Πράσινη απασχόληση και πράσινα άλογα – αμερικάνικη έκδοση

Είδηση: Η αμερικανική κυβέρνηση ξόδεψε δημόσιο χρήμα (μισό δις δολάρια) για να κρατήσει στην ζωή μια ήδη χρεοκοπημένη εταιρία -και τα έχασε.

Ερώτηση: Αξίζει για τις ελληνικές εφημερίδες να δημοσιευτεί η παραπάνω;

Η απάντηση είναι: εξαρτάται. Εάν πρόκειται για τράπεζα ναι. Πρωτοσέλιδα και με καθημερινά follow-ups για την σύμπραξη τραπεζιτών και κράτους. Αλλά εάν πρόκειται για εταιρία στον «πράσινο» τομέα, όχι. Τότε το κρύβουμε γιατί δεν ταιριάζει στο στόρυ που πουλάμε.

Και κάπως έτσι, το ελληνικό κοινό δεν θα μάθει ποτέ για την χρεοκοπία της Solydnra, της εταιρίας ηλιακής ενέργειας που στοίχισε τουλάχιστον 500 εκ. δολάρια στην αμερικανική κυβέρνηση. Βλέπετε, ειδήσεις αρνητικές για την πράσινη βιομηχανία δεν περνάνε τα ιδεολογικά φίλτρα των ελληνικών media –για το καλό μας πάντα.

Η ιστορία με την Solyndra πρέπει να μας θυμίσει δύο πράγματα.

Το πρώτο είναι ότι αντίθετα με τις διαβεβαιώσεις Obama (ή και του δικού μας ΓΑΠ), η πράσινη τεχνολογία δεν δημιουργεί αλλά τείνει να καταστρέφει θέσεις εργασίας, αφού μέσω των επιδοτήσεων-στρεβλώσεων απορροφά πόρους από άλλους παραγωγικότερους τομείς της οικονομίας. Όπως είχαμε πεί παλιότερα στο e-rooster:

«Το πρόβλημα είναι απλό: εάν η πράσινη ανάπτυξη ήτανε οικονομικά επωφελής για την κοινωνία, τότε η αγορά από μόνη της θα δημιουργούσε τις ανάλογες θέσεις εργασίας. Εάν όμως, για να είναι βιώσιμος ο πράσινος τομέας, χρειάζεται και επιπρόσθετες επιδοτήσεις από το κράτος, τότε προφανώς δεν περνάει το τεστ αποτελεσματικότητας της αγοράς.

Κάνοντας μια αναλογία, το κράτος με την ίδια λογική θα μπορούσε να επιδοτήσει χειράμαξες που θα αντικαταστήσουν τα αυτοκίνητα και τα λεωφορεία. Εκεί να δούμε πόσες καινούριες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν για τους οδηγούς. Το πρόβλημα όμως είναι ότι θα χαθούν πολύ περισσότερες...»

Το δεύτερο μάθημα είναι γενικότερο. Πολλές φορές οι κυβερνήσεις αποφασίζουν να κάνουν τους επιχειρηματίες-επενδυτές επιλέγοντας και χρηματοδοτώντας "στρατηγικές" εταιρείες σε τομείς "στρατηγικής" σημασίας για την ανάπτυξη. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι ανεξαιρέτως χασούρα για τα λεφτά του φορολογούμενου, είτε άμεσα είτε έμμεσα αφού τα ίδια λεφτά θα ήτανε πολύ πιο παραγωγικά στον ιδιωτικό τομέα. Εάν οι κυβερνήσεις ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη της οικονομίας και την καταπολέμηση της ανεργίας, το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να αποσυρθούν και να αφήσουν τον ιδιωτικό τομέα να αποφασίσει ποιοί τομείς είναι οι καταλληλότεροι για να πετύχουν στο μέλλον αφού ποντάρουν τα ίδια τους τα χρήματά.