Τι θα μπορέσουν να κάνουν δύο μεταπολιτευτικοί μηχανισμοί που δεν μπορούσε να κάνει ένας; Απολύτως τίποτε.
- Μακάρι να βγω λάθος, αλλά οι πιθανότητες για να πετύχει μια κυβέρνηση συνεργασίας είναι ελάχιστες. Και αυτό δεν θα οφείλετε στο ότι είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας αλλά στο ότι θα είναι μια ελληνική κυβέρνηση συνεργασίας.
- Επιτυχία εδώ δεν είναι να πετύχει τους 5 ή 6 στόχους που θα τεθούν εκ των προτέρων, αλλά αν η επιτυχία σε αυτούς του στόχους έχει σχέση με την σωτηρία της Ελλάδας.
- Μετά από την περίφημη ιδέα Παπανδρέου για δημοψήφισμα οι ευρωκράτες πέτυχαν κάτι το οποίο ήταν το ζητούμενο για αυτούς όλο το προηγούμενο διάστημα. Η Ελλάδα στα μάτια της ανθρωπότητας είναι πλέον μια ιδιαίτερη περίπτωση, διαφορετική από αυτές των άλλων μεσογειακών κρατών, και επομένως η χρεοκοπία της δεν είναι απαραιτήτως ένα μεγάλο πλήγμα για το ευρώ. Μόλις χάσαμε το ένα και μοναδικό διαπραγματευτικό χαρτί.
- Αυτό σημαίνει ότι η στρατηγική Σαμαρά για λιγότερους φόρους και κράτος, για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου με μια έμφαση στην ανάπτυξη, έχει αγρίως υπονομευτεί από τις κινήσεις Παπανδρέου μιας και οι ευρωκράτες πλέον αισθάνονται ιδιαίτερα ισχυροί απέναντι μας.
- Η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου με τους ευρωκράτες δεν αποτελεί λύση. Είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας.
- Το μέγιστο εμπόδιο δεν θα είναι οι ευρωκράτες αλλά το τέρας που τα δύο μεγάλα κόμματα της μεταπολίτευσης εξέθρεψαν τα προηγούμενα 30 χρόνια, το μεγάλο κράτος με τις πολλαπλές και πανίσχυρες ομάδες συμφερόντων. Θα μπορέσουν τα δύο μεγάλα κόμματα να αντιμετωπίσουν τους κομματικούς τους στρατούς; Υποθέτω ότι μπορούμε να ελπίζουμε σε θαύματα.
- Η επιτυχία ή αποτυχία των επόμενων κυβερνήσεων θα εξαρτηθεί από το πόσο αποφασισμένες είναι να πουν την αλήθεια στους Έλληνες πολίτες. Αυτό μέχρι στιγμής κανένας δεν το έχει κάνει.
Υ.Γ.: Αναρωτιέμαι πως θα δικαιολογήσουν την συνεργασία με τους “Τσολάκογλου” στο σκουπιδόμπλογκ Antinews.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου