To αριστερό κατεστημένο της showbiz καταλαβαίνει την Margaret Thatcher με τον ίδιο τρόπο που ο πρόεδρος Obama καταλαβαίνει τον Reagan - δηλαδή πολύ λίγο.
Στην τελευταία δημοσκόπηση της Gallup ο πρόεδρος Obama είναι πίσω από έναν γενικό Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο κατά οκτώ μονάδες. Στο Λευκό Οίκο προσπαθούν να βρουν την λύση.
Ο πρόεδρος Obama αυτή την περίοδο έχει αναπτύξει μια εμμονή με τον Ronald Reagan. Άρχισε να ρωτάει ιστορικούς για τον Reagan. Πήρε την βιογραφία του Reagan για να την διαβάσει τα Χριστούγεννα. Οι λογογράφοι του Obama άρχισαν να ξεσκαλίζουν παλαιές ομιλίες του Reagan προκειμένου να κατανοήσουν πως στοιχειοθετούσε επιχειρήματα και διλήμματα.
Γενικά ο πρόεδρος Obama αφιέρωσε αρκετές ώρες (έγραψε και άρθρο στην USA Today) προσπαθώντας να κατανοήσει έναν προηγούμενο πρόεδρο που είχε αντιμετωπίσει μια παρόμοια κρίση και είχε καταφέρει να την μετατρέψει σε ευκαιρία και πολιτικό θρίαμβο.
Βέβαια, τα μελέτησε όλα εκτός από τις πολιτικές του.
Εκεί ο Obama συναντά το κατεστημένο της showbiz. Και για τους δύο η δεξιά υπάρχει για να γράφει τις παρενθέσεις της ιστορίας - εκεί όταν η αριστερά για λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς την ουτοπία τραβά. Η αποτελεσματικότητα ενός δεξιού ηγέτη θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ καταστροφής και απραξίας. Υπάρχουν και οι περιπτώσεις όμως που είναι αδύνατο κάποιος που απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό να στοιχειοθετήσει είτε την κριτική για καταστροφή ή για απραξία, τότε τι κάνεις;
Τότε ο Reagan ή η Thatcher ήταν τυχεροί, υπερβολικά χαρισματικοί, επικίνδυνα δημοκόποι με πολύ αδύναμους πολιτικούς αντιπάλους, εξαιρετικά επικοινωνιακοί και καιροσκόποι. Υπάρχει λόγος να εξεταστεί η πιθανότητα αν οι πολιτικές τους επέτυχαν; Φυσικά όχι.
Σε ανακοίνωση της παραγωγού εταιρίας της ταινίας Η Σιδηρά Κυρία μαθαίνουμε ότι η ταινία θα είναι για “μια γυναίκα που έσπασε τα ταξικά και φύλου εμπόδια για να ακουστεί σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο. Η ιστορία αφορά την εξουσία και το τίμημα που καταβάλλεται για αυτή.”
Ενδιαφέροντα θέματα σίγουρα, αλλά κάποιος θα περίμενε ειδικά τώρα που καταρρέει το ευρωπαϊκό συντεχνιακό κράτος μια ταινία για την Thatcher να ασχολείται με το πως αντιμετώπισε τις συντεχνίες και όχι με τον πόλεμο στις Μαλβίνες - το θέμα γύρω από το οποίο περιστρέφεται η ταινία.
Ίσως η ταινία να είναι μια εξαίρεση όπως το The Queen, που μάλλον άθελα τους στο τέλος φέρνει σε αντιδιαστολή τις αρχές και αξίες μιας συντηρητικής βασίλισσας και μιας διάσημης eurotrash .
Όπως και να έχει η ιστορία έχει γραφτεί και καθημερινά θα γίνεται όλο και πιο αποδεκτός ο θετικός πολιτικός ρόλος της Margaret Thatcher. Η ιστορία κάτι σαν την κυρία, και “the Lady's not for turning”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου