Εάν υπάρχει κάτι που η κυβέρνηση Παπανδρέου ξοδεύει πιο γρήγορα από τα χρήματα του Έλληνα και Ευρωπαίου φορολογουμένου αυτό θα πρέπει να είναι το πολιτικό της κεφάλαιο.
Η πρόσφατη δημοσκόπηση της Καθημερινής αποκαλύπτει το εύρος “σπατάλης”.
Μπορεί ως λαός να έχουμε αρκετά μειονεκτήματα, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο, δεν είμαστε όσοι κακοί όσο αυτοί που μας κυβερνούν. Δείτε περιληπτικά μερικά από τα αποτελέσματα της χθεσινής δημοσκόπησης της Public Issue:
- “Πάνω από επτά στους δέκα Ελληνες (74%) θεωρούν ότι πλέον οι ιδιωτικοποιήσεις είναι «σίγουρα» ή «μάλλον» αναγκαίες”
- “Το 41% των ερωτηθέντων απάντησε στη σχετική ερώτηση ότι «σίγουρα» είναι αναγκαίες οι αποκρατικοποιήσεις”
- “Το 58% των ερωτηθέντων έχει πλέον θετική άποψη για τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, άλλο ένα 58% θεωρεί ότι (σίγουρα ή μάλλον) δεν πρέπει να υπάρχει μονιμότητα στο Δημόσιο.”
- “Το 69% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι για την επιστροφή της χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά θα πρέπει να ενισχυθεί ο ιδιωτικός τομέας, τον οποίο αξιολογεί θετικά το 58% των ερωτηθέντων έναντι 18% που έχουν αρνητική άποψη. Αντίστροφη είναι η εικόνα για τον δημόσιο τομέα με το 59% των πολιτών να τον αξιολογεί αρνητικά και μόλις το 17% θετικά. Η εικόνα του Δημοσίου έχει επιδεινωθεί ραγδαία, καθώς αντίστοιχη δημοσκόπηση του 2009 κατέγραφε θετική κρίση για τον δημόσιο τομέα σε ποσοστό 40% και αρνητική άποψη σε ποσοστό 35%. Tο 63% των ερωτηθέντων αξιολογεί θετικά τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, ενώ για τους δημοσίους υπάλληλους η θετική κρίση είναι μόλις στο 24%”
- “Η μεγάλη πλειοψηφία, άνω του 60%, συμφωνεί με την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, των καζίνο και του ΟΠΑΠ. Ισχυρό ποσοστό, άνω του 50%, βλέπει θετικά την ιδιωτικοποίηση των ΟΑΣΕ/ΕΘΕΛ/ΗΛΠΑΠ, της Τράπεζας Αττικής και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου”
Φαντασθείτε τι θα μπορούσε να επιτευχθεί, αν αντί του Γιώργου λεφτά-υπάρχουν Παπανδρέου και της κυβέρνησης του είχαμε μια άλλη κυβέρνηση, αποφασισμένη να σώσει την Ελλάδα από την επερχόμενη κατάρρευση και έτοιμη επιχειρησιακά και επικοινωνιακά να προωθήσει όλες τις μεγάλες και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Τα πράγματα δεν θα ήταν δραματικά ευκολότερα αλλά θα είχαμε ότι δεν έχουμε τώρα, ελπίδα.
Επίσης, ας λάβουμε υπ΄ όψιν, ότι οι παραπάνω αριθμοί βγαίνουν μετά από καθημερινούς βομβαρδισμούς λαϊκισμού από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών και των ΜΜΕ, και από μια μακρόχρονη πορεία, όπου ο μέσος Έλληνας διδάσκεται νυχθημερόν, από το σχολείο μέχρι και την τηλεόραση, τα δόγματα του αριστερού κατεστημένου.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν μια έστω μειοψηφική αλλά σημαντική μερίδα των πολιτικών και των ΜΜΕ έλεγαν την αλήθεια. Ποτέ δεν είναι αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου