"Οι κεντρικές τράπεζες είναι σίγουρα ένας από τους μεγαλύτερους πρόξενους βλαβών της εποχής μας.
Αυτές -και κυρίως η FED- ήταν υπεύθυνες για την καταστροφή του κανόνα χρυσού, ο οποίος αποτελούσε τροχοπέδη για τις πληθωριστικές πολιτικές, καθώς επίσης για την αντικατάστασή του το 1971 από ένα σύστημα αμιγούς χάρτινου χρήματος χωρίς αντίκρυσμα (fiat). Έκτοτε οι κεντρικές τράπεζες μπορούν και δημιουργούν χρήμα κυριολεκτικά εκ του μηδενός. Είναι όμως βέβαιο πως περισσότερο χάρτινο χρήμα δεν σημαίνει πλουσιότερη κοινωνία - μόνον περισσότερο τυπωμένο χαρτί είναι. Διότι εάν ήταν διαφορετικά, γιατί να υπάρχουν φτωχές χώρες και φτωχοί άνθρωποι ακόμα γύρω μας; Αλλ’ όμως η έκδοση περισσότερου χρήματος καθιστά τον μονοπωλιακό του παραγωγό (δηλαδή την κεντρική τράπεζα) καθώς και τους πρώτους αποδέκτες στη πυραμίδα (ήτοι την κυβέρνηση, τις συνδεδεμένες μ’ αυτήν μεγάλες τράπεζες και τους μεγαλο-πελάτες τους) κατά πολύ πλουσιότερους εις βάρος αυτών που είναι στη βάση της πυραμίδας και λαμβάνουν το πληθωρισμένο χρήμα τελευταίοι.
Χάρη στην απεριόριστη δυνατότητα των κεντρικών τραπεζών να τυπώνουν φρέσκο χρήμα, οι κυβερνήσεις μπορούν να συντηρούν συνεχώς ολοένα μεγαλύτερα ελλείμματα στους προϋπολογισμούς τους και να συσσωρεύουν ολοένα περισσότερα χρέη για να χρηματοδοτούν τους -ουσιαστικά- ανέφικτους πολέμους -- θερμούς και ψυχρούς, εντός και εκτός των συνόρων -- και να ασχολούνται με ένα σωρό ατασθαλίες και περιπέτειες, και που διαφορετικά όλα αυτά θα ήταν μη πραγματοποιήσιμα.
Χάρη στις κεντρικές τράπεζες, οι περισσότεροι “νομισματικοί εμπειρογνώμονες” και οι “μεγάλοι μακρο-οικονομολόγοι” μπορούν και μετατρέπονται σε αμειβόμενους κυβερνητικούς προπαγανδιστές “εξηγώντας” --σαν άλλοι θαυματοποιοί αλχημιστές-- πώς η πέτρα (ή το χαρτί) μετατρέπονται σε άρτον (δηλαδή πλούτο).
Χάρη στις κεντρικές τράπεζες τα επιτόκια είναι δυνατόν να διατηρούνται τεχνητά χαμηλά, φτάνοντας ακόμα μέχρι και το μηδέν, ώστε να προωθούνται λανθασμένα οι πιστώσεις σε ολοένα χαμηλότερης πιστοληπτικής ικανότητας εγχειρήματα και άτομα (ενώ ταυτόχρονα θα εκτοπίζουν άλλα περισσότερο αξιόπιστα) και προκαλώντας έτσι ολοένα μεγαλύτερες επενδυτικές φούσκες ακολουθούμενες από ολοένα μεγαλύτερες και εντυπωσιακότερες υφέσεις.
Και τέλος, χάρη στις κεντρικές τράπεζες αντιμετωπίζουμε μια δραματικά αύξανόμενη πληθωριστική απειλή που θα ξεσπάσει όταν έρθει η ώρα του τελικού απολογισμού και της πληρωμής λογαριασμών."
[O οικονομολόγος και φιλόσοφος Hans Hermann Hoppe συνοψίζει, με τον καλύτερο τρόπο, τη φιλελεύθερη-"Αυστριακή" κριτική στις κεντρικές τράπεζες σε συνέντευξη που δίνει στο "Daily Bell". Ολόκληρη την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που καλύπτει μια σειρά από θέματα , μπορείτε να τη διαβάσετε , μεταφρασμένη στα ελληνικά , στο "Oikonomika Blog",
εδώ και εδώ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου