζα την κυβερνητική προσπάθεια.Θεωρώ όμως ότι η στάση πληρωμών θα γίνει, ας το πούμε αναδιάρθρωση χρέους, ξέρετε κάποιον άλλο ευφημισμό θα βρουν. Τώρα έχουμε roll over, έχουμε μετακυλήσεις, έχουμε… Η ουσία είναι η εξής. Η ουσία είναι ότι οι δανειστές κάποια στιγμή θα πάρουν το μήνυμα ότι ένα μεγάλο ποσοστό των χρημάτων που έχουν να λάβουν δεν θα το πάρουν. Αυτό θα γίνει. Και θα γίνει γιατί ο όγκος του χρέους είναι τόσο πολύ μεγάλος."
-"Όταν είναι να κάνεις μια στάση πληρωμών, όταν είναι να δηλώσεις πτώχευση του Δημοσίου, δηλαδή ανικανότητα αποπληρωμής, αν είναι να γίνει, μια πολύ βασική αρχή της λογικής είναι ότι όσο πιο γρήγορα γίνει, τόσο καλύτερα. Γιατί να σας το πω διαφορετικά;Ο κύριος Παπανδρέου μπορεί να πει ότι κερδίσαμε αυτόν το χρόνο με το μνημόνιο που πήραμε. Λοιπόν θα σας πω ότι δεν κερδίσαμε τίποτα για τον απλούστατο λόγο ότι οι αγορές, οι επενδυτές, ξέρανε όλο αυτό τον καιρό, ότι απλώς αγοράσαμε χρόνια, είναι σαν κάποιος να μας έδωσε μια ακριβή πιστωτική κάρτα να τραβάμε ρευστό για να μην πτωχεύσουμε τυπικά. Την ώρα που εσύ τραβάς από αυτή την πιστωτική κάρτα δεν σε εμπιστεύεται κανένας γιατί ξέρει ότι κάποια στιγμή θα σου τελειώσει η πιστωτική κάρτα και θα βαρέσεις κανόνι. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ένα χρόνο τώρα στην Ελλάδα δεν γίνεται καμία επένδυση. Οπότε όλη αυτή την χρονιά δεν κερδίσαμε χρόνο για να κάνουμε κάτι καλό, κερδίσαμε χρόνο για να αποσαθρωθεί ο παραγωγικός ιστός της χώρας. Και όταν θα γίνει λοιπόν το μπαμ, θα έχουμε μικρότερο παραγωγικό ιστό, θα έχουμε μικρότερο ΑΕΠ για να πληρώσουμε μεγαλύτερα χρέη.
Οπότε η απάντηση στο ερώτημα σας είναι, αν είναι να γίνει στάση πληρωμών, ας γίνει νωρίτερα, παρά αργότερα."
-"Αυτά τα χρήματα του δανείου δεν πηγαίνουν για εξυπηρέτηση του ήδη υπάρχοντος χρέους;
Βεβαίως. Ναι, αλλά αυτά κάποια στιγμή τελειώνουν, όπως τελείωσαν το 2011 και για αυτό μιλάμε για μια νέα δανειακή σύμβαση για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να αποπληρώνουμε το 2012. Αλλά αυτό θυμίζει τον τζογαδόρο που επιστρέφει στο καζίνο, χάνει όλο και περισσότερα χρήματα, δανείζεται όλο και περισσότερα χρήματα με στόχο μπας και ρεφάρει. Ξέρετε, ο τζογαδόρος μπορεί να ρεφάρει, γιατί μπίλια είναι αυτή στο καζίνο, στην ρουλέτα, μπορεί να κάτσει. Μια χώρα δεν μπορεί να ρεφάρει. Γιατί η παραγωγική διαδικασία δεν είναι σαν την λοταρία. Εδώ είναι κουκιά μετρημένα. Όταν μειώνονται οι επενδύσεις, και μειώνεται η βιομηχανική παραγωγή και ο κύριος Παπακωνσταντίνου αναγκάζεται λόγω αστοχιών της πολιτικής του και της τρόικας να αυξάνει όλο και περισσότερο τους φόρους, γονατίζει όλο και περισσότερο την οικονομία και με μαθηματική ακρίβεια το ΑΕΠ θα μειώνεται και το χρέος θα αυξάνεται.
Τώρα αυτό το πράγμα συνεχίζεται, γιατί μας δανείζουν οι πλεονασματικοί της Ευρώπης. Κάποια στιγμή η κυρία Μέρκελ, θα πάει στη Βουλή να ζητήσει και άλλα δάνεια για εμάς και η Βουλή δεν θα της τα δώσει. Και τότε το μπαμ θα είναι χειρότερο και για την κυρία Μέρκελ και για εμάς. Και το έλλειμμα δεν θα είναι μόνο έλλειμμα στον προϋπολογισμό, αλλά θα είναι και δημοκρατικό, πολιτικό έλλειμμα, καθώς καμία κυβέρνηση, είτε πλεονασματικής χώρας είτε ελλειμματικής χώρας δεν θα νομιμοποιείται πλέον στη συνείδηση των εκλογέων της."
-"Οι κερδοσκόποι όμως από μόνοι τους, δεν μπορούν να κατευθύνουν τις τύχες ενός μεγάλου συστήματος, το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερο από τους ίδιους. Αυτό που θα κάνουν, στην χειρότερη ή καλύτερη περίπτωση είναι να μεγεθύνουν ή να επιβραδύνουν υπάρχουσες τάσεις της μακροοικονομίας που μας περικλείει. Νομίζω ότι το να ψάχνουμε θεωρίες συνομωσίας με κερδοσκόπους πίσω από τις συγκεκριμένες δυστυχείς στιγμές που περνάει η Ελλάδα και η Ευρώπη είναι σφάλμα."
Αυτά είναι λοιπόν τα τόσο τρομερά και εξόχως αντιφιλελεύθερα που υποστηρίζει ο καθηγητής Βαρουφάκης. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν διαφωνώ μαζί του σε πολλά σημεία. Πχ όταν θεωρεί σαν σημαντικότερο πρόβλημά μας τη φοροδιαφυγή και όταν λέει πως το ελληνικό κράτος δεν είναι μεγάλο, αλλά απλά αναποτελεσματικό. Επίσης, όταν βλέπει σαν λύση ένα είδος ευρωπαϊκού Σχεδίου Μάρσαλ. Όμως η κριτική που του ασκούν οι Έλληνες φιλελεύθεροι δεν επικεντρώνεται σε αυτά τα σημεία, όπως θα ανέμενε κανείς . Εξάλλου, περιέργως, πολλοί φιλελεύθεροι δείχνουν μια ιδιαίτερη αδυναμία σε γαργαντουικά σχέδια δημοσίων επενδύσεων, ενώ οι περισσότεροι όλο και θα κάνουν και κάποιο ηθικολογικό κήρυγμα εναντίον της φοροδιαφυγής. Ο πραγματικός λόγος που ο καθηγητής Βαρουφάκης εξοργίζει τόσο τους Έλληνες φίλους της ελεύθερης αγοράς είναι πως αντιτάχθηκε στο Μνημόνιο και μίλησε για τις ευθύνες του ευρωσυστήματος στην ελληνική κρίση. Και ως γνωστόν, για τους φιλελεύθερους το Μνημόνιο είναι κάτι σαν Ευαγγέλιο ενώ αποτελεί ασυγχώρητη ύβρη γι αυτούς να αμφισβητείς τη σοφία της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών .
Και φτάσαμε στο εξής παράδοξο : ένας αριστερός Κεϋνσιανός, σαν τον Βαρουφάκη, να μας λέει πως δεν λύνεις ένα πρόβλημα χρέους με περισσότερα δάνεια , να απορρίπτει τη συνωμοσιολογία περί "σατανικών κερδοσκόπων" και να προτείνει τη λύση που δίνει η αγορά σε περιπτώσεις σαν της Ελλάδας δηλαδή την ,ούτως ή άλλως, αναπόφευκτη "στάση πληρωμών " (λύση που υποστηρίζουν και οι περισσότεροι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι ανά τον κόσμο). Και από την άλλη, έχουμε τους "φιλελεύθερους" που ,κόντρα στις ιδέες τους, ελπίζουν πως θα μας σώσουν τα νέα γιγαντιαία δάνεια , στηρίζουν ένα πρόγραμμα που βασίζεται στη φορολογική αφαίμαξη των πολιτών και ταυτόχρονα, καταφεύγουν στη λιακοπούλεια συνωμοσιολογία για να εξηγήσουν τους λόγους της αποτυχίας της αγαπημένης τους ευρωζώνης. Αν μη τι άλλο, η Μνημονιακή Ελλάδα δεν χωράει σε ιδεολογικά καλούπια και στεγανά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου