Σήμερα θα μιλήσουμε έξω από τα δόντια. Μέσα από το στόμα τους μιλάνε εκείνοι που εποφθαλμιούν κομματικά και κρατικοδίαιτα οφίτσια. Όντας άνθρωπος ο οποίος δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα, σας διαβεβαιώ ότι εγώ δεν είμαι ένας από αυτούς. Ξεκινάμε λοιπόν.
Χθες απεδείχθη περιτράνως ότι μία κυβέρνηση που μας έφερε στο χείλος του γκρεμού, που μάς έφθασε ένα βήμα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση με κίνδυνο να βρεθούμε γεωπολιτικά απομονωμένοι, που μάς έσπρωξε ένα βήμα έξω από το Ευρώ, που μάς επέβαλλε capital controls στερώντας μας την Ελευθερία, μία κυβέρνηση που κατέστησε εντός ολίγων μηνών την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι με κυνικές δηλώσεις τυχάρπαστων υπουργών ότι «οι μετανάστες λιάζονται την ημέρα ενώ το βράδυ συναντούν τους φίλους τους και κοιμούνται στα σπίτια τους» δεν απώλεσε, εν αναλογία της συμμετοχής, δυνάμεις ούτε στο ελάχιστο.
Ήδη στο στρατόπεδο της φερόμενης ως Συντηρητικής παρατάξεως άρχισαν αναλύσεις του τύπου «ο λαός προτιμά τον λαϊκισμό», «ο λαός δεν έχει πάντα δίκιο», «ο λαός σε λίγο καιρό θα καταλάβει το λάθος του». Τέτοιου είδους αναλύσεις αποδεικνύουν πόσο μακριά από τον λαό είναι αυτοί που προβαίνουν σε αυτές τις αναλύσεις. Η αφ υψηλού κριτική που στρέφεται ενάντια σε αυτόν που ζητάς να σου δώσει την ψήφο του είναι φαινόμενα ινστιτούτων που έχουν υποστεί ιδρυματισμό. Η Νέα Δημοκρατία είναι αποκλειστικά υπεύθυνη, και μόνον αυτή, για την ανικανότητά της να πείσει τον λαό έπειτα από τέτοια χυδαία ψεύδη που μοίρασε απλόχειρα ο Αλέξης Τσίπρας. Όσο βρίσκεται η ίδια σε αυτήν την πνευματική ραστώνη, ακόμα και να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ πιο επώδυνα μέτρα από την συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, και πάλι, θα συντρίψει την φερόμενη ως Συντηρητική παράταξη στις επόμενες εκλογές.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είναι ένας άνθρωπος συμπαθής, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος προέρχεται από την βάση της κοινωνίας. Θα ήταν άδικο λοιπόν να εστιάσουμε σε αυτόν την κριτική μας. Όμως, από την άλλη, αποδεικνύεται από την στρατηγική που ακολούθησε κάτι άλλο που οι οπαδοί του κόμματος αδυνατούν να αντιληφθούν: τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρει εάν επέστρεψες στην οδό Ρηγίλλης, τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρει εάν θα επαναφέρεις τον πυρσό στο σήμα σου, τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρει εάν θα ακούσει παλιά ΔΑΠίτικα συνθήματα, , τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρει εάν θα ακούσει ξανά την φωνή, του συμπαθή κατά τα άλλα, Ρόμπερτ Ουίλλιαμς να τραγουδά στις προεκλογικές συγκεντρώσεις της ΝΔ. Στα παλαιότερα των υποδημάτων του γράφει ιδρυματικές πρακτικές οι οποίες καλώς ή κακώς έχουν συνδεθεί με την περίοδο της μεταπολιτευτικής φαυλοκρατίας. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν αυτό εκείνοι που προσέδωσαν στον εαυτό τους τον ρόλο του οπαδού, τόσο καλύτερα για τους ίδιους και κυρίως για την ψυχική τους υγεία.
Ο Αντώνης Σαμαράς κατάφερε να εκλεγεί με έναν κινηματικό τρόπο από την βάση. Και κάποια συνθήματά του κατά την εσωκομματική προεκλογική του καμπάνια ήταν όντως ριζοσπαστικά. «Σήμερα γκρεμίζουμε τα τζάκια», «Η Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν κόρη μπακάλη», «Δεν θα ντρεπόμαστε για την ιδεολογία μας». Σωστά όλα αυτά τα συνθήματα. Μόλις εξελέγη όμως, αμέσως επανήλθε στην πολιτική ορθότητα και δήλωσε ότι θα βγάλει «σφουγγάρι» για να σβήσει αυτά που ειπώθηκαν κατά την εσωκομματική προεκλογική περίοδο. Το αποτέλεσμα του «σφουγγαριού» ήταν φυσικά να παραμένουν ανενόχλητα όλα αυτά που ο κόσμος δεν θέλει να βλέπει μπροστά του: τα φέουδα, την οικογενειοκρατία, τα τζάκια και τους γέροντες που εκλέγονται πριν ακόμα γεννηθώ. Αμέσως θα αντιπροτάξει κάποιος «μα καλά, αυτούς δεν τους ψηφίζει κάποιος»; Βεβαίως. Με έναν μηχανισμό που πυροδοτεί τα πιο αποκρουστικά στοιχεία της μεταπολίτευσης: το ρουσφέτι, τον διορισμό στο δημόσιο, την προστασία, την Αναξιοκρατία. Εάν η ΝΔ θέλει να παραμείνει ένα κόμμα που συντηρεί αυτά τα στοιχεία, εάν θέλει να παραμείνει η ΠΑΣΟΚοποιημένη ΝΔ με πληθώρα τζακιών και βαρώνων, καλώς. Ας μην επιτίθεται όμως μετά στον λαό.
Τα στελέχη της ΝΔ δεν εκφράζουν την ευρεία μάζα του κόσμου που διψά για την οποιαδήποτε αλλαγή, ακόμα και εάν αυτή η αλλαγή λέγεται «μασκαρεμένο 1981». Για να καταλάβετε πόσο μακριά βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι από τις πραγματικές ανάγκες και τα θέλω της ελληνικής κοινωνίας πρέπει απλά να επαναφέρετε στην μνήμη σας το προ ολίγων μηνών γεύμα που παρέθεσε η κ. Γιαννάκου. Συγκάλεσε κάποιους βαρώνους και μερικούς άλλους η κυρία υπεύθυνη για το βιβλίο του «συνωστισμού στην Σμύρνη» για να τους πει ότι η ΝΔ χρειάζεται «στροφή στο κέντρο». Εκτός τόπου και χρόνου. Σε παράλληλο σύμπαν άνθρωποι που είναι έτοιμοι αντί για ψωμί να μοιράσουν παντεσπάνι. Την έκανε την στροφή ο κ. Μεϊμαράκης. Τζίφος. Αλλού για αλλού. Κουβέντα για το μεταναστευτικό μην τυχόν και χάσουμε από το κέντρο. Η σκιά από τα δεξιά όμως είναι με γαλύτερη από το μπόι τους.
Το κόμμα αυτό δεν έχει και Ιδεολογία. Δεν έχει αφήγημα, δεν έχει πάθος, δεν έχει παλμό για να αποδείξει ότι οι Ιδέες του είναι αυτές που πρέπει να κυριαρχήσουν για να πάει η κοινωνία μπροστά. Τα φέουδα δεν ενδιαφέρονται βέβαια για τις ιδεολογίες. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η επανεκλογή τους. Ο μεσαίος χώρος, που υποστηρίζεται κυρίως από αυτά τα φέουδα, είναι το απόλυτο τίποτα, είναι το απόλυτα άχρωμο, άοσμο, άγευστο κενό. Η κεντροδεξιά είναι Συντηρητική. Πιστεύει στο Έθνος και την Εθνική Κοινωνία και όχι σε ένα πολυπολιτισμικό χυλό αλά Βαβέλ. Πιστεύει ότι τα εθνικά θέματα πρέπει να βρίσκονται στην προμετωπίδα του αγώνα. Πιστεύει στην Ευρώπη, αλλά πιστεύει ότι πρέπει να είμαστε Έλληνες στην Ευρώπη και ότι δεν πρέπει να καταστούμε Επαρχία της κάτω από την σημαία του Ευρωκράτους. Πιστεύει στο μικρό αλλά ισχυρό και αποτελεσματικό κράτος και στις ιδιωτικοποιήσεις. Πιστεύει στην ισχυρή εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια, την αστυνομία και τον στρατό. Πιστεύει στην Ορθοδοξία, στα ιερά και όσια του Έθνους.
Η ΝΔ χρειάζεται φρέσκο αέρα από τα κάτω και όχι χειροκροτητές μέσα από τον κομματικό σωλήνα. Δεν είναι ομάδα, είναι κόμμα. Απεδείχθη περίτρανα ότι άνθρωποι νεαρής ηλικίας βγαλμένοι από τον κομματικό σωλήνα δεν εμπνέουν. Άλλες εποχές θα ήταν παράσημο. Τώρα είναι στίγμα. Το εάν κερδίζει η νεολαία της ΝΔ στα πανεπιστήμια αυτό οφείλεται στις σημειώσεις, στα κονέ με τους καθηγητές, στις εκδρομές στην Μύκονο και στην Αράχωβα. Οι εθνικές εκλογές όμως δεν είναι πάρτυ. Δεν έχω πρόβλημα με τα πάρτυ. Μια χαρά είναι. Δεν φτάνουν όμως. Χρειαζόμαστε και πάρτυ και Ιδέες και σίγουρα όχι μέσα από τον φοιτητικό συνδικαλισμό. Όποιος θέλει να συνδικαλίζεται να συνδικαλίζεται έξω από τα πανεπιστήμια. Σε αυτά που πρέπει ας ακολουθούμε τα πρότυπα του Δυτικού κόσμου και ας αποφεύγουμε αυτά στα οποία κάνουν λάθος, όπως στην αποτυχημένη πολυπολιτισμικότητα. Εμείς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο: πηθικίζουμε τα αρνητικά για να καμωνόμαστε τους «Ευροπέους» και αποφεύγουμε τα απόλυτα ορθολογικά των κοινωνιών τους.
Δεν είναι στραβός ο γιαλός κύριοι της ΝΔ. Εσείς στραβά αρμενίζετε. Δεν έχετε χάσει μόνο το διαγενεακό παιχνίδι και τους νέους. Έχετε χάσει και την θετική ψήφο. Είναι πάρα πολλοί εκείνοι που σας ψηφίζουν απλά και μόνο για να μην βγει η Αριστερά. Αυτό λέγεται αρνητική ψήφος. Ή θα πραγματοποιήσετε τις ριζοσπαστικές αλλαγές που χρειάζονται ή αλλιώς θα μπείτε στο χρονοντούλαπο στης ιστορίας.
*Ο Ραφαήλ Α. Καλυβιώτης είναι Πολιτικός Επιστήμων, Συντονιστής του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών, MSc Cardiff University, Institute of Chartered Shipbrokers.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου