Ακούγεται συχνά τελευταία πως ένα άλλο Μνημόνιο είναι εφικτό. Ένα Μνημόνιο που θα μειώνει τη φορολογία και θα δίνει περισσότερη έμφαση στη μείωση δαπανών και στις ιδιωτικοποιήσεις . Σύμφωνα με αυτή τη σχολή σκέψης , για την αύξηση της φορολογίας ευθύνεται μόνο η κυβέρνηση Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός δεν διαπραγματεύτηκε σωστά και επέλεξε τη λύση των φόρων, για να μην αναγκαστεί να περικόψει το κράτος και θίξει το κρατικοδίαιτο πλέγμα συμφερόντων που τον κρατάει στην εξουσία. Η αποψη αυτή είναι εν μέρει σωστή, αλλά φοβάμαι πως μας κρύβει ολόκληρη την εικόνα. Στην πραγματικότητα, η φορομπηχτική πολιτική αποτελεί πάγια επιλογή των δανειστών μας . Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στο Μνημόνιο που υπέγραψε η Πορτογαλία.
Ο κύριος Σαμαράς μας λέει πως η πορτογαλική κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε το Μνημόνιο πολύ καλύτερα από τη δική μας. Όμως, ούτε και αυτή γλίτωσε τη λαίλαπα της υπερφορολόγησης. Το πορτογαλικό Μνημόνιο περιέχει σωρεία νέων φόρων που θεωρητικά θα φέρουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στα δημόσια ταμεία (πχ μεταφορά αγαθών και υπηρεσιών στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ, αύξηση φόρων κατανάλωσης, μείωση φοροαπαλλαγών και εκπτώσεων κτλ). Κάτι τέτοιο, όμως δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει. Οι γραφειοκράτες της Ε.Ε. έχουν επιβάλλει μια σειρά νέων πανευρωπαϊκών φόρων και επιδιώκουν σταθερά την εναρμόνιση της φορολογίας όλων των ευρωπαϊκών χωρών στα υψηλά επίπεδα της Γαλλίας και της Γερμανίας, ώστε να μην υπάρχει ανταγωνισμός από τα κράτη-μέλη με μικρότερη φορολογία. Επίσης, η αύξηση των φορών αποτελεί σταθερή επιλογή όλων των προγραμμάτων που έχει εκπονήσει το ΔΝΤ σε όλα τα μήκη και πλάτη της γής, είτε στη Νότια Κορέα, είτε στην Τουρκία, είτε στη Ρωσία, είτε στην Αργεντινή . Ακόμη και όταν το ΔΝΤ έχει το ρόλο του απλού συμβουλάτορα , η λύση που προωθεί είναι πάλι η ίδια : φόροι, φόροι, φόροι! (πχ στην Κίνα , στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία).
Ακόμη λοιπόν και αν οι πολιτικοί μας αρχηγοί συναινούσαν σήμερα στο αιτημα της μείωσης της φορολογίας και έσπευδαν γονυπετείς στις Βρυξέλλες ή στην Ουάσινγκτον, πολύ φοβάμαι πως η Τρόικα δεν θα συγκινούνταν ιδιαίτερα! Δυστυχως , ο ελληνικός λαός βρίσκεται εγκλωβισμένος μεταξύ μιας διεθνούς γραφειοκρατίας που με την κρατικίστικη λογική της θεωρεί σαν λύση-πασπαρτού την αύξηση των φόρων και μιας κυβέρνησης που επιλέγει να μεταφέρει τα βάρη στους πολίτες, μέσω της φορολογίας, παρά να θίξει το κρατικοδίαιτο σύστημα που μας χρεωκόπησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου