Την Δευτέρα με αφορμή τις προτάσεις που γίνονται στην Ευρώπη για να μείνει η Ελλάδα έξω από την συνθήκη Σένγκεν, λόγο της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης, σημειώσαμε ότι έρχονται φυλετικές συγκρούσεις. Την Τρίτη δολοφονείται ο Μανόλης Καντάρης. Την Πέμπτη φυλετικές συγκρούσεις.
“Δεκαπέντε τραυματίες μεταφέρθηκαν σύμφωνα με το ΕΚΑΒ στα νοσοκομεία από τα επεισόδια μεταξύ ακροδεξιών και αλλοδαπών στο κέντρο της Αθήνας.”
“Η πλειοψηφία αυτών είναι αλλοδαποί ενώ ανάμεσά τους είναι και ένας Έλληνας ο οποίος δέχθηκε επίθεση στην πλατεία Βικτωρίας από ομάδα αλλοδαπών και αντεξουσιαστών επειδή φορούσε ένα καπελάκι με την ελληνική σημαία, οι οποίοι τον χτύπησαν με ξύλα με αποτέλεσμα να πάθει διάσειση. Από τα συγκεκριμένα επεισόδια προσήχθησαν 47 άτομα από τους οποίους 40 είναι Έλληνες και 7 αλλοδαποί ενώ συνελήφθη και ένας αλλοδαπός για σωματική βλάβη και φθορές.”
Τα παραπάνω είναι ένα μόνο ένα στιγμιότυπο από ότι συνέβη χθες στην Αθήνα. Η πολυπολιτισμική Αθήνα αρχίζει να βρίσκει τους ρυθμούς καθημερινής και διαρκώς αυξανόμενης βαρβαρότητας. Δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο κάποια στιγμή η Αθήνα να είναι διαχωρισμένη σε περιοχές που θα ελέγχονται από διαφορετικές συμμορίες. Από εδώ οι Μαροκινοί πολέμαρχοι, από εκεί της Χρυσής Αυγής και πιο πέρα οι συνοικίες των Αντιεξουσιαστών.
Στην Αθήνα επιστρέφει ο πρωτογονισμός. Μετά από αιώνες προόδου επιστρέφουμε σε καταστάσεις που είχαμε την εντύπωση ότι άνηκαν στην ιστορία. Η πολυπολιτισμικότητα δεν θα μας φέρει σε επαφή μόνο με άλλους πολιτισμούς, αλλά κυρίως με άλλες εποχές.
Τις επόμενες ημέρες θα ακούσουμε διάφορες δικαιολογίες για την υπάρχουσα κατάσταση.
1. Η πολιτεία έχει εγκαταλείψει το κέντρο.
Εδώ κάποιος θα πρέπει να μας υπενθυμίσει ποια ήταν η περίοδος όπου το κράτος με πολύ στοργή και αφοσίωση αντιμετώπιζε τα προβλήματα του Αθηναϊκού κέντρου. Εάν κάτι χαρακτηρίζει το ελληνικό κράτος διαχρονικά είναι η ανικανότητα του. Το κέντρο της Αθήνας δεν έχει υποβαθμιστεί γιατί κάποια στιγμή εγκαταλείφθηκε από το κράτος. Αν κάτι έχει αλλάξει δεν είναι η προσοχή του κράτους αλλά τα προβλήματα και οι συνθήκες.
2. Το πρόβλημα είναι η φτώχεια και η κρίση.
Φτωχοί ήμασταν και το 50 αλλά δεν δολοφονούσαμε ο ένας τον άλλο. Μάλιστα, τότε ήμασταν πολύ φτωχότεροι από ότι είμαστε σήμερα αλλά είχαμε πολύ λιγότερη εγκληματικότητα. Η πολιτισμική συνοχή και ομοιογένεια δημιουργούσε ένα πολιτισμένο περιβάλλον έστω και αν οι οικονομικές συνθήκες ήταν αντίξοες.
3. Το πρόβλημα είναι η έλλειψη υποδομών για την υποδοχή και ένταξη των μεταναστών.
Ίσως το κράτος που έχει ανεργία που πλησιάζει το 16% θα έπρεπε εξετάσει την ένταξη των ημεδαπών στην ελληνική κοινωνία πρώτα. Βέβαια, τα προβλήματα των Ελλήνων είναι ολίγον τι passé για τους απανταχού προοδευτικούς.
Έτσι, μέσα στην χειρότερη οικονομική μας κρίση των τελευταίων δεκαετιών, η Ελλάδα (δεν μας έχουν πει από που προέρχεται αυτή υποχρέωση) έχει de facto αναγνωρίσει το δικαίωμα σε όποιον θέλει, να έρθει όποτε θέλει και όπως θέλει. Φυσικά οι Ευρωπαίοι εταίροι μας το βλέπουν κάπως διαφορετικά το θέμα, για αυτό και είναι έτοιμοι να μας πετάξουν έξω από την Σένγκεν. Αλλά, προφανώς, αγνοούν τις απεριόριστες δυνατότητες που έχει η Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων να σώσει του πληθυσμούς της Ασίας και Αφρικής από την φτώχεια και την εξαθλίωση. Λίγες ακόμα υποδομές και το λύσαμε το πρόβλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου