Η πρόσληψη της παιδοφιλίας ως παρέκκλισης, η οποία πρέπει να τυγχάνει ακόμη και οικονομικής στήριξης στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους, μία αντίληψη, η οποία καταγράφηκε προσφάτως στην Ελλάδα, αποτελεί λογική κατάληξη της αρχής της πολιτικής ορθότητας και του αξιακού σχετικισμού. Οι εξελίξεις αυτές συνδέονται σε σημαντικό βαθμό με τις διατυπώσεις πλευρών της Νέας Αριστεράς και του αξιακού σχετικισμού, ο οποίος προβλήθηκε ως νέο ερμηνευτικό υπόδειγμα στις κοινωνικές επιστήμες αρχικά μέσω της αντι-κουλτούρας της δεκαετίας του 1960 και κατόπιν μέσω της διάχυσης των ιδεολογημάτων της Νέας Αριστεράς στον πανεπιστημιακό χώρο και την βιβλιογραφία. Η σεξουαλικότητα αποτελούσε κομβικό θέμα της αντι-κουλτούρας των δεκαετιών αυτών.
Σε ορισμένα κοινόβια στην Γερμανία η ιδεοληπτική αθώωση της παιδοφιλίας ή της αιμομιξίας εγκαινιάστηκε ως αναζήτηση μίας εναλλακτικής σεξουαλικότητας και ως πρόταγμα ανακάλυψης της σεξουαλικότητας εκ μέρους των παιδιών, στο πλαίσιο της αναίρεσης των ορίων ανάμεσα στους ενήλικες και τα παιδιά. Στο κοινόβιο Rote Freiheit (=Κόκκινη Ελευθερία) στο Kreuzberg του Βερολίνου, όπου διακηρυγμένος σκοπός ήταν η «διαμόρφωση σοσιαλιστικών προσωπικοτήτων», η σεξουαλική αγωγή αποτελούσε καθημερινό μάθημα, ενώ διεξάγονταν παρατηρήσεις για την διερεύνηση της σεξουαλικότητας των παιδιών. Το κοινόβιο, όπως αποδείχθηκε, λειτουργούσε ως προμετωπίδα του Ινστιτούτου Ψυχολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, το οποίο είχε παράσχει τόσο τις εγκαταστάσεις όσο και το προσωπικό για τη σεξουαλική αγωγή. Αναφέρεται επίσης η περίπτωση του Klaus Rainer Röhl, εκδότη του αριστερίστικου περιοδικού Konkret, στο οποίο υποστηριζόταν ανοικτά η παιδεραστία. Σε πολυάριθμους εναλλακτικούς παιδικούς σταθμούς (Kinderladen), οι οποίοι χαρακτηρίζονταν αντι-αυταρχικοί, κεντρικό θέμα συζήτησης ήταν το σεξ, όπως αναφέρει ο Alexander Schuller, εκ των μελών του κινήματος για τη σεξουαλικότητα, ενώ υπήρχαν πολυάριθμα περιστατικά, τα οποία σήμερα χαρακτηρίζονται παιδεραστικά, όπως παραδέχεται ο Daniel Cohn-Bendit στην αυτοβιογραφία του. Στο τεύχος 17 του περιοδικού Kursbuch, το οποίο εξέταζε την θέση της επαναστατικής Αριστεράς για τη σεξουαλικότητα, υπήρχε μία αναφορά του Κοινοβίου 2 (Kommune 2) στο Βερολίνο με τίτλο «Εκπαιδεύοντας παιδιά στο Κοινόβιο». Στην αναφορά περιγράφονται με πολλές γραφικές λεπτομέρειες πράξεις παιδεραστίας στο πλαίσιο εξερεύνησης της παιδικής σεξουαλικότητας και της υπέρβασης των προκαταλήψεων της μπουρζουαζίας.
Η Νέα Αριστερά επεδίωκε, αυτήν την φορά μέσω της σεξουαλικότητας, την δημιουργία ενός «νέου ανθρώπου», καθώς, όπως αναφέρεται στο Εγχειρίδιο θετικής παιδικής αγωγής (1971), «τα παιδιά μπορούν να μάθουν να εκτιμούν τον ερωτισμό και τη σεξουαλική πράξη πολύ προτού αντιληφθούν πώς γίνεται η σύλληψη ενός παιδιού. Είναι απαραίτητο για τα παιδιά να αγκαλιάζονται με ενήλικες, ενώ εξίσου πολύτιμο είναι κατά την διάρκεια του αγκαλιάσματος να υπάρχει και σεξουαλική επαφή».
Οι Πράσινοι της Γερμανίας για ένα διάστημα υιοθέτησαν φιλική στάση προς την παιδοφιλία. Στο συνέδριο του Lüdenscheid το 1985, η οργάνωση των Πρασίνων για το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας υποστήριξε ότι «η μη-βίαιη σεξουαλικότητα ανάμεσα σε ενήλικες και παιδιά θα έπρεπε να επιτρέπεται χωρίς περιορισμούς ηλικίας». Η ομάδα εργασίας «Παιδιά και Νεολαία» των Πρασίνων στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης υποστήριξε σε εσωτερικό υπόμνημά της ότι «οι συναινετικές σεξουαλικές σχέσεις ανάμεσα σε παιδιά και ενήλικες θα πρέπει να αποποινικοποιηθούν». Η θέση αυτή τελικά δεν υιοθετήθηκε έπειτα από έντονες δημόσιες διαμαρτυρίες. Την δεκαετία του 1980 η αριστερή εφημερίδα Tageszeitung προσέφερε βήμα σε παιδοφιλικές απόψεις, καταδεικνύοντας την διάδοση της ανεκτικότητας προς την παιδοφιλία στην ευρύτερη πολιτική αριστερή κοινότητα.
Η μετάθεση μίας παραβατικής συμπεριφοράς στο πεδίο της ιατρικής είναι πολιτική κατ’ ουσίαν πρακτική και συμβάλλει στην δημιουργία ενός νέου βιολογικού ντετερμινισμού, ο οποίος τείνει να αναιρεί την έννοια της ατομικής ευθύνης και να αντιμετωπίζει τον παραβάτη όχι ως ένοχο, αλλά ως θύμα μίας απροσδιόριστης μηχανικής, κοινωνικής ή εν προκειμένω ακόμη και βιολογικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου