Wikiποκρισία

Αν είχατε αμφιβολίες ότι ο Julian Assange (Wikileaks) είναι απλά ένας αυτάρεσκος κυνηγός της δημοσιότητας, η πρόσφατη απόφαση του να γίνει παρουσιαστής στο κανάλι του Κρεμλίνου, RT, θα πρέπει να τις ξεδιαλύνει.

Στο αυτάρεσκο κυνήγι της δημοσιότητας θα πρέπει να προσθέσουμε και την κατηγορία της απίστευτης υποκρισίας. Το ρωσικό RT δεν είναι ένα συνηθισμένο δίκτυο ενημέρωσης. Είναι ιδιοκτησίας και άμεσου ελέγχου του ρωσικού κράτους. Ξέρετε, αυτό κράτος που δολοφονεί δημοσιογράφους, που λογοκρίνει τα ΜΜΕ, που φυλακίζει αντιφρονούντες πολιτικούς, που νοθεύει τα εκλογικά αποτελέσματα και πολλά άλλα κατορθώματα που θα λέγαμε ότι δεν συνάδουν με ιδέες όπως διαφάνεια και ελευθερία.

Πως είναι δυνατόν o Julian Assange να συνεργαστεί με το όργανο κρατικής προπαγάνδας μιας ανελεύθερης χώρας; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη αν εξ αρχής μπορούσαμε να καταλάβουμε ότι τα κίνητρα και οι αρχές πίσω από το Wikileaks δεν είχαν καμία σχέση με τις δημόσια διακηρυγμένες του αρχές και κίνητρα.

Το Δεκέμβριο του 2010 εδώ στο ΜπλεΜήλο είχα γράψει:

Κάποτε οι αποκαλύψεις μυστικών εγγράφων στα ΜΜΕ είχαν το σκεπτικό ότι εξυπηρετούσαν το δημόσιο συμφέρον. Η αποκάλυψη, τουλάχιστον θεωρητικά, θα είχε πολύ μεγαλύτερα οφέλη από το όποιο κόστος της δημοσιοποίησης. Έτσι όταν ο Daniel Ellsberg διέρρευσε τα Pentagon Papers o σκοπός ήταν να δημοσιοποιήσει έγγραφα τα οποία έδιναν μια εντελώς διαφορετική εντύπωση από αυτή που το αμερικάνικό κράτος ήθελε να περάσει στους πολίτες του για τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Ο Ellsberg δεν διέρρευσε σωρηδόν όλα τα έγραφα που θα ήταν στην διάθεση του. Και ο Ellsberg και οι Times της εποχής είχαν ωριμότητα και κρίση, αντίθετα με τον πολύ έφηβο Julian Assange.

Το ερώτημα που γεννάται με το WikiLeaks είναι αν τα κράτη επιτρέπετε να έχουν μυστικά. Η απάντηση του WikiLeaks, από τις πράξεις του, φαίνεται να είναι ένα κατηγορηματικό όχι. Είναι όμως έτσι;

-Ποιος από εμάς θα ήθελε να διαρρεύσουν τα αμυντικά σχέδια της Ελλάδας στον τύπο;

-Ποιος από εμάς θα ήθελε οι διπλωμάτες μας στο εξωτερικό να μην μπορούν να έχουν, όσον το δυνατόν, μια ειλικρινή και πλούσια συνομιλία με ξένους αξιωματούχους από το φόβο ότι αυτή μπορεί να δημοσιευτεί;

-Τέλος, ποίος από εμάς θα ήθελε π.χ. κάποιος πολίτης του Πακιστάν να μην μας δώσει πληροφορίες για μια μελλοντική τρομοκρατική επίθεση στην Ελλάδα ή σε πρεσβεία μας στο εξωτερικό, γιατί έχει τον φόβο ότι το όνομα του και άλλα στοιχεία θα δημοσιευτούν από κάποιον αυτάρεσκο κυνηγό της δημοσιότητας τύπου Julian Assange;

Βγάλτε τις ΗΠΑ και τον αντιαμερικανισμό από την μέση και αυτά είναι τα ουσιαστικά θέματα που θέτουν οι χωρίς κριτήρια χωματερές εγγράφων του Wikileaks και του κ. Assange. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι κυβερνήσεις καταχρώνται την υποχρέωση τους να κρατούν μια σειρά πληροφοριών μυστικές. Αλλά αυτή η πρώτη κατάχρηση δεν δικαιολογεί μια δεύτερη, αυτή του Wikileaks και του Assange, να δημοσιεύουν προς χάριν της δημοσίευσης και της φήμης που φέρνει η συγκεκριμένη ενέργεια.

Αυτή η απαράδεκτη ενέργεια του WikiLeaks και του κ. Assange θα κάνει τις κυβερνήσεις ακόμα πιο αποκρυπτικές και ταυτόχρονα έχει ήδη θέσει τις ζωές πολλών αθώων πολιτών σε κίνδυνο.