Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο που κάποιοι Έλληνες φιλελεύθεροι μοιράζονται με την ελληνική κοινωνία εν γένει, είναι η πλήρης απουσία ιστορικής μνήμης. Δεν εξηγείται αλλιώς η έντονη αγανάκτηση πολλών φιλελεύθερων ψηφοφόρων της ΝΔ για τις δηλώσεις της κυρίας Παπακώστα περί..."βάρβαρου καπιταλισμού". Όταν διάβασα τα δηκτικά σχόλια στο διαδίκτυο, πραγματικά απόρησα. Μα πού ήταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια;
Μια στοιχειώδης ματιά στην "αμαρτωλή" ιστορία της ΝΔ αποδεικνύει πως η..."μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη" μακράν του να θεωρηθεί "φιλελεύθερο κόμμα", επί τριάντα συναπτά έτη και με μία μόνο χαρακτηριστική εξαίρεση (1990-1993),βρισκόταν στην πρωτοπορία των πιο κρατικιστικών ιδεολογικών σχημάτων.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το Α΄ Προσυνέδριο της ΝΔ στη Χαλκιδική το 1977, όταν ο Παναγής Παπαληγούρας προσδιόρισε την οικονομική διάσταση των αρχών της στρατηγικής του κυβερνώντος κόμματος λέγοντας πως: «...Η πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει- για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα- η χώρα στους διαφόρους τομείς της κρατικής δραστηριότητος θα πρέπει να εξυπηρετεί ορισμένες,πρωταρχικού χαρακτήρος,εθνικοπολιτικές επιδιώξεις, εκείνες ακριβώς που προκύπτουν από τη χθεσινή έκθεση των ιδεολογικών και καταστατικών αρχών της ΝΔ στην οποία προέβη ο αρχηγός της...».
Ξεχνάει άραγε κανείς τη χαρακτηριστική φράση του Κων/νου Τσάτσου ότι «ο φιλελευθερισμός της ΝΔ δεν είναι ο ασύδοτος (sic) φιλελευθερισμός της παλιάς εποχής.Είναι ο φιλελευθερισμός ο συνδεδεμένος με τον έλεγχο του κράτους,με τους απαραίτητους για την επίτευξη μεγαλύτερης κοινωνικής δικαιοσύνης περιορισμούς που καθορίζει το κράτος"
Και φυσικά, αυτή η θεωρητική κατεύθυνση των ιθυνόντων της ΝΔ συνοδεύτηκε από ένα αναμενόμενο "τριτοδρομικό" μίγμα έντονα κρατικιστικής πολιτικής. Η Ολυμπιακή κρατικοποιήθηκε στη διάρκεια της κυβέρνησης Καραμανλή (1975), το ίδιο και τα διυλιστήρια στον Ασπρόπυργο. Τότε περίπου κρατικοποιήθηκε και ο Όμιλος Ανδρεάδη με όλα τα εμπορικά,ασφαλιστικά και χρηματοπιστωτικά του ιδρύματα (όμιλος της Εμπορικής Τράπεζας). Θυμίζουμε ότι με αστραπιαίες διαδικασίες που θα ζήλευε σήμερα και ο... Τσάβες, συγκλήθηκε έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο και εν συνεχεία συντάχθηκε πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την κρατικοποίηση της Εμπορικής, η οποία ξημερώματα, με την υπογραφή του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τσάτσου, δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ. Όλα αυτά έκαναν τον τότε αντιπρόεδρο του ΣΕΒ Παπαλεξόπουλο, να ξεσπάσει, κατηγορώντας τους Καραμανλή και Παπαληγούρα για σοσιαλμανία.
Η σύντομη "νεοφιλελεύθερη" παρένθεση της ΝΔ έληξε άδοξα με την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, και με την απόσειση κάθε "νεοφιλελεύθερου" χαρακτηριστικού από τον ιδεολογικό μανδύα του κόμματος, μέσα από το 3ο συνέδριο της Χαλκιδικής (1994). Τότε, η εβερτική δεξιά πέταξε τα φιλελεύθερα φτιασίδια από το πρόσωπο του κόμματος, αφού η ΝΔ ζυγίστηκε από τους δεξιούς κήνσορες και βρέθηκε κόμμα "ούτε σοσιαλιστικό , ούτε νεοφιλελεύθερο".
Το βασικότερο ζητούμενο βέβαια σε όλη αυτή την ιδεολογική συζήτηση ήταν οι προτιμήσεις της βάσης της ΝΔ, η οποία έδειξε επανειλημμένα την βούλησή της να ξεφορτωθεί την κληρονομιά της λιτότητας και των φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, με αποκορύφωμα φυσικά την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά στην αρχηγία του κόμματος. Ενός Σαμαρά που με τις ενέργειές του συντέλεσε στην πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, επικαλούμενος το βαθιά ριζωμένο εθνικισμό και κρατισμό της βάσης του κόμματος (θυμίζουμε ότι οι λόγοι που προβλήθηκαν για τις αποσκιρτήσεις ήταν το Μακεδονικό και το "επαίσχυντο πωλητήριο του ΟΤΕ").
Κι ύστερα απ'όλη αυτή την ιστορία σοσιαλισμού δεξιάς κοπής, η Παπακώστα άδικα χαρακτηρίζει τον Καπιταλισμό βάρβαρο; Μα, αγαπητοί μου, εκείνη απλά ακολουθεί την ιστορική γραμμή του κόμματος της! Και φυσικά, η ΔΑΚΕ καλώς υπερθεματίζει σε αυτό το αντικαπιταλιστικό κλίμα, με φλογισμένα Πανώ κατά των ιδιωτικοποιήσεων ή και χτυπώντας αλύπητα ανθρώπους σαν τον Κ.Μητσοτάκη που τόλμησαν να την κριτικάρουν:
"Σε μια ύποπτη συγκυρία ( ο Κ.Μητσοτάκης) προβάλλει τις απόψεις του για τη ΔΑΚΕ,κάτι που μας θυμίζει τις τακτικές της οικογένειάς του,κάποια μέλη της οποίας έρχονται κατά καιρούς να στηρίξουν το ΠαΣοΚ χτυπώντας τη λαϊκή κοινωνική βάση της παράταξης"
Αν αφήσουμε τις κακόγουστες αιτιάσεις, το παραπάνω κείμενο είναι απόλυτα ειλικρινές. Αφήστε την κοινωνική βάση της παράταξης να εκφραστεί κε Μητσοτάκη! Όχι στις ελεύθερες αγορές και τον ιδιωτικό τομέα, όχι στον "ασύδοτο φιλελευθερισμό" που έλεγε και ο Τσάτσος πριν 30 χρόνια. Σα να μην πέρασε μία μέρα...
Όπως έγραψε ο Μ.Παπαγιαννάκης : "Εκεί είναι πιθανότατα η αχίλλεια πτέρνα των ελλήνων φιλελευθέρων. Το πιο συγγενικό τους κόμμα, εκτός από τις παλαιότερες ευθύνες του, είναι και παραμένει ‘κρατικιστικό’ όσο και τα άλλα."
Οπότε το εύλογο ερώτημά δεν είναι γιατί η Παπακώστα και η Δ.Α.Κ.Ε. λένε τα όσα λένε, αλλά, τι στην οργή γυρεύουν οι (λιγοστοί) συνειδητοποιημένοι φιλελεύθεροι, σε ένα κόμμα με τέτοια ιστορία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου