Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Ο Γιάννης Μπουτάρης στα βήματα του...Τζορτζ Μπους


Ποιός να το περίμενε πως ο Γιάννης-κοιτάξτε-πόσο-προοδευτικός-μπορώ-να-γίνω-Μπουτάρης, θα άρχιζε τη θητεία του με μια πρωτοβουλία βγαλμένη ,θαρρείς, από την ιδεολογική φαρέτρα του πρώην προέδρου των Η.Π.Α., Τζορτζ Μπους του νεότερου!

Στη συνάντηση του με τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο, ο νέος δήμαρχος της πόλης γνωστοποίησε πως ο δήμος θα καταργήσει τις δωρεπιταγές που δίνει στους απόρους και το ποσό θα πάει στην Εκκλησία ως αρμόδια για τη στήριξη των ατόμων αυτών. Εύκολα μπορούμε να φανταστούμε τις κραυγές του αριστερόστροφου Τύπου αν μια τέτοια απόφαση προέρχονταν από τον Παναγιώτη Ψωμιάδη ή τον Νικήτα Κακλαμάνη. Τώρα, η είδηση μετά βίας πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων.

Και όμως αυτή η ενέργεια του "προοδευτικού" Γιάννη Μπουτάρη φέρνει στο νου την πολιτική του Τζορτζ Μπους , ο οποίος ακολουθώντας τις διδαχές του ξεχασμένου σήμερα "συμπονετικού συντηρητισμού" , μοίραζε κρατικά χρήματα σε εκκλησίες και θρησκευτικές ομάδες για να ασκήσουν κοινωνική πολιτική. Σε μια εποχή που τίθεται επιτακτικά το ζήτημα του χωρισμού εκκλησίας-κράτους, η κίνηση Μπουτάρη θολώνει ακόμη περισσότερα τα δυσδιακριτά όρια μεταξύ των δύο . Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο, o δήμαρχος Θεσσαλονίκης , που μάλλον εξάντλησε τον φιλελευθερισμό του στην ορκομωσία του με πολιτικό όρκο, αναγκάζει πολίτες που ανήκουν σε άλλο θρήσκευμα ή είναι άθεοι να χρημαδοτούν ,μέσω της φορολογίας, τις δραστηριότητες θρησκευτικών οργανώσεων στις οποίες δεν ανήκουν.

Αλλά ο μεγαλύτερος χαμένος από τέτοιες πρωτοβουλίες θα είναι ,τελικά, η ίδια η Εκκλησία και η κοινωνία των πολιτών. Πράγματι η Εκκλησία, όπως και οι ιδιωτικές φιλανθρωπικές οργανώσεις, μπορούν να ασκήσουν πολύ πιο αποτελεσματική κοινωνική πολιτική από το κράτος και να δώσουν στον πολίτη που συμμετέχει μια πιο ουσιαστική και γνήσια αίσθηση αλληλεγγύης, που χάνεται όταν η βοήθεια διοχετεύεται μέσω του απρόσωπου και γραφειοκρατικού Δημοσίου. Αυτό όμως μπορεί να γίνει μόνο όταν η Εκκλησία ασκεί το φιλανθρωπικό έργο της με δικά της χρήματα. Κινήσεις σαν και αυτή του Μπουτάρη, όχι μόνο δεν αναβαθμίζουν την Εκκλησία, αλλά αντίθετα την κάνουν ακόμη πιο εξαρτημένη από το κράτος, τη βυθίζουν ακόμη περισσότερο στη δημοσιοϋπαλληλική ραστώνη της, της στερούν τη ζωτικότητά της και τελικά, όπως κάθε φορά που εμπλέκεται κρατικό χρήμα, ανοίγουν την πόρτα στη διαφθορά (θυμηθείτε την υπόθεση της "Αλληλεγγύης") .

Τώρα που το ξανασκεφτόμαι, βρε μπας και όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ..."σατανικό" σχέδιο του κυρ Γιάννη για να πλήξει την Εκκλησία και τον άσπονδο φίλο του, τον Άνθιμο ;

3 σχόλια:

byron είπε...

Θεωρητικά σωστός, αλλά στην πράξη και με δεδομένη την ελληνική πραγματικότητα, ίσως αποδειχτεί ότι η εκκλησία μπορεί να διαχειριστεί αυτά τα χρήματα καλύτερα. Μένει να δούμε.

Unknown είπε...

Η εκκλησία δεν εξαντλεί το κοινωνικό της έργο στους Χριστιανούς. Επιπλέον ο Μπουτάρης με αυτή του την κίνηση εξομαλύνει τις σχέσεις του με την εκκλησία, ως ένα βαθμό, πράγμα που μόνο καλό μπορεί να είναι. Να σημειώσω ότι είμαι άθρησκος.

Χρήστος Τσατσαρώνης

George Bourchas είπε...

[...φέρνει στο νου την πολιτική του Τζορτζ Μπους, ο οποίος ακολουθώντας τις διδαχές του ξεχασμένου σήμερα "συμπονετικού συντηρητισμού"...]

Είναι γνωστή η απέχθεια των ανεγκέφαλων λιμπερταριανών κατά του Τζορτζ Μπους, ενός εκ των επιφανέστερων προέδρων των ΗΠΑ. Συναγωνίζεται δε εκείνη της αισχρής διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας και δη της ευρωπαϊκής.

Καλά θα ήταν κάποτε, επιτέλους, να αντιληφθούν, ότι η ιδέα της "compassion" αποτελεί το θεμέλιο του Αγγλοσαξωνικού Διαφωτισμού.

Δημοσίευση σχολίου