Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Το ευρώ βλάπτει σοβαρά τον ελληνικό φιλελευθερισμό


Για να διασωθεί το αγαπημένο τους ευρώ, οι Έλληνες φιλελεύθεροι, αργά αλλά σταθερά, απογυμνώνουν την ιδεολογία τους από κάθε φιλελεύθερο στοιχείο.

Η αρχή έγινε με την υποστηρίξη των ,κεϋνσιανής εμπνεύσεως, bailouts. Η ιδέα πως η σωτηρία θα έρθει με μεταφορά χρημάτων από μια κυβέρνηση στην άλλη , πως μια κρίση χρέους θα λυθεί με ακόμη περισσότερο χρέος, πως τα φτηνά δάνεια θα προωθήσουν επιτέλους τις πολυπόθητες μεταρρυθμίσεις ποτέ δεν ήταν αρεστή σε φιλελεύθερους οποιασδήποτε σχολής. Και όμως, οι δίκοι μας "φίλοι της ελευθερίας" προτίμησαν να βάλουν μπόλικο νερό στο κρασί τους και να υπερασπιστούν τα πακέτα διάσωσης με γνήσια σοσιαλδημοκρατικά επιχειρήματα και ασυγκράτητο πάθος νεοφώτιστου. Φυσικά, η λύση που δίνει η ελεύθερη αγορά σε τέτοιες περιπτώσεις, δηλαδη αυτή της πτώχευσης, απορρίφθηκε ασυζητητί. Εξάλλου, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Μια ιδεολογική παρασπονδία ,πού και πού, δεν πειράζει, ειδικά όταν το τίμημα είναι τόσο μεγάλο. Το ευρώ έπρεπε να σωθεί πάση θυσία.

Στη συνέχεια, χέρι χέρι με τα ιδεολογικά τους ξαδελφάκια ,τους "εκσυγχρονιστές", οι ντόπιοι φιλελεύθεροι αποδέχτηκαν , με ιδιαίτερη ευκολία ομολογουμένως, το κουρέλιασμα της εγχώριας αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Υποστήριξαν και υποστηρίζουν με τόση θέρμη κάθε παρέμβαση των Βρυξελλών στα εσωτερικά της Ελλάδας , όσο εξευτελιστική και αν είναι αυτή , όσο και αν ακυρώνει κάθε έννοια κοινοβουλευτισμού , που αρχίζω πια να πιστεύω πως οι περισσότεροι από αυτούς θα ένιωθαν πολύ άνετα με την εγκαθίδρυση ακόμη και μιας στρατιωτικής δικτατορίας , αν αυτή μπορούσε να εγγυηθεί την πολυπόθητη παραμονή μας στο ευρώ. Στη σκέψη των εγχώριων φιλελευθέρων, η τήρηση του ελληνικού Συντάγματος είναι μια μάλλον ενοχλητική λεπτομέρεια ενώ δεν θα βρεις πουθενά κανένα προβληματισμό τους για το πόσο ο ..."εκπολιτισμός των αγρίων" από τους "ευγενείς" Ευρωπαίους είναι μια διαδικασία πατερναλιστική και βαθιά αντιφιλελεύθερη που, τελικά, θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκει . Με λίγα λόγια, το μήνυμα των ντόπιων φιλελευθερων προς τους Έλληνες πολίτες είναι πάνω κάτω το εξής : "Βουλώστε το! Η σοφή γραφειοκρατία των Βρυξελλών ξέρει καλύτερα από σας ποιό είναι το καλό σας!"

Ας τολμήσω να προβλέψω και το επόμενο βήμα σε αυτό τον , χωρίς τέλος, κατήφορο. Σήμερα, παρά τα διαδοχικά πακέτα στήριξης, παρά τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν διατεθεί, το ευρώ , για κάποιο περίεργο λόγο, εξακολουθεί να δείχνει σημάδια γοργής αποσύνθεσης. Η Ιταλία βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεωκοπίας και ,στην περίπτωσή της, τα χρήματα του πακέτου στήριξης δεν αρκούν για να αποτρέψουν ένα πιστωτικό γεγονός. Όπως παραδέχονται πια οι περισσότεροι αναλυτές, ο μόνος τρόπος για να αποφύγει η χώρα την κήρυξη στάσης πληρωμών και το ευρώ την κατάρρευση , έστω και προσωρινά, είναι το τύπωμα χρήματος από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Είμαι σίγουρος πως μπροστά στο ενδεχόμενο να καταρρεύσει το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα , οι Έλληνες φιλελευθεροι θα υποστηρίξουν και αυτό το κρατικίστικο μέτρο, όπως έκαναν με όλα τα προηγούμενα . Η μεγάλη ειρωνεία, βέβαια, είναι πως οι ίδιοι άνθρωποι που δεν θέλουν την επιστροφή στη δραχμή γιατί φοβούνται πως η Τράπεζα της Ελλάδος θα αρχίσει να τυπώνει χρήμα, θα αποδεχτούν , με χαρακτηριστική άνεση, ανάλογες ενέργειες της "πεφωτισμένης" ΕΚΤ.

Οι Έλληνες φιλελεύθεροι , από την πρώτη στιγμή, είδαν το ευρώ σαν τη νέα "Μεγάλη Ιδέα" του έθνους, σαν εγγύηση για την πραγματοποίηση των ,τόσο απαραίτητων, φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων στο εσωτερικό της χώρας. Σήμερα, αυτή η αφελής προσδοκία όχι μόνο διαψεύσθηκε από τα ίδια τα γεγονότα των τελευταίων δέκα ετών, όχι μόνο το ευρώ αποδείχτηκε ο καλύτερος σύμμαχος του ελληνικού παρασιτικού κρατισμού, αλλά η , έστω και προσωρινή, διάσωσή του απαιτεί την εφαρμογή όλο και πιο αντιφιλελεύθερων μέτρων για να επιτευχθεί . Τυφλωμένοι από τη σχεδόν μεταφυσική πίστη τους προς το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα , οι Έλληνες φιλελεύθεροι δεν λένε να συνειδητοποιήσουν αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός . Μάλιστα, για να υπερασπίσουν αυτή τη συλλογική φαντασιώση των κρατικιστών της ευρωπαϊκής χριστιανοδημοκρατίας και σοσιαλδημοκρατίας, οι φιλελεύθεροι δεν διστάζουν να υποστηρίξουν μέτρα που , όλο και περισσότερο, πηγαίνουν ενάντια στις ίδιες τις ιδέες τους . Η μια παραχώρηση προς τον κρατισμό έφερε την άλλη, ο ένας συμβιβασμός έφερε τον άλλον και να που σήμερα ο ελληνικός φιλελευθερισμός έχει χάσει πια κάθε διακριτό στοιχείο της ιδεολογίας του, καταντώντας θλιβερή ουρά του εγχώριου σοσιαλδημοκρατικού "εκσυγχρονισμού". Και όλα αυτά έγιναν μάταια, αφού το ουτοπικό σχέδιο, που με τόσο πάθος υποστήριξαν, οδεύει με γρήγορα βήματα προς το τέλος του , όπως είχαν προβλέψει άλλωστε τόσοι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι, από την πρώτη στιγμή . Όπως γράφαμε και παλαιότερα, στο θέμα του ευρώ οι Έλληνες φιλελεύθεροι είχαν να επιλέξουν μεταξύ του Μίλτον Φρίντμαν και του Ζακ Ντελορ, και κόντρα στην ίδια την ιδεολογία τους, διάλεξαν τον Γάλλο σοσιαλιστή . Και, όπως ήταν αναμενόμενο, έχασαν...

Για τους ντόπιους φιλελεύθερους, το ευρώ έχει γίνει κάτι σαν το raison d' etre τους . Έχουν επενδύσει τόσα πολλά στο ευρωπαϊκό fiat money , που μετά την αναπόφευκτη κατάρρευσή του θα μοιάζουν σαν τα ..."ορφανά του Στάλιν", σαν εκείνους τους κομμουνιστές που μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης έχασαν το σταθερό σημείο αναφοράς τους, τον στοργικό πατερούλη τους. Σίγουρα κάτι τέτοιο θα αποτελέσει ιδανικό υλικό για επιθεωρήσεις και σατιρικά σκετς αλλά πολύ φοβάμαι πως δεν θα βοήθησει και τόσο τους Έλληνες φιλελεύθερους στο να προβληθούν σαν μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση για τη διακυβέρνηση της χώρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου