Μετά από τις συνεχείς επιθέσεις που δέχεται η ελληνική αστυνομία είναι θαύμα που μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει ένα νέο θύμα που θα έδινε την ευκαιρία σε μερικούς να δημιουργήσουν ένα πιο άγριο και μαζικό κύμα βίας.
Εδώ θα πρέπει να είμαστε συγκεκριμένοι. Όταν λέμε θύμα εννοούμε κάποιον που θα τηρεί τις προδιαγραφές, δολοφονημένοι αστυνομικοί ή δολοφονημένοι εργαζόμενοι όπως αυτοί της Marfin δεν μετράνε για την αναρχοαριστερά και τα ΜΜΕ. Το άτομο πρέπει να είναι θύμα αστυνομικής βίας. Γι’ αυτό και γίνεται ότι είναι δυνατόν για να προκληθεί το μοιραίο και να ξαναζήσουμε τον Δεκέμβρη του 2008.
Μέχρι τότε μπορεί να έχουμε νεκρούς αστυνομικούς ή άλλες ‘παράπλευρες απώλειες’ που όμως είναι ‘αναγκαίες’ για την επανάσταση που κάποιοι φαντάζονται.
Καταλαβαίνουμε ότι αυτοί οι κάποιοι θέλουν να ζήσουν τον επαναστατικό μύθο τους στη Ελλάδα, αυτό που δεν είναι κατανοητό είναι γιατί διαδοχικές κυβερνήσεις τους δίνουν την ευκαιρία.
Η ελληνική πολιτεία ακολουθώντας το δόγμα της μπόλικης ανοχής στο έγκλημα και την παραβατικότητα θεωρεί ότι η επιβολή του νόμου και της τάξης θα πυροδοτήσει την κατάσταση.
Χρόνο με το χρόνο η βία εντείνετε παρά την απίστευτη ανοχή εκ μέρους του κράτους.
Το δόγμα της μπόλικης ανοχής έχει μετατρέψει την Αθήνα στην τριτοκοσμική πόλη της Ευρώπης.
Εάν δεν επιτραπεί στους αστυνομικούς να συλλαμβάνουν, στους δικαστές να καταδικάζουν και αν οι ένοχοι δεν εκτίουν πολυετείς ποινές, χωρίς εξαγορές, αναστολές ή άδειες, η κατάσταση είναι αναπόφευκτο ότι θα χειροτερεύει συνεχώς.
Η επιλογή είναι απλή: νόμος και τάξη ή χάος.
Σημείωση: Χθες η Ελευθεροτυπία στην διαδικτυακή της έκδοση είχε τον τίτλο “Όλοι Απεργούμε.”
Πρόκειται για απίστευτη ανακρίβεια. Αυτοί που απεργούσαν χθες ήταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι βολεμένοι του συστήματος. Όλοι αυτοί που με τη δουλεία τους είναι αναγκασμένοι να συντηρούν αυτούς τους βολεμένους δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να πάνε στις δουλείες τους.
Η Ελλάδα είναι πρωτοπόρα στην δημιουργία μιας τάξης νέο-δουλοπάροικων που είναι αναγκασμένοι να εργάζονται για μια διευρυμένη τάξη κρατικοδίαιτων ‘επαναστατών’.
Μερικά από τα έκτροπα.
6 σχόλια:
Ναπολέοντα για άλλη μια φορά εξαιρετικό κείμενο.
Έγραφα το 2007:
Εμείς, όμως με τις βαρύγδουπες δηλώσεις μας, κατάρες μας, απέχθειες μας και πολιτικά κόμπλεξ έχουμε ευνουχίσει την ΕΛΑΣ. Πιστεύω ότι χρειάζομαστε τους "μπάτσους" για να ρίχνουμε κάπου το φταίξιμο, κι όχι γιατί αυτοί πρέπει να επιβάλλουν το νόμο.
Η ΕΛΑΣ, πνιγμένη από την κοματική τρομοκρατία των τελευταίων δεκαετιών και φορτωμένη από τα κόμπλεξ αλλά και τις αμαρτίες του παρελθόντος, βολοδέρνει κάπου στην άκρη της κοινωνίας μας, προσπαθώντας ακόμη και τώρα να καταλάβει ποιός είναι ο ρόλος της στη σύγχρονη κοινωνία, αν βέβαια έχουμε αφήσει κάποιο ρόλο γι' αυτή, πέρα από το να της ρίχνουμε το φταίξιμο. Σίγουρα δεν είναι ο ρόλος της να βασανίζει κόσμο, αλλά από την άλλη δεν είναι σωστή κι η απαχαύνωση στην οποία έχει πέσει. Που τους μόνους που βολεύει, ως συνήθως, είναι τους συνδικαλιστάδες αστυνομικούς, που έχουν καταντήσει κι αυτοί τηλεοπτικοί αστέρες. Και να σκεφτεί κανείς ότι οι αστυνομικοί είναι από τους πιο καλοπληρωμένους δημόσιους υπάλληλους. Κι όπως καταλάβαίνεται έχουν κι οι ίδιοι βολευτεί με την κατάσταση.
Εγώ ταυτίζομαι στην καθημερινότητά μου με τον απροστάτευτο πολίτη που όταν του ληστεύουν το σπίτι, η αστυνομία έρχεται μετά από μισή ώρα και παντελώς αδιάφορη. Εγώ ταυτίζομαι με τον πεζό που κινδυνεύει κάθε μέρα περπατώντας στο κέντρο της πόλης που μαστίζεται από την ασυδοσία οδηγών και πεζών. Εγώ ταυτίζομαι με τον οικογενειάρχη που ξεκινά να πάει μια βόλτα με το αυτοκίνητο και ζει στο πλήρες χάος από την έλλειψη αστυνόμευσης των δρόμων. Εγώ ταυτίζομαι με εκείνο τον πολίτη που πάει να κάνει μια συναλλαγή το πρωϊ σε μια τράπεζα και μετά βρίσκεται νεκρός, επειδή οι ληστές έχουν αποθρασυνθεί. Εγώ ταυτίζομαι με τον υποδιοικητή των ΜΑΤ που τον ξυλοκοπήσαν μπροστά στα μάτια των παιδιών του. Εγώ ταυτίζομαι με τον μεροκαματιάρη μπάτσο που παρατάει την οικογένεια κυριακάτικα και πάει να τον δείρουν οι ανεγκέφαλοι "οπαδοί" των ομάδων. Εγώ ταυτίζομαι με τον μπάτσο που τρώει όλα τα φτυσίδια από τους διαδηλωτές, κι όταν γίνει κάτι, η πολιτεία δεν του παρέχει ούτε την πιο στοιχειώδη νομική υποστήριξη, αφήνωντάς τον βορά στις διαθέσεις του κάθε τυχάρπαστου - ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε;
Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να καταργήσουμε την ΕΛΑΣ. Δεν μας παρέχει τίποτα, παρά μόνο να γίνεται το θύμα του χλευασμού των "προοδευτικών" δυνάμεων της χώρας. Κι αυτό για βίτσιο πιστεύω ότι είναι πολύ ακριβό. Σίγουρα παντού και πάντα θα υπάρχουν διαστροφικοί άνθρωποι που θα εκμεταλεύονται τη θέση για να κατευνάσουν το κόμπλεξ τους. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι φταίνε κι όλοι οι υπόλοιποι...
Στην Ελλάδα υπάρχουν "Γκουαντάναμο", μόνο που επιτρέψτε μου να αμφιβάλω για το ποιός είναι μέσα και ποιός είναι έξω. Γιατί εγώ πιστεύω ότι μέσα είναι ο ελληνικός λαός, και μαζί κι οι μπάτσοι, που σίγουρα είναι ένα κομμάτι του. Δεσμοφύλακες είναι οι προοδευτικάριοι μιας ισχνής μειοψηφίας με τις παράξενες απόψεις που στανικά προσπαθούν να μετεκενώσουν στους υπόλοιπους.
Γιατί όπως και να το κάνουμε πιο πολύ ενοχλεί το μέσο Έλληνα αν τον κλεβουνε ή το σκοτώνουν κακοποιοί, παρά αν βασανίστικαν κλεφτρόνια στο ΑΤ Ομόνοιας. Δεν λέω ότι είναι σωστό. Λέω πως έχει η πραγματικότητα.
Και να ήθελε η αστυνομία να δράσει, ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η χώρα διέπεται από ένα άστοχο νομικό πλαίσιο που ποτελεί τροχοπέση στη δράση της. Ιδιαίτερα δε, αν συμπεριλάβουμε σ' αυτό το πλαίσιο και την τρομοκράτηση των δικαστών.
Όλοι αυτοί που με τη δουλεία τους είναι αναγκασμένοι να συντηρούν αυτούς τους βολεμένους δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να πάνε στις δουλείες τους.
Θα έρθει η ώρα που θα ξεσηκωθούν κι αυτοί πολύ σύντομα. Η κοινωνία είναι ένα καζάνι που βράζει χάρις στην "φιλελευθερη" πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Το "φιλελεύθερη" σε εισαγωγικά, γιατί το στραγγαλισμό του ιδιωτικού τομέα και την εξόντωση των λαϊκών στρωμάτων μόνο εσύ και ο Βορίδης τα βρίσκετε φιλελεύθερα.
byron σας ειναι πολύ δύσκολο να ρίξετε μια ματιά στο μπλόγκ πριν εκτοξέυσετε γελοίους χαρακτηρισμούς; . Είναι η δεύτερη φορά που εκτίθεστε
Σκοτώστε τον, φώναζαν
http://gkaratheodoris.blogspot.com/2011/02/blog-post_4879.html
Δημοσίευση σχολίου