Στην Ελλάδα ο κομμουνισμός ποτέ δεν αποτυγχάνει, εξ ου και πάντα ομιλούμε για τις περιπτώσεις του υπαρκτού σοσιαλισμού, η ιδεολογία είναι εντάξει, οι άνθρωποι ατελείς.
Η φωτογραφία που συνοδεύει την ανάρτηση είναι από δορυφόρο και δείχνει ιδιαίτερα πειστικά την “επιτυχία” σοσιαλισμού στην κορεάτικη χερσόνησο. Στα ανατολικά η πολύ φωτεινή Ιαπωνία, στα δυτικά η όλο και φωτεινότερη Κίνα, στα νότια της χερσονήσου η εξίσου φωτεινή Νότια Κορέα και μετά το σχεδόν απόλυτο σκοτάδι της Βόρειας Κορέας.
Στις οικονομίες της ελεύθερης αγοράς η τάση είναι προϊόντα και υπηρεσίες που κάποτε ήταν πολυτελείας, σιγά σιγά να γίνονται προϊόντα και υπηρεσίες λαϊκής κατανάλωσης. Το αυτοκίνητο, το τηλέφωνο, οι διακοπές, κάποτε ήταν μόνο για τους πλούσιους.
Αντίθετα στις σοσιαλιστικές οικονομίες βασικά προϊόντα και υπηρεσίες γίνονται σταδιακά είδη πολυτελείας, το ηλεκτρικό, το πετρέλαιο, τα τρόφιμα κτλ. Αυτή είναι η αναπόφευκτη μοίρα του σοσιαλισμού, μια “δικαία” ανακατανομή μιας ολοένα χειρότερης μιζέριας.
Ένα παρόμοιο φαινόμενο συναντούμε και στην σημερινή Ελλάδα όπου η ημι-σοσιαλιστική μας οικονομία αρχίζει να παρουσιάζει τα ίδια φαινόμενα. Για πολλά νοικοκυριά φέτος το πετρέλαιο θέρμανσης από βασικό αγαθό επιβίωσης αρχίζει να περνά στην κατηγορία των ειδών πολυτελείας. Είναι μια ιδιαίτερα θλιβερή πραγματικότητα αλλά εξόχως αναπόφευκτη μιας και αποφασίσαμε πριν από 30 χρόνια να αναγάγουμε τον κρατισμό στην κυρίαρχη και υπερκομματική ιδεολογία του έθνους και του κράτους. Η πίστη στον κρατισμό είναι η μητέρα όλων των ακούσιων συνεπειών.
Το σκότος που καλύπτει το βόρειο κομμάτι της κορεατικής χερσονήσου συνοδεύεται από ένα καθεστώς απίστευτης καταπίεσης. Θα πρότεινα σε όποιον έχει διαβάσει το 1984 του Orwell να ψάξει λίγο στον διεθνή και ελληνικό τύπο γεγονότα και στοιχεία για την καθημερινή ζωή στην Βόρεια Κορέα. Η φαντασία του Orwell ωχριά μπροστά στην καθημερινότητα του μέσου Βορειοκορεάτη.
Ο έλεγχος του κράτους στο τι κάνεις είναι συνεχής, η βαρβαρότητα με την οποία αυτός ο έλεγχος επιβάλλεται είναι κάτι που πραγματικά εκπλήσσει. Έτσι η συμμετοχή στις μαύρες αγορές δεν είναι μόνο έγκλημα οικονομικό αλλά εξόχως πολιτικό μιας και υποδηλώνει ιδεολογική παρέκκλιση από τα κελεύσματα του κράτους. Μπορεί χωρίς τις “μαύρες” αγορές να λιμοκτονούσαν ακόμα περισσότεροι Βορειοκορεάτες, αλλά για το καθεστώς η ιδεολογική καθαρότητα βρίσκεται πολύ υψηλότερα από την αξία της ανθρώπινης ζωής.
Έτσι ο έμπορος που συλλαμβάνεται στην παράνομη αγορά συνήθως καταδικάζεται σε θάνατο. Φυσικά συμμετοχή στην “παραοικονομία” δεν είναι το μόνο έγκλημα. Η τριαντατριάχρονη μητέρα τριών παιδιών, Ri Hyon Ok, εκτελέστηκε δημοσίως για το έγκλημα του να μοιράζει την Ιερή Διαθήκη. Οι χριστιανοί στην Βόρεια Κορέα υπολογίζονται στους 400.000. Η συμμετοχή στην χριστιανική θρησκεία θεωρείται ένα από τα χειρότερα εγκλήματα που συνήθως επισείει την ποινή του θανάτου. Η Ri Hyon Ok μπορεί να εκτελεστικέ δημοσίως αλλά η ποινή δεν τελείωσε εκεί. Όπως συνήθως συμβαίνει στα κομμουνιστικά καθεστώτα το έγκλημα δεν θεωρείται ατομικό αλλά οικογενειακό. Τα παιδιά και ο σύζυγος της Ri Hyon Ok στάλθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μετά την εκτέλεση της.
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Βόρεια Κορέα “φιλοξενούν” 200.000 άτομα. Εάν αποφύγεις το θάνατο από το εκτελεστικό απόσπασμα, θα πρέπει να βρεις έναν τρόπο να τον αποφύγεις και από την πείνα ή τα βασανιστήρια.
Συχνά τα βασανιστήρια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης γίνονται δημόσια, όπου τα μέλη της οικογένειας του θύματος καλούνται να παρακολουθήσουν το βασανισμό του/της συζύγου, του πατέρα, μάνας ή του παιδιού. Μιας και το έγκλημα θεωρείτε οικογενειακό σε περίπτωση εγκυμοσύνης, ποινή επιβάλλεται και στα αγέννητα μωρά. Η Soon Ok Lee θα καταθέσει για τις επιβεβλημένες εκτρώσεις των “ένοχων μωρών”. Στις περιπτώσεις όπου η μητέρα βρισκόταν στον 8ο ή 9ο μήνα και το μωρό κατάφερνε να γεννηθεί ζωντανό μετά από την ένεση χημικών στην μήτρα της, οι φρουροί του στρατοπέδου το έπνιγαν μπροστά στην μητέρα του. Οι μητέρες που τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν εκτελέσθηκαν. Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.
Ο κρατικός έλεγχος των μέσων παραγωγής φέρνει τη μιζέρια και την εξαθλίωση. Η μιζέρια και η εξαθλίωση επιβάλλουν με την σειρά τους την επέκταση του κρατικού ελέγχου στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Για να συντηρηθεί το καθεστώς στην εξουσία χρειάζεται να επιβάλλει μια πολιτική καταπίεση ίση με το μέγεθος οικονομικής εξαθλίωσης που έχει “επιτύχει”.
Στην Ελλάδα ένα κομμουνιστικό κόμμα είναι η τρίτη πολιτική δύναμη. Οι παλαιότερες προσπάθειες του για την επιβολή ενός καθεστώτος παρόμοιου με αυτό της Βόρειας Κορέας εκλαμβάνονται ως “δημοκρατικοί αγώνες.” Οι άνθρωποι που πρωτοστάτησαν στους “δημοκρατικούς αγώνες” είναι “αγωνιστές” στους οποίους στήνουμε ανδριάντες, αφιερώνουμε βιβλία, συναυλίες, συνέδρια, σχολικά εγχειρίδια και όλα τα συναφή. Όσο για την κατάντια του δικού μας εγχώριου δανειακού σοσιαλισμού, γι’ αυτή βέβαια ευθύνονται οι διεθνείς χρηματαγορές.
Υ.Γ.:
Η ΚΕ του ΚΚΕ απέστειλε στην ΚΕ του Κόμματος Εργατών Κορέας το ακόλουθο συλλυπητήριο μήνυμα για το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ:
«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην ΚΕ του Κόμματος Εργατών Κορέας, στην ηγεσία της ΛΔ Κορέας και στο λαό της για το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ, Γενικού Γραμματέα του Κόμματος Εργατών Κορέας.
Ο λαός της ΛΔ Κορέας έχει δικαίωμα να προχωρήσει στο δρόμο ανάπτυξης που έχει επιλέξει ενάντια στις κάθε λογής ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις στο εσωτερικό της χώρας.
Η υπεράσπιση του δικαιώματος αυτού έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που καιροφυλακτούν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, εντείνουν την επιθετικότητα και πληθαίνουν τους τυχοδιωκτισμούς τους κατά της ΛΔ Κορέας.
Το ΚΚΕ αντιτάσσεται στα σχέδια αυτά. Στέκεται αλληλέγγυο με τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του Κόμματος Εργατών Κορέας και του κορεάτικου λαού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου