Ήταν το 2008, όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας εξέφραζε το θαυμασμό του για "τη διαχρονική σκέψη του Μάο Τσε Τούνγκ" και, ξεδιάντροπα, δικαιολογούσε τα εγκλήματα ένος από τους πιο στυγνούς τυράννους του 20ου αιώνα. Τότε, ο Νίκος Δήμου είχε γράψει ένα εξαιρετικό κείμενο με τίτλο "Τσίπρας, τέλος" που τέλειωνε κάπως έτσι:
"Συμπέρασμα: Ένας Έλληνας πολιτικός αρχηγός θαυμάζει ένα δικτάτορα. Και μάλιστα έναν που δολοφόνησε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Το είχε πει και παλιότερα στα Νέα ότι «θαυμάζει την διαχρονική σκέψη του Μάο». Τώρα του βρίσκει και ελαφρυντικά: ανθρωπισμό, καλές προθέσεις…
Ερώτηση: πού διαφέρει ο A. Τσίπρας από τον K. Πλεύρη;"
Τέσσερα χρόνια μετά , ο ...γκουρού του ελληνικού φιλελευθερισμού Νίκος Δήμου μας λέει πόσο θαυμάζει έναν άλλον δικτάτορα και σφαγέα - τον Κεμάλ Ατατούρκ - και τιτλοφορεί το άρθρο του "Πού είσαι Κεμάλ;" (αλήθεια σε τί διαφέρει το "Πού είσαι Κεμάλ;" του "ευρωπαϊστή","εκσυγχρονιστή" Δήμου από το "Πού είσαι Παπαδόπουλε;" του μέσου Ελληνάρα ταξιτζή; ). Και ναι, μιλάμε για τον γνωστό Κεμάλ των εθνοκαθάρσεων, της σοβιετικής οικονομικής πολιτικής , του μονοκομματικού κράτους, των εκτελέσεων των πολιτικών του αντιπάλων και του αυταρχικού πατερναλισμού (βλεπε απαγόρευση του φεσιού και της μαντήλας) . Όσοι, λοιπόν, ξεμπροστιάσαμε εκείνη την εποχή τον Αλέξη Τσίπρα, όσοι απεχθανόμαστε τόσο τον Μάο όσο και τον Κεμαλ επειδή κουρέλιασαν την ανθρώπινη ζωή και ελευθερία, δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε άλλο παρά να επαναλάβουμε, ελαφρώς παραλλαγμένη, την κατακλείδα εκείνου του άρθρου του Νίκου Δήμου :
"Συμπέρασμα: Ένας Έλληνας φιλελεύθερος διανοούμενος θαυμάζει ένα δικτάτορα. Και μάλιστα έναν που δολοφόνησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Προσπερνά με ευκολία τα εγκλήματά του , γράφει πως θεωρεί "το έργο του τεράστιο" και τον αποκαλεί "Μεγάλο Μεταρρυθμιστή".
Ερώτηση: πού διαφέρει ο Ν. Δήμου από τον Α. Τσίπρα ;"
Δήμου, τέλος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου