Η ιστορία με τον Μίκη Θεοδωράκη μας θυμίζει ότι ο αντισημιτισμός κάνει θραύση στην δημαγωγική αριστερά. Όχι τυχαία. Γιατί οι λόγοι που οδηγούν στον αντισημιτισμό είναι παρόμοιοι με τους λόγους που οδηγούν στην συνομωσιολογία, στον αντιαμερικανισμό και την αγοραφοβία. Είναι η άγνοια της λειτουργίας των αγορών και της πολιτικής διαδικασίας, φθόνος για την επιτυχία των άλλων που εκφράζεται με ένα σύνδρομο Γαλατίας και μια μεγάλη παρανόηση για την σημασία της εθνικής ταυτότητας.
Εδώ είναι οι βασικές παρανοήσεις που κυκλοφορούν.
«Είναι σε ηγετικές θέσεις της αντίπαλης ιδεολογίας». Αυτό παράδοξα το λένε ακροδεξιοί αλλά και αριστεροί. Για παράδειγμα, ο Leo Strauss, ο διανοούμενος πατέρας των νεοσυντηρητικών στις ΗΠΑ και κόκκινο πανί για τους απανταχού αντιαμερικάνους. είναι εβραϊκής καταγωγής. Εβραϊκής καταγωγής όμως είναι και ο Noam Chomsky, ο διανοούμενος σύμβολο της ακροαριστεράς. Το ίδιο είναι οι Karl Marx, Leon Trotsky αλλά και οι Ayn Rand, Milton Friedman. Συμπέρασμα: υπάρχουν πρωτοπόροι εβραίοι σε όλο το ιδεολογικό φάσμα, χωρίς προτιμήσεις.
«Είναι εθνικιστές και βοηθάνε το Ισραήλ». Στην χώρα μας, όπου η λέξη έθνος είναι μίασμα, αυτή είναι μια βαριά κατηγορία. Η έμφυτη ανθρώπινη ανάγκη για ταύτιση και δημιουργία δεσμών με μια ιστορική ομάδα έχει απαγορευτεί εκ ροπάλου στην Ελλάδα. Σε άλλες όμως «υπανάπτυκτες» χώρες όπως η Αμερική, ο πρόεδρος αναφέρεται συχνά στην ιδιαιτερότητα του έθνους και οι σημαίες δεν υπάρχουν για να καίγονται. Παρόμοια, οι διάφορες εθνικές ομάδες (Εβραίοι, Αρμένιοι, Ιρλανδοί, Έλληνες) έχουνε τα δικά τους λόμπι με τα οποία προωθούνε τις προτιμήσεις τους. Απλώς κάποια λόμπι κάνουνε καλύτερη δουλειά από κάποια άλλα. Και να μην ξεχνάμε ότι σε κάθε περίπτωση, υπάρχουνε πολλοί εβραίοι που είτε είναι αδιάφοροι, είτε εναντιώνονται ανοιχτά στο Ισραήλ (πχ J Street)
«Το Ισραήλ είναι φασιστικό κράτος». Υπάρχουνε πράγματι οι έποικοι στο Ισραήλ που δίνουν μία πολύ κακή εικόνα της χώρας προς τα έξω. Όμως αυτοί δεν είναι η πλειοψηφία. Η υπόλοιπη χώρα απλώς έχει το σθένος και την αξιοπρέπεια να κάνει το πρέπον. Βάζει μια κόκκινη γραμμή και λέει στους γείτονες: «εώς εδώ, εάν παραβιάσεις αυτήν την γραμμή και εάν πειράξεις τους πολίτες της χώρας θα σε πολεμήσουμε με κάθε κόστος». Προσωπικά, αυτό το σέβομαι. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούμε να ταυτίζουμε τους εβραίους με το Ισραήλ.
«Δεν συμπαθούν τους Έλληνες». Θα είχανε πράγματι πολλούς λόγους να μην συμπαθούν τους Έλληνες. Μην ξεχνάμε την αδράνεια του ελληνικού πληθυσμού στην ολοκληρωτική καταστροφή της εβραϊκής κοινότητας στην Θεσσαλονίκη. Από την προσωπική μου όμως εμπειρία στο εξωτερικό, όχι μόνο δεν υπάρχει αντιπάθεια, αλλά αντίθετα υπάρχει το ενδιαφέρον και η συμπάθεια που μόνο μεταξύ ιστορικών λαών μπορεί να αναπτυχθεί. Παρεμπιπτόντως, η μοναδική σοβαρή αντίδραση στο ανεκδιήγητο βιβλίο «Μαύρη Αθηνά» του Martin Bernal ήτανε από την Mary Lefkowiz και τον Jacques Berlinerblau -και οι δύο εβραίοι.
Η επικράτηση ενός νέου ιδεολογικού παραδείγματος στην χώρα θα καταπολεμήσει αυτόματα και τον αντισημιτισμό. Ζούμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο και είναι μοναχικά εκεί έξω. Η χώρα μας θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένα-δυο φιλίες με άλλα ανεπτυγμένα έθνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου