Αν οι αγωνιστές του 21 είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν την σημερινή Ελλάδα, αυτό που θα τους δημιουργούσε την μεγαλύτερη έκπληξη, δεν θα ήταν οι όποιοι δικοί μας μύθοι γι’ αυτούς, αλλά οι μύθοι που εμείς έχουμε δημιουργήσει για τους ευατούς μας.
Κλασσικό παράδειγμα η πρόσφατη διαδήλωση έξω από το σπίτι του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Το κυρίως πρόβλημα με την συγκεκριμένη διαδήλωση δεν είναι το που, για ποιον και γιατί, αλλά το πότε.
Γιατί τώρα και όχι όταν ο κ. Σημίτης ήταν πρωθυπουργός;
Η εξήγηση είναι μάλλον απλή. Η πολιτική τάξη δεν μπορεί πλέον να δωροδοκεί την ελληνική κοινωνία με τα χρήματα των μελλοντικών γενιών. Οι συγκεκριμένες διαδηλώσεις δεν είναι παρά εκρήξεις υποκρισίας. Ο χρόνος πραγματοποίησης τους τα μαρτυρεί όλα.
Ο μύθος του αθώου Έλληνα που ήταν ανυποψίαστος για το τι έχει συμβεί τα τελευταία 30 χρόνια είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την έξοδο από την υπάρχουσα κρίση.
Ελάχιστους ενοχλούσε η διαφθορά της πολιτικής τάξης. Όσο η πολιτική τάξη αδιαφορούσε για την εκτεταμένη διαφθορά στην κοινωνία και όσο ήταν διατεθειμένη να σπαταλά στους ψηφοφόρους του σήμερα τον πλούτο του αύριο, είχε διευρυμένη πολιτική νομιμοποίηση και αποδοχή.
Μπορεί οι διαδηλωτές σήμερα να ρωτούν “που πήγαν τα λεφτά” ή να ζητούν “φέρτε πίσω τα λεφτά” αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η πιο μισητή και δαιμονοποιημένη κυβέρνηση ήταν αυτή της ΝΔ επί Κώστα Μητσοτάκη, που προσπαθώντας να βάλει μια τάξη στα δημόσια οικονομικά κατάρτισε δύο ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Μέγα πολιτικό και κοινωνικό 'έγκλημα' για εκείνη την εποχή.
Αλλά όπως δεν θέλουμε να δούμε που πραγματικά πήγαν τα λεφτά την προηγούμενη τριακονταετία, έτσι και δεν θέλουμε να θυμόμαστε τι λέγαμε και τι κάναμε ως πολίτες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι κτλ την περίοδο 90-93.
Η μνήμη μας έχει κενά, τα οποία τυγχάνει να είναι ιδιαίτερα βολικά.
Αρνούμαστε να δούμε ξεκάθαρα το παρελθόν. Αρνούμαστε τις αιτίες και ρίζες της υπάρχουσας κρίσης. Αρνούμαστε να δούμε που βρισκόμαστε σήμερα.
Ο τριακονταετής πόλεμος της Ελλάδας ενάντια στον επάρατο φιλελευθερισμό έχει λήξει. Δυστυχώς η πατρίς ηττήθηκε.
