Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012
Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης του Νότου
.
ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ
Για Δανία του Νότου μάλλον δύσκολο, αλλά για Δημοκρατία της Βαϊμάρης πάμε καλά.
Λέγεται πολύ συχνά ότι στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, λάθος. Η δημοκρατία είναι το κατεξοχήν πολίτευμα των αδιεξόδων. Στα απολυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα πάνω από τα αδιέξοδα περνούν τα τανκς, οι υποθέσεις κλείνουν. Στις δημοκρατίες όμως, είτε λόγω σύγχυσης, είτε λόγω ασυμφωνίας, μεγάλα ζητήματα παραμένουν εκκρεμή.
Με την χθεσινή ψηφοφορία τίποτα δεν έχει αλλάξει, το θέμα της ελληνικής κρίσης απλά παραμένει ανοικτό. Και εδώ είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η πλειοψηφία όσων ψήφισαν ναι, και η συντριπτική πλειοψηφία όσων ψήφισαν όχι το έκαναν για τους λάθους λόγους.
Λύση δεν είναι το 2020 να έχουμε ένα χρέος μεγαλύτερο απ’ αυτό που είχαμε όταν ξέσπασε η κρίση, όπως βασικά προτείνουν οι μνημονιακοί. Επίσης λύση δεν είναι μια άτακτη χρεοκοπία τώρα, όπως ουσιαστικά προτείνουν οι αντιμνημονιακοί. Η κατάρρευση του ελληνικού κράτους και η απότομη, ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα, αύξηση την ανεργίας και της ανέχειας δεν πρόκειται να διδάξουν του Έλληνες για τα αδιέξοδα του κρατισμού. Αν η ένταση και το βάθος της κρίσης συσχετιζόταν με το πόσο ξεκάθαρα βλέπουν τα πράγματα οι πολίτες, τότε γιατί έχει ανεβεί τόσο πολύ η αριστερά τελευταία;
Η λύση στο ελληνικό ζήτημα δεν θα έρθει από τους κρατιστές της τρόικας, αλλά ούτε μέσα από τις σκηνές αποκαλύψεως που θα ακολουθήσουν μια άτακτη χρεοκοπία. Μπορεί να μην θέλουμε να δούμε την αλήθεια κατάματα, αλλά η μόνη λύση μπορεί να είναι πολιτική. Ούτε οι μηχανισμοί της τρόικας ούτε και το αόρατο χέρι της αγοράς μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την υπάρχουσα πολιτική κρίση.
Τώρα είναι η ώρα για τις δυνάμεις και τα άτομα που βρίσκονται στα δεξιά του ΠΑΣΟΚ να αρχίσουν να μιλάνε για μια νέα Ελλάδα. Εάν θέλουμε να γίνει αυτή η κρίση παρελθόν, επιβάλλεται τώρα να ξεπεράσουμε την μιντιακή ηχορύπανση της καθημερινότητας και να μιλήσουμε με ένα λεξιλόγιο και ρητορική ριζοσπαστικής αλλαγής.
Αν αυτή η κρίση δεν μπορεί να είναι η αιτία και η αφορμή για την μεγάλη αλλαγή, τότε, πότε ακριβώς θα είναι η κατάλληλη στιγμή; Πρέπει τώρα να βγούμε από την παγίδα μνημόνιο ή αντι-μνημόνιο, ευρώ ή δραχμή, και να πούμε ακριβώς δύο βασικά πράγματα.
1. Πως φτάσαμε εδώ.
2. Που θέλουμε να πάμε.
Αν οι Έλληνες πολίτες πεισθούν για το που θέλουμε να πάμε, θα ακολουθήσουν έστω και αν ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Κανένας δεν κάνει θυσίες χωρίς πίστη, κανένας δεν έχει πίστη χωρίς όραμα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου