Ο Γιώργος Δελαστίκ, δεν θα έλεγα πως είναι ένας δημοσιογράφος που αγαπάμε ιδιαίτερα εδώ στο "Μπλε Μήλο". Και όμως... Τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφασίζουν για την κοινή οικονομική διακυβέρνηση της Ε.Ε., χωρίς καν να μπουν στον κόπο να ζητήσουν τη γνώμη των λαών τους... Τη στιγμή , που θεσμοί, κοινοβούλια και συντάγματα δεκαετίων (ή και αιώνων) μπαίνουν στο περιθώριο, για να τα αντικαταστήσει μια μη εκλεγμένη γραφειοκρατία στις Βρυξέλλες... Μια τέτοια , τόσο κρίσιμη, στιγμή , θα ευχόμουν και οι Έλληνες φιλελεύθεροι να έδειχναν την ίδια ευαισθησία που δείχνει και ο αριστερός Γιώργος Δελαστικ όταν επικρίνει τον πραξικοπηματικό, πατερναλιστικό και συγκεντρωτικό τρόπο με τον οποίο παίρνουν αυτές τις τόσο κρίσιμες για τις ζωές όλων μας αποφάσεις οι Ευρωπαίοι ηγέτες :
"Πραξικοπηματικός είναι πλέον ο τρόπος λήψης αποφάσεων, που συστηματικά προωθείται στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ. Μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί με το περιεχόμενο της πρότασης της Μέρκελ. Αυτό αποτελεί θέμα συζήτησης και απόψεων. Εκείνη όμως που είναι εντελώς απαράδεκτη είναι η μεθόδευση επιβολής αυτών των μέτρων. Ενώ θα αλλάξουν ριζικά και επί τα χείρω τη ζωή όλων των Ευρωπαίων πολιτών, δεν καταρτίζουν οι ηγέτες μια συνθήκη με τα μέτρα αυτά, αλλά θα τα περάσουν ως δήθεν... «τρέχουσες» αποφάσεις! Ο λόγος είναι απλός: μια ευρωπαϊκή συνθήκη υπόκειται σε συγκεκριμένες διαδικασίες έγκρισης και επικύρωσής της από τα κοινοβούλια ή με δημοψηφίσματα. Αυτό ακριβώς θέλουν να αποφύγουν οι «πραξικοπηματίες» ηγέτες!"
8 σχόλια:
Η συμφωνια με τον Δελαστικ ειναι κατι που θα πρεπει να σας προβληματισει...
Για ποια κοινοβουλια μιλαει ο Δελαστικ; Aυτα που εδω και δεκαετιες ψευδονται στην Ευρωπη; Αυτα που ειναι αποτελεσμα εξαγορας, εκμαυλισμου, παραπληροφορησης και εκβιασμων των ιδιων των λαων τους;
E αυτα δεν θα επρεπε να εχουν κανενα δικαιωμα να αποφασιζουν για το μελλον της Ευρωπης. Ως σαμποταριστες που ειναι θα επρεπε κανονικα να πεταχτουν μονοι στον Νοτιοβαλκανικο βοθρο που τους αξιζει.
Mωρε τι μας λετε παλιοφασιστες που σας επιασαν οι ''δημοκρατικες ευαισθησιες'';
Δευκαλίωνα, δεν θα διαφωνήσω μαζί σου πως τα εθνικά κοινοβούλια είναι έτσι όπως τα λες. Όμως παρέχουν κάποιες ελάχιστες εγγυήσεις πως ο πολίτης θα έχει κάποιο λόγο σε ότι συμβαίνει στη χώρα του. Δυστυχώς, με την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση, η εξουσία περνάει σε γραφειοκρατικά όργανα, που δεν λογοδοτούν ούτε κατ'ελάχιστον στον πολίτη της Ευρώπης. Το ζήτημα είναι, μέσω της αποκέντρωσης, να φέρουμε τους υπάρχοντες θεσμούς πιο κοντά στον έλεγχο των πολιτών και όχι να τους απομακρύνουμε τελείως, όπως γίνεται τώρα με την ευρωπαϊκη ενοποίηση.
Η αναφορα μου ηταν για το Ελληνικο κοινοβουλιο κυριως και οχι για τα Ευρωπαικα. Κατα τα αλλα συμφωνω. Ωστοσο οι απατεωνες και οι ψευτες πολυ καλως αποκλυονται. Η ΕΕ εχει δικαιωματα και υποχρεωσεις, εμεις εχουμε ενα καθεστως ''δεν πληρωνω'' αλλα ''θελω να εχω δικαιωματα'' και μαλιστα ακομη και δυνατοτητα Βετο. Ε οχι οι αντιευρωπαιοι σαμποταριστες που καλλιεργουν Σπιθες και Χρυσες Αυγες δεν εχουν θεση στην δημοκρατικη Ευρωπη. Οταν αυτος ο λαος κανει επιτελους αστικοδημοκρατικη επανασταση ας ζητησει να μπει στην Ευρωπαικη οικογενεια, μεχρι τοτε θα ειναι λαθρεπιβατης που για το καλο της Ευρωπης αλλα και των Ελληνων πρεπει να αποβληθει, μπας και εκδημοκρατιστει, χωρις τα κονδυλια της ΕΕ, ως εργαλειο εκμαυλισμου
Απο που προκύπτει οτι θα αλλάξει "επί τα χείρω τη ζωή όλων των Ευρωπαίων πολιτών" ; ΟΙ Γερμανοί που εφαρμόζουν ήδη αυτά τα μέτρα, ζούνε χειρότερα απο όλους τους Ευρωπαίους ;
Προκύπτει από το εγχειρίδιο του καλού κνίτη που το '80 υποστήριζε τη δημοκρατική επέμβαση των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν.
κ.Χορμοβίτη όταν ο Γουάσιγκτον, ο Τζέφερσον και οι υπόλοιποι έγραφαν το αμερικανικό σύνταγμα και αποφάσιζαν ότι πρέπει οι πολιτείες να ενωθούν σε ομοσπονδία ρώτησαν κανέναν αμερικανικό λαό; Έκαναν μήπως κάποιο δημοψήφισμα; Και μήπως οι μέχρι τώρα ευρωπαϊκές συνθήκες δεν επικυρώνονται από τα περισσότερα κοινοβούλια αλλά και από δημοψηφίσματα με ελάχιστες εξαιρέσεις; Αν ο ελληνικός λαός θέλει έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ δεν έχει παρα να ψηφίσει ΚΚΕ στις επόμενες εκλογές.
Όταν φτάνετε να συμφωνείτε με τη λογική του Δελαστίκ θα πρέπει να αρχίσετε να ανησυχείτε τι λάθος κάνετε.
Αυτό που αποτελεί το μεγάλο λάθος, που μπορεί να εξελιχθεί ακόμα και σε έγκλημα, των Ευρωπαίων ηγετών είναι ότι δεν προχωρούν καθόλου την πολιτική ενοποίηση δίπλα στην οικονομική, υποτασσόμενοι στους στενόμυαλους εθνικισμούς της κάθε αστικής τάξης, που τους ενισχύει βέβαια σε κάθε χώρα η ακροδεξιά και οι ψευτοαριστεροί τύπου Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, οι τελευταίοι με το πρόσχημα του "αντινεοφιλελευθερισμού".
Ο Δελαστίκ όμως δε θέλει κάτι τέτοιο. Κι αυτός και το φιλαράκι του ο Π. Παπακωνσταντίνου, σα γνήσια τέκνα του λεγόμενου "ΚΚΕ" της εποχής Φλωράκη μισούν την ΕΟΚ - ΕΕ με επιχειρήματα από το οπλοστάσιο της μπρεζνιεφικής και σήμερα πουτινικής άρνησης του ευρωπαϊκού αστικού φεντεραλισμού. Είναι ο τύπος που έγραφε, όπως λέει κι ο ανώνυμος, βιβλιαράκια για το πόσο καλό έκανε ο ρώσικος φασισμός στον κατεχόμενο λαό του Αφγανιστάν, ενώ πρόσφατα ανακάλυψα κι ένα κειμενάκι του, του 1992, όπου επιχαίρει για τη δολοφονία του Αιγύπτιου προέδρου Σαντάτ το 1981 επειδή προφανώς αυτός είχε ξωπετάξει τους σοβιετικούς φασίστες από τη χώρα του το 1976.
Η οικονομολογία και η προπαγάνδα αυτού του κνίτη - ΝΑΡίτη είναι απαράδεκτες, απόλυτα καθεστωτικές και κρατικά αποδεχτές, και όλες αν εφαρμοστούνε οδηγούνε στην εσωτερική φαγωμάρα και τη διάλυση την ΕΕ. Μόνο για την Τσετσενία είχε πάρει καλούτσικη θέση κανά δυο φορές, αλλά και πάλι χωρίς να βάζει θέμα δημοκρατικού μετώπου με κάθε αντιφασίστα, ακόμα και αστό, για τη λευτεριά της Τσετσενίας από τους Ρώσους ναζήδες...
Κοινώς, επειδή αν και οι μαρξιστές με τους φιλελεύθερους έχουμε μεγάλες στρατηγικές διαφορές και διαφορές αρχών, θεωρώ το Δελαστίκ πολύ πιο δεξιά από το μέσο ακόμα και απλό οικονομιστή φιλελεύθερο, θα σας έλεγα να το ξαναδείτε το θέμα...
Α, ξέχασα να πω πως μου αρέσει πολύ το μπλε μήλο σα σύμβολο του ιστολογίου - βγάζει μια φρεσκάδα...
Θά σκαγα αν δε το λεγα...
Σαφώς και δεν υπέκυψα ξαφνικά στη γοητεία του σοσιαλκρατικίστικου οράματος του Γιώργο Δελαστίκ. Και σαφώς καταλαβαίνω πως ο Δελαστικ αντιτίθεται στην Ε.Ε. επειδή τη θεωρεί ...νεοφιλελεύθερη. Νομίζω όμως πως στις τελευταίες γραμμές του άρθρου του, ο Δελαστικ θέτει κάποια πολύ σημαντικά ζητήματα. Ανεξάρτητα, με το αν θέλουμε μια φιλελεύθερη ή μια σοσιαλιστική Ελλάδα, έχουμε ή όχι το δικαίωμα να αποφασίσουμε εμείς γι αυτό και όχι να μας το επιβάλλουν απ'έξω? Οι προτάσεις Μέρκελ για οικονομική διακυβέρνηση της Ευρώπης πρέπει ή όχι να τεθούν στην κρίση των λαών της Ευρώπης? Και αν ακόμη και όταν παίρνονται τόσο σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον όλων μας, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν νοιάζονται να ζητήσουν τη γνώμη των πολιτών, σε τί άραγε διαφέρει η ΕΕ από την πρώην Σοβιετική Ένωση? Και για να το επεκτείνω : Tί πιθανότητες επιτυχίες έχουν άραγε φιλελεύθερα μέτρα που επιβάλλονται απ' έξω? Αυτά τα έρωτηματα θα ήθελα να τα θέσει το ελληνικό φιλελεύθερο κίνημα που από τη φύση του θα έπρεπε να αντιτίθεται στον συγκεντρωτισμό και πατερναλισμό της ΕΕ. Προς το παρόν , έστω και με διαφορετική ιδεολογική αφετηρία, τα θέτει ο Δελαστικ.
Δυστυχώς, η εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης έχει γίνει μέχρι τώρα ερήμην των λαών της Ευρώπης. Η εξουσια μεταβιβάζεται από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις των εθνών-κρατών σε μια μη εκλεγμένη γραφειοκρατία, και ελάχιστες φορές έχουν τεθεί αυτά τα τόσο ζωτικά ζητήματα στην κρίση των πολιτών. Είναι άραγε τυχαίο πως τις ελάχιστες φορές που έγιναν δημοψηφίσματα, οι πολίτες ψήφισαν αρνητικά στην περαιτέρω ενίσχυση του γραφειοκρατικού τέρατος των Βρυξελλών? Άραγε ο λόγος που αποφεύγουν τωρα το δημοψήφισμα οι Ευρωπαίοι ηγέτες, δεν είναι πως και πάλι οι πολίτες θα απέρριπταν το σχέδιο της ΕΕ? Βέβαια, όπως έχει δείξει η ιστορία αν κάποιος ευρωπαϊκός λαός, τολμήσει να εκφράσει διαφορετική γνώμη (όπως οι Ιρλανδοί που δεν ενέκριναν τη Συνθήκη της Λισαβώνας), οι ευρωπαϊκές ελίτ έχουν το δικό τους τρόπο να τον συνετίσουν και να του δείξουν πώς αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία : δημοψήφισμα ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να γίνει δεκτή η συνθήκη ( αναρωτιέμαι βέβαια, αν η συνθήκη γίνονταν δεκτή από την αρχή, θα ξαναγίνοταν δημόψηφισμα μέχρι να απορριφθεί ;). Έτσι αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία στην ΕΕ.Και μου κάνει εντύπωση το γεγονός πως πολλοί που είναι πάντα έτοιμοι, και σωστά, να καταγγείλουν τον, πολλές φορές, αντιδημοκρατικό και αντιφιλελεύθερο χαρακτήρα των εθνικών κυβερνήσεων, απλά χάσκουν ενθουσιασμένοι μπροστά στις Βρυξέλλες και τις αφήνουν στο απυρόβλητο . Αν λοιπόν, δεχόμαστε να παίρνονται τόσο σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον μας, χωρίς κανείς να μας ρωτήσει, τότε πραγματικά ίσως πρέπει να αναρωτηθούμε τί δεν πάει καλά με μας.
Δημοσίευση σχολίου