"Σιδηρά Κυρία" και δολοφονίες υπολήψεων

Είχα να γιουχάρω ταινία από το "Troy". Yποθέτοντας ότι ο σκοπός της τέχνης είναι να προκαλεί έντονα συναισθήματα, το Iron Lady, η ταινία-βιογραφία της Θάτσερ, ήτανε πετυχημένη καλλιτεχνικά. Στα καλά της ταινίας καταγράφεται επίσης η υποκριτική της Μέριλ Στριπ.

Και εδώ τελειώνουν τα θετικά.


Από το trailer που είχε κυκλοφορήσει, είχα συνειδητοποιήσει ότι δεν θα έβλεπα πολιτική ταινία. Προφανώς για να πιάσει μεγαλύτερα νούμερα, η έμφαση φαινότανε να είναι περισσότερο στον ρόλο της Θάτσερ σαν δυναμική γυναίκα ανάμεσα σε άντρες, και λιγότερο στις ιδέες και πολιτικές της για τις οποίες μένει στην ιστορία. Κατανοητό και θεμιτό ότι στην κινηματογραφική βιομηχανία σκοπός είναι τα πολλά εισιτήρια -και ο φιλελευθερισμός δεν πουλάει.

Αλλά έκανα λάθος. Η ταινία ήτανε πολιτικότατη και στρατευμένη στην παράδοση του “W”. Δηλαδή ένα character assassination όπως μόνο η προπαγανδιστική μηχανή της αριστεράς ξέρει να εκτελεί, για να "διαφωτίζονται" οι νέες γενιές . Μεταξύ άλλων λοιπόν βλέπουμε τα παρακάτω:
- H Θάτσερ στην μισή διάρκεια της ταινίας παρουσιάζεται (στην σημερινή της κατάσταση υποτίθεται) σαν μισότρελλη δυστυχισμένη γριά που στοιχειώνεται από το παρελθόν της
- Η εμμονή της στην ελεύθερη αγορά προήλθε βασικά από το σύμπλεγμα της που ήτανε κόρη μπακάλη. Στην πραγματικότητα όμως η Θάτσερ στην Οξφόρδη είχε εντρυφήσει στον Χάγιεκ και στον φιλελευθερισμό
- Όλο το χάλι της οικονομίας πριν αναλάβει η Θάτσερ ήτανε αποτέλεσμα των κυβερνήσεων των Τόρρις. Στην πραγματικότητα βέβαια ήτανε οι εργατικοί που είχανε φέρει την χώρα στην κατάρρευση, ergo και το προεκλογικό σλόγκαν εκ χειρός Saatchi & Saatchi: “Labor is not working”
- Στις συζητήσεις στο κοινοβούλιο βλέπουμε τον «μεγάλο ρήτορα» Νηλ Κίνοκ να αποστομώνει την Θάτσερ με επιχειρήματα υπέρ των φτωχών ενώ αυτή δεν έχει να απαντήσει τίποτα. Στην πραγματικότητα βέβαια ήτανε η Θάτσερ που θριάμβευε με ευφυείς ατάκες υπέρ της ελεύθερης αγοράς
- Η οικονομική ανάπτυξη επί της θητείας της αναφέρεται αχνά μόνο σε ένα πρωτοσέλιδο το οποίο καλύπτεται μετά από τίτλους και λόγους για κοινωνική ανισότητα. Έτσι εξαφανίζεται ένα από τα μεγαλύτερα success stories του φιλελευθερισμού.

- Μαθαίνουμε ότι ο λόγος που έμεινε στην εξουσία ήτανε μόνο ο πόλεμος στα Φάλκλαντς. Στην πραγματικότητα, ο κύριος λόγος που κέρδισε την δεύτερη και τρίτη εκλογή της ήτανε η οικονομική ανάπτυξη που πέτυχε με τις μεταρρυθμίσεις της

Δέχομαι ότι κάποιος που θεωρεί την Θάτσερ το τέρας της αποκαλύψεως ίσως να βρει ότι η ταινία είναι ισορροπημένη. Αλλά οι ίδιοι οι συντελεστές έχουνε συγκεκριμένη γνώμη. Εδώ η Meryl Streep για το πως προσέγγισε τον ρόλο:

"What interested me was the part of someone who does monstrous things maybe, or misguided things. Where do they come from?"

Τουλάχιστον είναι ειλικρινής.