Με μπροστάρη τον Ραγκούση

Έχω δυσάρεστα νέα. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αυτοδύναμο κόμμα. Ούτε η Δράση. Ούτε η ΔηΣυ. Τα κόμματα εξουσίας κατά πάσα πιθανότητα θα παραμείνουν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Αφενός γιατί δεν διαγράφεται κάποια προοπτική κατάργησης της ενισχυμένης αναλογικής. Αφετέρου γιατί οι ψηφοφόροι, ακόμα και σε περιόδους μαζικής κρίσης, τείνουν να ψηφίζουν τα μεγάλα κόμματα για τον απλό λόγο ότι θέλουνε η ψήφος τους να πιάσει τόπο. Όπως έχει παρατηρήσει και ο καθηγητής Καλύβας πρόσφατα στην Καθημερινή

«Η περίπτωση της Αργεντινής υπενθυμίζει, ανάμεσα στα άλλα, την ανθεκτικότητα της πολιτικής τάξης. Ακόμα κι αν ξεσπάσουν μαζικές κοινωνικές εκρήξεις, είναι αμφίβολο αν θα δούμε ριζικές πολιτικές αλλαγές.»

Οι έλληνες φιλελεύθεροι, αφού κατανοήσουν το παραπάνω, πρέπει τότε να διαλέξουμε: θέλουμε να είμαστε μία ομάδα του περιθωρίου ή θέλουμε να εφαρμόσουμε τις πολιτικές που προτείνουμε; Σαν υπόθεση εργασίας διαλέγουμε το δεύτερο. Το συμπέρασμα τότε είναι αναπόδραστο: Οι φιλελεύθεροι θα πρέπει να δώσουν τον αγώνα για την «ψυχή» των δύο κόμματα εξουσίας , διεισδύοντας τα και υποστηρίζοντας τις εσωτερικές φιλελεύθερες τάσεις τους.

Δεν κρύβω την προσωπική μου αντιπάθεια στο ΠΑΣΟΚ και την ιστορία του. Αλλά στην business και στην πολιτική η εμπάθεια δεν απέχει από την μωρία. Εάν λοιπόν υπάρχει κάποιος στην σημερινή κυβέρνηση που προσπαθεί να εφαρμόσει φιλελεύθερη πολιτική, πρέπει να έχει την στήριξη όλων των φιλελεύθερων.

Αυτός σήμερα είναι ο κ. Ραγκούσης που πρόσφατα ανέλαβε το υπουργείο Μεταφορών. Δεν γνωρίζω το παρελθόν του, αλλά η απόπειρά του να απελευθερώσει τον κλάδο των ταξί είναι μεγάλης στρατηγικής σημασίας για δύο λόγους.

Καταρχάς, είναι η πιο τολμηρή απόπειρα απελευθέρωσης κλάδου που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια. Για τους λόγους που οι άδειες των ταξί είναι βλαβερές για την κοινωνία έχω γράψει εδώ. Εάν δεν απατώμαι, ο υπουργός επιμένει στην κατάργηση των αδειών και πλήρη απελευθέρωση του κλάδου χωρίς όρους. Βεβαίως, γίνανε κάποιες δηλώσεις για όρους και κανόνες στην διαδικασία, αλλά αυτές μέχρι τώρα φαίνονται να είναι τακτικές κινήσεις χωρίς αντίκρισμα.

Πιο σημαντικά, αυτή η απόπειρα έχει πολύ καλές πιθανότητες να πετύχει. Η επιλογή του κλάδου των ταξί για την πρώτη δυνατή απελευθέρωση έχει εξαιρετική τακτική αξία. Ο λόγος είναι ότι ο κλάδος των ταξιτζήδων για διάφορους λόγους θεωρείται αντιπαθής και δύσκολα μπορεί να ενεργοποιήσει τα ένστικτα της (κακώς εννοούμενης) αλληλεγγύης. Εάν η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει την απελευθέρωση εδώ, δεν θα μπορέσει να την κάνει πουθενά. Αντίθετα, μια επιτυχία εδώ, θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο και μια δυναμική απελευθέρωσης και για τους άλλους κλάδους

Είναι λοιπόν ώρα να παραμερίσουμε τις όποιες (ανθρώπινες) αντιπάθειες μας για το κόμμα ΠΑΣΟΚ και να σταθούμε δίπλα στην προσπάθεια του κ. Ραγκούση. Εάν διαβάσουμε άρθρο του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ο υπουργός (πέρα από το απαραίτητο αντι-νεοφιλελεύθερο περιτύλιγμα), καταλαβαίνει και πιστεύει στην σημασία της απελευθέρωσης της αγοράς. Μια σπάνια στρατηγική ευκαιρία.