Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012
Μοντέρνα αριστουργήματα της κομμουνιστικής λογοτεχνίας
.
ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ
Εδώ μια γεύση για το τι λογοτεχνία θα διαβάζαμε στο σχολείο αν ο λεγόμενος εμφύλιος είχε μια διαφορετική κατάληξη.
Ο Ριζοσπάστης δεν δημοσιεύει μόνο άρθρα με ξύλινη κομματική γλώσσα, αλλά και διηγήματα με ξύλινη κομματική γλώσσα. Στο κυριακάτικο ένθετο της εφημερίδας, «7 Ημέρες Μαζί», είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε για την Ρηνιώ, η οποία είναι «Σάρκα απ' τη σάρκα του λαού» και «ευλογημένο γέννημα της μήτρας της φτωχολογιάς» που «σαν πάτησε γερά στης νιότης τα ποδάρια οργανώθηκε στην ΚΝΕ.»
Η Ρηνιώ όμως σαν «πάτησε γερά στης νιότης τα ποδάρια» δεν δραστηριοποιήθηκε μόνο στο κόμμα αλλά επίσης ερωτεύθηκε, και αυτός ο έρωτας οδήγησε σε ένα επιπόλαιο γάμο που κατέληξε σε ένα διαζύγιο και δυο παιδιά, τα οποία η Ρηνιώ από μόνη της πρέπει να μεγαλώσει.
Έτσι «Πάμφτωχη η Ρηνιώ, άνεργη ή ημιεργαζόμενη, εργαζόμενη ή ημιάνεργη και με την πολιτεία παντελώς απούσα, ανέβαινε ασταμάτητα το Γολγοθά της φτώχειας και της βιοπάλης μετά το διαζύγιο της.» Αν η Ρηνιώ μοιάζει με έναν θηλυκό και ταξικά συνειδητοποιημένο Ξανθόπουλο, είναι γιατί η Ρηνιώ είναι ένας θηλυκός και ταξικά συνειδητοποιημένος Ξανθόπουλος.
Η Ρηνιώ παρόλο που δούλευε νυχθημερόν για τα παιδιά προσπαθούσε να κάνει τα πάντα για ανταποκριθεί στις κομματικές υποχρεώσεις ώσπου:
«Μοιραία, λίγο - λίγο άρχισε να χάνεται απ' την οργάνωση. Οι σύντροφοί της όμως δεν την ξέχασαν. Κάθε που 'χανε μάζωξη, συνέλευση, εξόρμηση, εκλογές κλπ., την έπαιρναν τηλέφωνο και την καλούσαν να συμμετάσχει. Εκείνη ανταποκρινόταν μα λειψά, αφού πάλευε άνισα με το μερονυχτοκάματο.»
Η Ρηνιώ προσπαθούσε αλλά τα πράγματα δυσκόλευαν όλο και πιο πολύ:
«Νοίκια, σχολειά, φροντιστήρια, γυμναστήρια, ξένες γλώσσες, διατροφή, ένδυση, υπόδηση, θέρμανση, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, πού να τα βγάλει πέρα η δόλια με δυο χέρια... Σιμά κόπηκε και το τηλέφωνο, μια κι είναι το πρώτο που αφήνει απλήρωτο ο φτωχός σαν θεριεύει η ανέχεια. Οι σύντροφοί της όμως και πάλι δεν την ξέχασαν. Κάθε που 'χανε μάζωξη, συνέλευση, εξόρμηση κλπ., την επισκέπτονταν στο φτωχικό της να την καλέσουν να συμμετάσχει. Βέβαια, τα πράγματα είχανε παρασφίξει για τη φτωχολογιά. «Μάαστριχτ» που να πάρει ο διάβολος κι είχαν ήδη αρχίσει να γίνονται ορατά τ' αποτελέσματά του.»
Άτιμο το «Μάαστριχτ», αλλά και αυτοί οι σύντροφοι δεν λένε να βοηθήσουν λίγο;
Λογικό ερώτημα, αλλά η κρίση της Ρηνιώς θα βαθαίνει σε επίπεδα μνημονιακά:
«Ανάποδα πράματα όμως. Ενώ δούλευε όλο και περισσότερες ώρες ημερησίως, τα έσοδά της όλο και μειώνονταν και τα έξοδά της όλο και αυγαταίνανε. Αδύνατον πια ν' ανταποκριθεί έστω και λειψά στις τυπικές της υποχρεώσεις σαν μέλος του Κόμματος. Συντρίμμια τα κουράγια της που θάψανε τη διάθεσή της κι ο χρόνος αμείλικτος εχθρός κι αυτός. Οι σύντροφοι της όμως δεν την ξεχνούσαν. Κάθε που 'χανε μάζωξη, συνέλευση, εξόρμηση κλπ., την καλούσαν να συμμετάσχει. Την τελευταία δε φορά που την επισκέφθηκαν της ανακοίνωσαν πως τη διέγραψαν απ' το Κόμμα γιατί η διαρκής απουσία της εμπόδιζε τη λειτουργία της οργάνωσης.»
Ευχάριστο που τα κομματικά στελέχη ποτέ δεν την ξέχασαν και παρεμπιπτόντως της ανακοίνωσαν την διαγραφή της από το κόμμα. Η Ρηνιώ, μετά από αυτή πρόσκαιρη απογοήτευση, θα αποφασίσει όταν «γιγαντώθηκε μέσα της το άσβεστο φίλτρο της αντικειμενικής μάνας» ότι οι σύντροφοι χρειάζονται «παραπέρα διαπαιδαγώγησή». Έτσι κάθεται και τους γράφει μια επιστολή:
«Στις εννιά Οκτώβρη, τραβώντας κατά το Πεδίον του Αρεως να πάρω κι εγώ μέρος στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ ενάντια στη φτώχεια που επιβάλλουν στη λαϊκή οικογένεια οι πλουτοκράτες και τα πολιτικά τσιράκια τους, πέρασα απ' την Ομόνοια. Περπατώντας γοργά, πάνω στη σκουντούφλα μου σκουντουφλάω σε μια γυναίκα, σαραντάρα στην ηλικία, που καθισμένη οκλαδόν στην άκρη του δρόμου ζητιάνευε.»
Η Ρηνιώ ρωτάει την ζητιάνα πόσα νομίζει ότι θα μαζέψει ολημερίς, 20 ευρώ απαντάει η ζητιάνα. Εδώ να σημειώσουμε ότι η ζητιάνα του διηγήματος έχει ένα εισόδημα πέντε φορές παραπάνω από ότι τα επίσημα στοιχεία δίνουν ως το κατά κεφαλήν εισόδημα στον κομμουνιστικό παράδεισο της Βόρειας Κορέας. Μια Βόρεια Κορέα που η «Ρηνιώ» και το ΚΚΕ θαυμάζουν.
Η Ρηνιώ προσφέρει 20 ευρώ στην ζητιάνα και την παροτρύνει να την ακολουθήσει στην πορεία του ΚΚΕ. Όταν η ζητιάνα αρνείται, η Ρηνιώ βάζει τα 20 ευρώ πίσω στην τσέπη της.
«Οχι, αυτή η γυναίκα, Η ΖΗΤΙΑΝΑ, δε χρειάζεται βοήθεια. Βιολογικό καθαρισμό εγκεφάλου, που λέει ο λόγος, χρειάζεται, για να συνέλθει. Ολοι εκείνοι όμως που ζουν γύρω απ' το όριο της φτώχειας και που αντιμετωπίζουν περήφανα την ταξική τους θέση και κατάσταση, δικαιούνται βοήθεια για ν' αναπνεύσουν»
Η επιστολή έχει συνέχεια και η Ρηνιώ καυτηριάζει την έλλειψη συντροφικότητας από τους συναγωνιστές και τους ενημερώνει ότι «ενόψει του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ αποφασίζω να προσφέρω για την οικονομική ενίσχυση του Κόμματός μας όλα μου τα χρήματα...».
Η επιστολή φέρνει ρίγος συγκίνησης στο κόμμα και ο γραμματέας της οργάνωσης την διαβεβαιώνει ότι κατάλαβαν το λάθος τους και της λέει «φτιάξε Ρηνιώ μου ένα καινούριο βιογραφικό και δώσ' το μας... λάθος μας ήτανε που σε διαγράψαμε».
«Ο γραμματέας την αγκάλιασε και της πρόσφερε καρέκλα να τα πουν με την άνεσή τους, έτσι ίσως όπως δεν τα 'χαν πει τόσα χρόνια, με μια συντροφικότητα φουντωμένη πυρκαγιά. «Κάτσε Ρηνιώ, να παραγγείλω απέναντι δυο σουβλάκια κι ένα καραφάκι κοκκινέλι. Να τα πούμε με την ησυχία μας», την κανάκεψε και κάτι ψιθύρισε στα πεταχτά στους άλλους συντρόφους που 'ταν παρόντες. «Πάμε για τα σουβλάκια και το κρασί», είπαν αυτοί και χάθηκαν.»
Εκείνη «πετώντας στα ουράνια από ευτυχία έφτασε στο φτωχικό της. Σαν άνοιξε την πόρτα βρήκε τα παιδιά της να καμαρώνουν και τα δυο μπρος στο παλιό καθρέφτη. «Μαμάκα, ήρθαν κάποιοι σύντροφοί σου απ' το ΚΚΕ. Η οργάνωση μας έστειλε δώρο αυτά τα δύο μπουφάν. Και για σένα μαμά αφήσανε αυτό το φάκελο». Η Ρηνιώ με χέρια ιδρωμένα από αγωνία άνοιξε το φάκελο. Βρήκε μέσα 250 ευρώ κι ένα διπλωμένο λευκό χαρτί Το ξεδιπλώνει και διαβάζει. «Συγνώμη συντρόφισσα».
«Ενας κόμπος βαθιάς συγκίνησης κι ασύγκριτου δέους της φράζει το λαιμό και λύνεται μέσα από ένα λυγμό χαράς κι αισιοδοξίας. Τα παιδιά της κουρνιάζουν μες στο βλέμμα της γεμάτα απορία. «Τι συμβαίνει μανούλα»; Τα σφίγγει τρυφερά στην αγκάλη της και τους εξηγεί. «Σε λίγο παιδιά μου ξεκινά το 17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΚΚΕ. Αυτό συμβαίνει!»
Αυτή την στιγμή το ΚΚΕ συναγωνίζεται την Δημοκρατική Αριστερά και το ΠΑΣΟΚ για την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κουράγιο Έλληνες.
Θα γράφανε τα ίδια και στον ΣΥΡΙΖΑ αν καταδεχόντουσαν να γράψουν στα ελληνικά.
Διαβάστε ολόκληρο το αριστούργημα εδώ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου